Քսան տարի շարունակ ինչու՞ Լևոն Տեր-Պետրոսյանը չքաշեց Նիկոլի ականջները․Աննա Աբրահամյան (video)
Կորոնավիրուսն իր մասշտաբներով համեմատվում է ոչ թե յոթ-ութ տարին կրկնվող վիրուսների հատ, այլ շատ ավելի լուրջ վիրուս է այն, որն ամենալուրջ բացիլներից մեկն է։ Այս մասին Արմնյուզ ՀԸ Անժելա Թովմասյանի՝ «Հայելու առաջ» հեղինակային հաղորդման ժամանակ ասել է միջազգայնագետ Աննա Աբրահամյանը:
Անդրադառնալով կորոնավիրուսի աշխարհաքաղաքական նշանակությանը՝ Աննա Աբրահամյանն ասել է. «Մենք տարիներ անց կլսենք՝ իրականում ինչու՞ և ինչպե՞ս ստեղծվեց կորոնավիրուսը: Համամիտ եմ այն տեսակետի հետ, որ սա հարյուր տարին մեկ մարդկությանը նետված մարտահրավեր է»:
Աննա Աբրահամյանը համակարծիք է ԱՀԿ-ի կոչի հետ, որով ասվում էր, որ աշխարհում այս համավարակի օրերին պետք է դադարեցվեն պատերազմները․ «Հայաստանում, ցավոք սրտի, նոր են ծանոթանում միջազգային տենդեցներին։ Լեգիտիմ է այն հարցը, որ թվային տեխնոլոգիական դաշտում հայտնված հարուստ միջազգային կազմակերպությունները ՄԱԿ-ի ու մի շարք միջազգային իրավունքով սահմանաված կառույցների շրջանակից դուրս փորձում են ուղղորդել պատվաստումները»։
Հարցին՝ ի՞նչ ենթատքեստ ունի այս ամենում Ռուսաստանի և Սաուդյան Արաբիայի միջև «նավթային պատերազմի» դադարեցման շուրջ համաձայնությունը, որն ԱՄՆ-ի նախագահը որակեց հրաշալի գործարք՝ Աննա Աբրահամյանը պատասխանել է․ «Նավթի գնի հետ կապված պետք է մի քիչ սպասել, որպեսզի հասկանանք՝ ինչ գլխագին է կողմերից յուրաքանչյուրը վճարել այս գործարքի համար»։
Դիտարկմանը՝ կորոնավիրուսից հետո աշխարհն ու իրավիճակն ինչպիսին կլինի, Աննա Աբրահամյանը նշել է․ «ՄԱԿ-ի մշտական անդամ-երկրները պատրաստակամ են գոնե սեպտեմբերին հանդիպել ու կայացնել քաղաքական, տնտեսական դերերի վերաբաշխման քարտեզ։ Ես գտնում եմ, որ մեզ սպասվում է դրական տեղաշարժ»։
Աննա Աբարհամյանը նաև զգուշացնում է, որ աշխարհաքաղաքական տարբեր իրավիճակներում մենք պետք է պատրաստ լինենք թե՛ դրականի, թե՛ բացասականի։
Անդրադառնալով Հայաստանի ներքաղաքական իրավիճակին՝ Աննա Աբրահամյանը նշել է․ «Ես սկսել եմ բավականին քննադատել Հայաստանի իշխանություններին, որովհետև այս իշխանությունը ոչնչացնում է քաղաքական բանավեճը։ Ձեզ վստահեցնում եմ՝ դրսում շատ ավելի պարզ է երևում Հայաստանի իշխանության վախկոտ քայլերը, որոնք բավականին զավեշտալի են»։
Աննա Աբարահամյանը վստահեցնում է՝ եվրոպացին հիմար ժպիտով արարած չէ, որին հնարավոր է մոլորեցնել։
Միջազգայնագետի դիտարկմամբ՝ Եվրոպան այնպես չէ, որ ողջունում է Հայաստանի բոլոր քայլերը․ «Սկզբում ողջունում էին, հետո այն փոխարինվեց քաղաքավարի լռության, հետո էլ՝ զգոնության»։
Ըստ Աննա Աբրահամյանի՝ Եվրամիութենական կառույցները Հայաստանին հավասարը հավասարի պես չեն ընդունում։