«Քաղաքական խոպանչիների» ժամանակը
Թվում է, թե հետպատերազմական վիրավոր Հայաստանի քաղաքական դաշտն այս անգամ «քաղաքական խոպանչիների» համար պետք է կորցրած լիներ երբեմնի գրավչությունը եւ արտահերթ խորհրդարանական ընտրություններն էլ պետք է դիտարկվեր Նիկոլ Փաշինյանին հեռացնելու հնարավորություն, ոչ թե իշխանության ձգտում, ու բոլորը պետք է մեկտեղվեին հնարավորինս ծանրակշիռ բեւեռոմ, բայց դա միայն թովում է:
Հայաստանի քաղաքական դաշտը ոմանց համար շարունակվում է ընկալվել որպես խոպան, ուր ցանկացած «խոպանչի» կարող է իրեն այնտեղ մտնելու և վարուցանք անելու իրավունք վերապահել: Եվ չնայած նմաններով դաշտն այնքան է լցված, որ շարժվելու տեղ էլ չի մնացել, համապետական ընտրություններին ընդառաջ նոր հավակնորդների պակաս չի զգացվում: Եթե մինչև հիմա գործ ենք ունեցել առավելապես տեղացի մանր ու մեծ խոպանչիների հետ, ապա կամաց-կամաց այդ դաշտ ներխուժելու հավակնություններ են սկսում ցուցաբերել արդեն այլ երկրներից հյուրախաղերով ժամանող քաղաքական գաստրոլյորները …
Հայաստան ժամանած ռուսաստանաբնակ հայ գործարար, Ռուսաստանի հայերի միության նախագահ Արա Աբրահամյանի և Տիգրան Ուլիխանյանի ղեկավարած «Ալյանս» կուսակցության միջև համագործակցության հուշագիր է ստորագրվել, երեկ պաշտոնապես հայտարարվեց, որ Աբրահամյանը սատարելու է Տիգրան Ուլիխանյանին:
Անցած ընտրություններից առաջ էլ Արա Աբրահամյանը հայտարարեց կուսակցություն ստեղծելու մասին, բայց առողջական խնդիրների պատճառաբանությամբ հետ քաշվեց: Նա մեկն է, ով բոլոր ընտրություններից առաջ ջուրը չտեսած բոբիկացել է՝ ասելով, թե ինքը պրոցեսի մեջ է, հետո պարզվել է, որ մեջը չէ, ինչ որ մարդիկ, ինչ-որ բաներ նրան միշտ խանգարել են,նրան չէր փրկում Պուտինի մարդը լինելու մասին պարբերական ծահարկումները, քանզի դժվար էր ընկալել հայաստանյան քաղաքական միջավայր մտնելու Աբրահամյանի նպատակը:
Մեկը, ով, թվում է՝ ոչ միայն դրա կարիքը բացարձակապես չպետք է ունենար, այլև իրավունքը: Նախ՝ լինելով բավականին հաջողակ գործարար՝ նա ոչ միայն ձեռքի հետ ղեկավարում է Ռուսաստանի հայկական խոշորագույն համայնքը, այլև կարողացել է սերտ, բարեկամական հարաբերություններ ստեղծել Ռուսաստանի քաղաքական վերնախավի հետ՝ այդ կապիտալն օգտագործելով թե իր բիզնես շահերի, թե երբեմն, գուցե նաև Հայաստանի հետաքրքրությունների համար: Այսինքն, ինքնաբավ լինելու համար թվում է՝ նա ունի գործնականում ամեն ինչ: Երկրորդ՝ Աբրահամյանը Ռուսաստանի քաղաքացի է և հայաստանյան օրենսդրությամբ ուղղակի չի կարող ոչ պատգամավոր դառնալ, ոչ վարչապետ, ոչ էլ, առավել ևս, նախագահ: Աբրահամյանը դրա մասին հրաշալի գիտի: Եվ չնայած դրան, միևնույնն է՝ նա որոշել է մտնել հայաստանյան քաղաքականության նեղլիկ միջանցքներ` եթե ոչ անմիջականորեն, որպես կուսակցության լիդեր, ապա միջնորդավորված, այլ քաղաքական միավորների հովանավորի կարգավիճակով:
Իհարկե, նա հիմա փորձում է ազգափրկչի դերով ներկայանալ եւ շաբաթներ առաջ հայտարարեց « Կարող եմ ասել, որ ես ունեմ թիմ, ծրագիր և պատկերացում, թե ինչպես Հայաստանը դուրս բերել ճգնաժամից, նրա քաղաքացիների կյանքը դարձնել անվտանգ և սոցիալապես ապահով, վերադարձնել մարդկանց անձնական և ազգային արժանապատվությունը »: Սակայն հայ ժողովուրդը տասնյակներով է դիմավորել ու հիասթափվել նման փրկիչներից, առավել եւս, որ պատերազմից եւ երկրին պատուհասած աղտեից հետո ազգը փնտրում է ազգային փրկիչների, իսկ Աբրահամյանը մեկ անգամ չէ, որ ցուցադրել է, թե ինչպիսի լուրջ խնդիրներ ունի ազգային ինքնագիտակցության և ինքնաճանաչողության հարցում , նա մի քանի անգամ հրապարակավ հայտարարել է, որ ինքը ռուս է
«Այո, իհարկե, ես ռուս եմ... Գիտե՞ք՝ ինչ ա նշանակում ռուս: Էսօր եթե ես Ռուաստանից դուրս եմ գալիս, գնում եմ Ամերիկա, ինձ ընդունում են որպես Ռուսաստանի քաղաքացի, ասենք, իրանք ասում են՝ մեր ռուս հյուրը: Ռուս արդեն դա չի նշանակում, ասենք, ինչ-որ ազգություն, դա ոնց որ ամերիկացի: Բայց ես հայ եմ, հպարտանում եմ իմ հայությամբ»,- տարիներ առաջ ասում էր Աբրահամյանը: Հաջորդն ավելի թեթեւ ժանրի գաստրոլյոր է, ՀՀԿ-ական նախկին պատգամավոր Տիգրան Արզաքացյանը: Գլամուրի սիրահար այս անձնավորությունը, ով անցած տարի ամուսնացավ Ռուսաստանի ամենահարուստ մարդկանցից մեկի՝ 68-ամյա միլիարդատեր Արկադի Ռոտենբերգի նախկին կնոջ՝ Նատալյա Ռոտենբերգի հետ, եւս քաղաքական հայտ է ներկայացրել, ամենայն հավանականությամբ Ժառանգություն կուսակցությամբ: Մամուլում տեղեկություններ կան, որ գնել է կուսակցությունը, քանզի մեծ է ցանկությունն իրեն այս ոլորտում էլ փորձել: Շուրջերկրա ճանապարհորդությունների եւ գլամուրի սիրահար սույն պարոնի մի քանի հարցազրույցներից այդպես էլ չ հասկացվում, թե այդ ինչու որոշեց հետաքրքրվել հայաստանյան կյանքով, որտեղից նա վաղուց անհետացել է եւ շքեղ գաստրոլերի մեջ է, չի բացառվում, որ Արզաքանցյանը եւս ազգափրկչի առաքելություն է իր մեջ հայտնաբերել եւ անպայմանորեն ուզում է փրկել հող հայրենին:
Անի Սահակյան