Առջեւից Ալիեւն է զենքով խփում, թիկունքից Նիկոլը՝ դաշույնով
Վերջին օրերին քրեական նոր գործերի տարափ է: Ճիշտ երկուսուկես տարի առաջ, երբ գալով իշխանության եւ վստահեցնելով, որ շուտով նախկինների թալանը վերադարձնելու է ժողովրդին, Նիկոլ Փաշինյանի գրպանային ԱԱԾ-ն, Ոստիկանությունն ու իրավապահ այլ մարմինները գործի էին անցել, համատարած քրեական գործեր էին հարուցում նախկինների վրա, նույնը պատկերն է նաեւ այս օրերին: Երկուսուկես տարվա ընթացքում ամենաբարձր ամբիոններից, հեռուստաընկերություններով, սոցիալական ցանցերով և լայվերով հայտարարվեցին բազմաթիվ քրեական գործերի մասին, որոնցից շատերի ճակատագիրը մինչ այժմ անհասկանալի է, մյուսների մասին հասարակությունը պարզապես մոռացել է, երրորդներն էլ մնացին զուտ աղմուկի մակարդակում։ Չկան դատավճիռներ. դրանք մարդկանց վարկաբեկելու, հանրության մոտ կեղծ պատկերացումներ ձևավորելու գործիքներ են:
Կասկած չկա, որ նորերն էլ արժանանալու են նույն ճակատագրին, պարզապես հողատուն մի քանի պատճառ ունի ռեպրեսիաների նոր ալիք բարձրացնելու համար: Այսպիսով՝ մեկ օրվա ընթացքում հայտնի դարձավ, որ քրեական գործեր են հարուցվել եւ մեղադրանք առաջադրվել Մեղրիի քաղաքապետի, Երեւանի նախկին քաղաքապետ Տարոն Մարգարյանի, Պետական գույքի առընթեր մարմնի նախկին ղեկավար, Գալուստ Սահակյանի որդի Արման Սահակյանին: Երեքի դեպքում էլ թերեւս պաշտոնական դիրքի չարաշահման հովածն է կիրառվել, սակայն կարիք չկա մանրամասնելու, թե հատկապես, ով ինչի համար է մեղադրվում: Քանզի ինչպես նշեցինք, նախորդների պես դրանք եւս գրվելու են սառույցին, մի պարզ պատճառով, որ եթե մինչ օրս հիմք լիներ նշված մարդկանց պատասխանատվության ենթարկելու, Նիկոլ Փաշինյանն ու իր վնգստացող դատավորները վաղուց արած կլինեին: Իսկ հիմա Նիկոլ Փաշինյանը համատարած քրեական գործերի ցուցումներ տալով ցանկանում է ճնշել ընդդիմադիր ուժերի առաջիկա հանրահավաքային պայքարը, վախեցնել նախկիններին, որ հանկարծ ակտիվություն չցուցաբերեն հավաքներին: Բացի այդ դա պողոսներին կերակրելու միջոց է, որ անխնա պայքարելու է նախկինների դեմ, որոնց կարգել է պատերազմի եւ պարտության մեղավոր: Պատահական չէ, որ վարժեցրած պողոսներով նա նախ գեներացրեց այդ գաղափարը, նկատի ունենքն Գյումրի այցի ընթացքում իբր <<պատահական>> մարդկանց զրույցի ժամանակ թավիշը վերացնելու եւ նախկիններին պատժելու ուղերձ ստացավ, հիմա էլ անմեղսունակի պես լծվել է իր իսկ բերած օրակարգի կատարմանը, իսկ նպատակը մեկն է՝ պահել սեփական աթոռն ու իշխանությունը: Եւ այդուհանդերձ, մարդ ինչքան պետք է բարոյազուրկ լինի, որ քրեական գործ հարուցի սահման պահող համայնքապետի նկատմամբ, խոսքը Մեղրիի համայնքի ղեկավար Մխիթար Զաքարյանի մասին է, ով պատերազմի օրերին եւ մինչ օրս էլ զենքը ձեռքին կանգնած է թուրքի առջեւ:
Մարդ, ով պատերազմին վիրավորվել, ապաքինվել, հետո նորից գնացել ու մասնակցել է պատերազմին: Կառավարության մի շարք պաշտոնյաների նման դասալիք չէ:
Առջևից Ալիեն է զենքով խփում, թիկունքից էլ Նիկոլը դաշույնով: Սա է ձեր իրական դեմքը: Մեղադրանքներ առաջադրեք, քրեական հետապնդումներ սկսեք բոլոր այն տղամարդկանց նկատմամբ, որոնք ատամներով իրենց հայրենիքն են պահում, ոչ թե թաքնվում կառավարության եւ խորհրդարանի շենքերում:
Անի Սահակյան