Մի ամոթի պատմություն
Չորս ամիս ադրբեջանական գերության մեջ գտնվող Մարալ Նաջարյանը երեկ Բաքվի բանտից տեղափոխվել է Ստամբուլ, ապա Բեյրութի չվերթով հասել ծննդավայր: Լիբանանահայ, Լիբանանի եւ Հայաստանի քաղաքացի Մարալ Նաջարյանը Բեյրութի նավահանգստի պայթյունից հետո Հայաստան ապահով ու խաղաղ կյանքի հետևից էր եկել. բայց Վիգեն Էուլջեքյանի հետ անհետացան Գորիս - Ստեփանակերտ ճանապարհին՝ խաղաղության հաստատումից անմիջապես հետո՝ նոյեմբերի 10-ին: Նրանք գնացել էին իրենց իրերի հետեւից եւ գերի էին ընկել Շուշիում:
Կնոջ վերադարձն իրականացվել է Լիբանանի կառավարության եւ ՌԴ Դաշնային խորհրդի նախագահ Վալենտինա Մատվիենկոյի ջանքերով:
Հայաստանի իշխանությունն ու կառավարությունը զրո դերակատարում են ունեցել այս հարցում: Մինչ Իմ Քայլի պատգամավոր Նազելի Բաղդասարյանը Երեւանում բողոքում էր, թե իբբ ներքաղաքական անկայունությունը խանգարում է գերիների վերադարձի հարցին, իբր անցած շաբաթ սպասում էին գերիների նոր խմբի վերադարձի, բայց ներքաղաքական գործընթացները խանգարեցին, այլ պետության կառավարությունը լուծեց իր քաղաքացու վերադարձի հարցը:
Մինչ Նիկոլ Փաշինյանը զբաղվում է իր աթոռի պաշտպանության գործով եւ պետական ողջ մեքենան ու ռեսուրսներն աշխատեցնում է հենց այս ուղղությամբ, այլ պետության կառավարությունը քաղաքացու ճակատագիր է փրկում:
Կատարում է որպես պետություն իր գործառույթը, Հայաստանի տգետ եւ ապիկար քայլիստ իշխանությունների պես չի հայտարարում, թե ներքաղաքական գործընթացները խանգարում են: Հայաստանում ներքաղաքական գործընթացները իրենց պիկին են, սակայն Ադրբեջանը մեզ է հանձնում մեր հայրենակիցներից մեկին, նրան, ում համար աշխատանքներ են տարվել, ինչը չի արվում մյուսների դեպքում, քանի որ մենք ոչ իշխանություն ունենք, ոչ կառավարություն: Միգուցե ֆիզիկապես դուք գոյություն ունեք, բայց պարտված ղեկավարին ոչ մեկ լուրջ չի ընդունում, հենց դրա համար են ասում, որ Նիկոլ Փաշինյանը պետք է հեռանա:
Հայաստանում պետք է ոչ թե շնորհակալություն հայտնեն Լիբանանի կառավարությանը Մարալին վերադարձնելու համար, այլ պետք է թքե´ն Հայաստանի կառավարության երեսին, որ իր դավաճանության արդյունքում գերության մեջ հայտնված հայուհուն ոչ թե ինքը, այլ` այս ամենի հետ ոչ մի կապ չունեցող Լիբանանն է ազատում:
Իսկ այստեղ որոշները փորձում են <վենա> մտնել կատարվածին, Արարատ Միրզոյանն օրինակ առաջարկում է պարգեւատրել Մատվիենկոյին:
Անի Սահակյան