Հազարավոր կյանքեր խլածի վրեժը հազարավոր կյանքեր փրկածի դեմ
Արդյոք երեք տարի շարունակ երկրում չարության ու թշնամանքի, պառակտման ու ջլատման մթնոլորտ հաստատած, երկիրը հիմնահատակ քանդած մարդը կարող է համերաշխության մթնոլորտ հաստատել, ինչպես ընտրություններից հետո հրապարակում խոստանում էր Նիկոլ Փաշինյանը: Մի քանի օրում պարզ դարձավ, որ գործ ունենք շարքային ստախոսի ու մանիպուլատորի հետ եւ այդ ամենը լոկ խոսքեր էին: Մի կողմից Նիկոլ Փաշինյանը համերաշխության ձեռք է մեկնում եւ որպես ապացույց ընդունում-լուսանկարվում է մարդ –կուսակցությունների ներկայացուցիչների կամ ինչպես ճիշտ է ասել իր հաճախորդների հետ՝ պատրանք ստեղծելով, թե իր խոստացած համերաշխության մթնոլորտն է Հայաստանում հաստատվել, մյուս կողմից՝ դաժան հաշվեհարդար է տեսնում իր ընդդիմախոսների նկատմամբ: Ընտրություններից հետո չեն դադարում համայնքապետերի նկատմամբ ճնշումների եւ հրաժարականի պարտադրանքի մասին ահազանգերը: Խոսքը նրանց մասին է, ովքեր իշխանությունների հետ չեն եղել: Լոռու մարզի Օձունի համայնքապետին նույնիսկ մարզպետարանի շենքում մարզպետն ու յուրայինները դաժան ծեծի են ենթարկել: Մամուլում այլ դեպքերի մասին եւս գրվեց, որ իշխանականները բռնություն են կիրառում ընդդիմադիրների նկատմամբ: Դե, իսկ
պրոֆեսոր և վաստակավոր բժիշկ Արմեն Չարչյանի նկատմամբ իշխանության գործողությունները դուրս են բանականությունից: Ռոբերտ Քոչարյանի գլխավորած Հայաստան դաշինքի անդամ Չարչյանը հետընտրական Հայաստանի առաջին քաղհետապնդյալն ու քաղբանտրակյալն է։ Հայտնի ձայնագրության համար, որով հայտնի դարձավ, որ Չարչյանը բուժհաստատության իր կոլեկտիվին հորդորում է պարտադիր մասնակցել ընտրություններին, Չարչյանին մեկամսյա կալանք է դատարանը տվել:
Չարչյանի կալանավորման որոշումն անհեթեթ է, մեղադրանքը՝ անհիմն։ Այո, Չարչյանի արածը ոչ բոլորի համար է ընդունելի, բայց դա չի նշանակում, որ նա արժանի է քրեական հետապնդման, առավել եւս կալանքի։
Եթե Չարչյանին կալանավորում են աշխատակիցներին ընտրություններին մասնակցելու պահանջի, այսինքն՝ քաղաքացիական պարտքն անպայման կատարելու համար, ապա իշխանություններին մեծից փոքր, անխտիր բոլորին է պետք կալանավորել, քանզի հենց նրանք են վարչական ռեսուրսն օգտագործել՝ մարդկանց տեղամասերում լցոնելու և քվե կորզելու համար։
Եթե Չարչյանին կալանավորում են իբր աշխատակիցներին սպառնալու համար, ապա պետության թիվ մեկ պաշտոնյային պետք է կալանավորեին դեռ մինչեւ ընտրությունները, մուրճով շուրջհայաստանյան ճանապարհորդություն կատարելով եւ ամենուր գլուխներ ջարդելու սպառնալիքներ հչեցնող Նիկոլ Փաշինյանը, սակայն, գտնվում էր իրավապահների բարձր հովանու ներքո եւ նրանցով շրջապատված էր սպառնում ՀՀ քաղաքացիներին:
Նախընտրական տուրուդմփոցներից եւ ոչ մեկը ընթացք չտրվեց, Եղեգնաձորում դաժան ծեծի ենթարկեցին Հհայաստան դաշինքի անդամին, բայց ոչ մի պատիճ, իսկ դոկտորը, որն ընդամենը իր աշխատողներին հորդորել է մասնակցել ընտրություններին, կալանավորված է: Նկատենք, որ տեղին համեմատություն է այն, թե ինչպես վարչապետի օգնական Աննա Վարդապետյանի՝ քննիչներին ուղղորդելը որակվեց որպես բարի կամքի դրսեւորում, խորհուրդ, մինչդեռ Չարչյանի արածը՝ հանցանք:
Մինչդեռ բոլորին է հայտնի՝ Չարչյանի արածը վարչական լծակի օգտագործում չէ, քանզի նա պետական պաշտոնյա չէ։
Բազմաթիվ կյանքեր ու առողջություն փրկած Չարչյանն ընդամենը քաղաքական հետապնդման է ենթարկվում միմիայն այն բանի համար, որ Քոչարյանի թիմակիցն է:
Նրա կալանավորումը խորհրդանշական է՝ հազարավորների կյանքը խլած Նիկոլ Փաշինյանը ըստ էության տանել չի կարողանում կյանքեր փրկողին:
Անի Սահակյան