Երբ գաղափարախոսությանը փոխարինում է շահը՝ փաթեթավորված տարբեր լոզունգներով

«Փաստ» օրաթերթը գրում է.

Գործունեության տարբեր փուլերում այսօրվա իշխող «Քաղաքացիական պայմանագիր» կուսակցությունը, քաղաքական զարգացումների ընթացքից կախված, տարբեր կարգախոսներ և լոզունգներ է օգտագործել, սակայն որքան էլ զարմանալի է՝ դրանցից ոչ մեկն էլ իր մեջ չի ամփոփել երկրի զարգացման հստակ տեսլականի մասին պատկերացում։ Խնդիրն այն է, որ Փաշինյանի քաղաքական ուժը դուրս է մնացել կուսակցությունների ավանդական դասակարգման գաղափարախոսական չափանիշներից՝ հայացքների համակարգ կամ գաղափարախոսություն չունենալու պատճառով։

Եվ մինչ Փաշինյանը հպարտանում է այն հանգամանքով, որ իրենց կուսակցությունը «իզմեր» չունի, հանրության համար անհայտ է մնում, թե երկիրն ինչ ուղղությամբ է շարժվում, քանի որ Փաշինյանը, իր քաղաքական շահերից ելնելով, կարող է մի դեպքում որդեգրել լիբերալիզմի տարրեր, մյուս դեպքում՝ սոցիալիզմի, իսկ մեկ այլ դեպքում՝ անարխիզմի և այդպես շարունակ։ Իսկ այդ ամենը՝ բացառապես պոպուլիզմի «սոուսով»: Ուստի ամենահստակ պատկերացումը ՔՊ-ի մասին անորոշությունն ու անկանխատեսելիությունն է, իսկ կուսակցության իրական գաղափարախոսությանը փոխարինում է շահը՝ կախված քաղաքական դասավորությունից ու իրադարձությունների զարգացումից։ Սկզբում ՔՊ-ն «Ելք» դաշինքի կազմում մասնակցում էր ընտրություններին՝ «Ելք կա», ապա 2017 թվականի խորհրդարանական ընտրություններին՝ «Ընտրություններ, փոփոխություն, հաղթանակ» կարգախոսների ներքո, իսկ 2018 թվականի գարնանը Փաշինյանի սկսած շարժման օրերին փողոց դուրս եկածներն սկսեցին որդեգրել «Քայլ արա» կարգախոսը։

Լրիվ հակառակ: Պատահական չէ, որ այսօր մարդիկ երջանիկ լինելու փոխարեն այն աստիճան են հուսալքվել, որ մեծամասամբ նախընտրում են բռնել արտագաղթի ճանապարհը։ Իսկ հոգատարության փոխարեն մի կողմից՝ հանրության շրջանում գերիշխում է համատարած անտարբերությունն ու ապատիան, մյուս կողմից՝ փոխադարձ ատելությունը։ Եվ ամենակարևորը՝ հզոր պետություն ունենալու փոխարեն մեր երկիրը հասել է կապիտուլ յացիայի ենթարկվելու աստիճանի ու ներկայումս շատ թույլ և միջազգայնորեն հեղինակազրկված վիճակում է գտնվում։