Իսկ ինչ են ասում միջազգային միջնորդները. Նալբանդյանի ինքնախայտառակությունը
Ռուսական gazeta.ru-ն գրում է, որ ՀՀ ԱԳ նախարար Էդվարդ Նալբանդյանը սեպտեմբերի 18-ին հայտարարություն է արել, թե ԼՂ հակամարտության բանակցություններ շրջանակում Հայաստանը քննարկում է Ադրբեջանին որոշ տարածքներ հանձնելու հարցը: Ըստ լրատվամիջոցի՝ խոսքն այն տարածքների մասին է, որոնք այժմ ինքնահռչակ Լեռնային Ղարաբաղի Հանրապետության վերահսկողության տակ են: Հղում անելով Արցախի իշխանություններն մոտ կանգնած աղբյուրի տեղեկություններին, լրատվամիջոցը գրում է. «Նրանք բոլորը խոսում են այսպես կոչված մադրիդյան սկզբունքների մասին, որոնք համաձայնեցվել էին 2007թ-ին Երևանի և Բաքվի կողմից: Արցախի իշխանություններն մոտ կանգնած աղբյուրը նշում է, որ խոսքը հիմնականում Աղդամի շրջանի մասին է»: Լրատվամիջոցը գրում է, որ Հայաստանի արտաքին գործերի նախարարը հրաժարվել է մանրամասներ ներկայացնել, նշելով, որ հակառակ դեպքում բանակցությունները կտապալվեն: Ռուսական մամուլի այս հրապարակումը, հնարավոր է, քարոզչական մանիպուլուցիա է, որի առիթը դարձել է Էդվարդ Նալբանդյանի Հայաստան-Սփյուռք համաժողովում արված հայտարարությունը: Սփյուռքահայ լսարանի առջև Նալբանդյանը փաստացի հայտարարեց, որ բանակցային գործընթացի շուրջ Հայաստանի մոտեցումները համահունչ են միջազգային հանրության, եռանախագահների դիրքորոշմանը: Նալբանդյանի ողջ ելույթի ընթացքում կարմիր թելի պես անցնում էր այն գիծը, Հայաստանը միարժեքորեն ընդունում է եռանախագահների և միջնորդների առաջարկած մադրիդյան սկզբունքներից բխող լուծումները, մինչդեռ Բաքուն շարունակում է հակադրվել միջազգային հանրության ու Հայաստանի ջանքերին. չի հարգում պայմանավորվածությունները, հետ է կանգնում համաձայնություններից, ինչպես դա եղավ Սանկտ Պետերբուրգում (2010թ. հունիսին), Աստրախանում (2010թ. հոկտեմբերին), Սոչիում (2011թ. մարտին) Կազանում (2011թ. հունիսին) և բազմաթիվ այլ անգամներ:« Միաժամանակ, ակնհայտ է, որ ձեռք բերված համաձայնությունները պետք է իրականացվեն, այլապես խաղաղության գործընթացն առաջ չի ընթանա: Սա վերաբերում է նաև նախորդ տարվա Վիեննայի ու Սանկտ Պետերբուրգի գագաթաժողովների համաձայնություններին: Այս հարցում էլ եռանախագահների ու մեր տեսակետները նույն են` ի տարբերություն Ադրբեջանի>>,- հայտարարել է Նալբանդյանը: Նա շատ պարզ տեքստով ասաց նաև, որ քննարկվում են մի շարք տարածքների հանձնման հարցը՝ «այն տարածքների, որոնք անվտանգության տեսակետից սպառնալիք չեն ստեղծի ո՛չ Ղարաբաղի, ո՛չ հարցի կարգավորման համար»: Ընդհանուր ԱԳ նախարարի ելույթում հնչեցված հիմնական մեսիջները միջնորդների հետ լիովին համակարծիքն լինելուն էր նվիրված և սփյուռքը դրա հետ կապված ոչ միայն ընդդիմադիր հայացք, այլ անգամ մտահագություն չարտահայտեց: Իսկ ինչ են ասում միջազգային միջնորդները. Նալբանդյանի կողմից այդքան բարձր գնահատված մադրիդյան սկզբունքներով, այդ նույն Կազանի փաստաթղթով առաջարկվում էր տարածքների վերադարձ: Խոսքը 5-7 շրջանի մասին է, որոնցից մեկն էլ gazeta.ru-ի մատնանշած Աղդամն է: Արցախի հարցը միայն Հայաստանի և Արցախի իշխանությունների և հասարակությունների խնդիրը չէ: Այն հիրավի համահայկական խնդիրն է և իշխանությունը շատ լավ հասկանում է, որ Սփյուռքի դիրքորոշումը չի կարող անտեսվել: Սփյուռքը սակայն այս պահին թերևս ճիշտ կողմոնորորշման խնդիր ունի: Մեր պատմությունը լի է տարածքներ կորցնելու ամոթալի էջերով ու պայմանագրերով: Հայաստանի 3-րդ հանրապետության առաջին 25 տարիներին մենք ի վերջո ունեցել ենք հաղթանակներ և վերադարձրել ենք մեր հայրենիքի մի հատվածը: Դրանք դարձնել քննարկման կամ բանակցությոն առարկա անհարգալից վերաբերմունք է ոչ միայն ազատագրկան պայքարում զոհված տղաների հիշատակի հանդեպ, այլ ամոթ է պատմության և ապագայի հանդեպ: Ի վերջո մենք պետություն ունենալու կամք ունենք, թե արդերն հոգնեցիքն դրանից: Այստեղ չկա դիվանագիտություն, այստեղ կա այո-ի կամ ոչ-ի հստակ անհրաժեշտություն: Եթե այո, ուրեմն անպայման կգտվի Արցախն ամբողջական պահելու դիվանգիտական լուծումը: Դա ժամանակի և տարածության հարց է: Հայկ Դավթյան