Սասունի փռթելու ժամանակն է…
«Պատերազմը ոչ վաճառված էր, ոչ դավաճանված, համաձայն չեմ այդ եզրակացությունների հետ: Դավաճանության մեղադրանքը բացարձակ անհիմն եմ համարում: Բանակն է պարտվել, ի՞նչ դավաճանություն>> հայտարարել է Իմ Քայլի պատգամավոր Վահե Ղալումյանը, ով երկրի թիվ մեկ քավորական ընտանիքից է, Նիկոլ Փաշինյանի քավորի եղբայրը: Նա ասել է, որ պատերազմի պարտության ողջ մեղքը բանակինն է, նա է պարտվել: Կարելի է, իհարկե, անտեսել այս թերհաս ուղեղների փայլատակումները՝ նկատի ունենալով, որ սրանց համար բանակը մայկա-տռուսիկի եւ ելակի էժանագին շոուներն են, դրա համար էլ երկուսուկես տարի իրական մարտահրավերները թողած, սրանք պողոսներին կերակրում էին ելակ փարթիով, մայկա-տռուսիկ շոուով: Եւ սա, որոշակիորեն բնական էր, քանի որ մարդիկ՝ ի դեմս իրենց ղեկավարի բանակի հետ որեւէ աղերս երբեք չեն ունեցել, իրենց տեսակով էլ ապազգային ու հակահայ:
Բայց լկտիությունն ու անբարտավանությունն էլ չափ ունի եւ եթե ինստիտուտների նկատմամբ չկա տարրական հարգանք եւ արժեւորում, ապա անգամ այս դավաճան խունտան պարտավորել է հարգել պատերազմում նահատակված մեր ավելի քան հինգ հազար հերոսների շիրիմները:
Այն, որ Հայաստանի անկախացումից հետո բոլոր պետական ինստիտուտներն ունեցել են լեգիտիմության կամ կայացվածության խնդիրներ, դա անհերքելի է, սակայն կասկածից դուրս է եղել բանակը։ Հայկական բանակը, որը կերտվել է պատերազմի միջոցով, արկերի ու փամփուշտների տակ՝ դառնալով, հաղթանակած եւ, այո, տարածաշրջանում՝ ամենամարտունակը։ Որքան էլ որոշ գրանտակեր սորոսական ՀԿ-ները տարիներ շարունակ փորձում էին նսեմացնել բանակը եւ բանակային միջադեպերով փորձելով ստվեր գցել կայացած այս ինստիտուտի վրա:
Սակայն Նիկոլ Փաշինյանն իր թիմով ամեն ինչ արեց, որպեսզի Հայաստանի Հանրապետության լեգիտիմությունը կասկածի տակ դրվի ու Հայոց բանակը զրկվի մեր երկրի անվտանգության ապահովման թիվ մեկ երաշխավորը լինելու կարգավիճակից։
Հիմա էլ անբարոյական , անհայրենիք դեգեներատների այս խմբակից ով չի ալարում վեր է կենում ու հայտարարում, որ 44-օրյա պատերազմում պարտվել է բանակը, իսկ քաղաքական ղեկավարությունն ամեն ինչ ճիշտ է արել: Երկուսուկես տարի կայացած այս ինստիտուտը ներսից քանդելուց, աղետալի պատերազմի երկիրը տանելուց , հազարավոր զոհեր ու թուրքին հայրենիք տալուց հետո այդ ամենի մեղքն ու պատասխանատվությունը բանակի ուսերին առաջինը դրվեց ցեղասպան Նիկոլ Փաշինյանի կողմից, թերեւս սրանով է պայմանավորված, որ նման հայտարարություններն օրեցոր նոր թափ են առնում: Մինչդեռ պատերազմի օրերին Փաշինյանը գովերգում էր մեր <<փառապանծ>> բանակը, իսկ երբ ջրի երես դուրս եկավ իր դավաճանությունը, հայտարարեց, թե իբր բանակը չի կռվել, իբր դասալիքներ են եղել, ներսից դավաճաններ, բայց մինչ օրես որեւէ դասալիք ու դավաճան պատասխանատվության չի ենթարկվել:
Պարզ է, որ թիմն էլ Նիկոլ Փաշինյանի կաշին փրկելու եւ իշխանությունը պահելու համար պատրաստ է ամեն ինչ ոտատակ տալ,մաքրել իրենց արյոնոտ ոտքերը բանակի վրա, եւ չենք զարմանա, որ սրանք համաձայնեն հանձնել թուրքին անգամ հարազատ ծնողներին, բայց չհանձնել իշխանությունը:
Մեկ ուրիշ դեգեներատ՝ Սասուն Միքայելյանն էլ ասում է, թե սա պարտություն չէ, մենք չենք պարտվել: Դե, իհարկե, մի մարդ, ով իր հերթին էր լծվել բանակի կազմաքանդման գործին, ԵԿՄ-ն կազմաքանդելուց զատ հայտարարեց, որ թավշյա հեղափոխությունն ավելի կարեւոր իրադարձություն է եղել հայ ժողովրդի կյանքում, քան արցախյան պատերազմը, հիմա կարող է այս ամենը հաղթանակ համարել, քանզի ազատվել է ծանր բեռից, որ անունն Արցախ է, երեւի սրանք համար հազարավոր զոհերը հաղթանակ է: Սրանք անհուսալ պաթոլոգիկ դեգեներատներ են: Այ, տհաս Սասուն, բա պատերազմի օրերին շարել էիր ԵԿՄ ծերակույտիդ ու ասում էր, պիտի գնանք փռթենք, մենք հող տվող չենք, մենք հող պահող ենք. հիմա ինչու դու եւ ձեր իշխանությունը տվեցիք հող-հայրենին, հիմա ինչու վեր չես կենում ու գնաս հող հանձնողին փռթես:
Անի Սահակյան