Մարդ եղեք
Կյանքից հեռացել է «Համայն հայություն» ՀԿ նախագահ, քաղաքական գործիչ, ԱԱԾ նախկին փոխտնօրեն Գուրգեն Եղիազարյանը:
Իր կենսագրությամբ, անցած ճանապարհով գուցե փոքր-ինչ հակասական, բայց վառ անհատականություն Գուրգեն Եղիազարյանի մահը անհավատալիորեն զարհուրելի արձագանքի արժանացավ որոշ շրջանակների կողմից: Շատերը համացանցում չեն թաքցնում իրենց ուրախությունը այս ցավալի լուրի առթիվ: Գուրգեն Եղիազարյանը ընդդիմադիր գործիչ էր, քննադատում էր այս իշխանություններին, և շատ քաղաքացիներ այս հանգամանքը բավարար են համարում, որպեսզի չարախնդան, բայց ոչ՝ դիակապտությամբ զբաղվեն, զարհուրելի էր տեսնել այսպիսի անաստվածություն, այսպիսի հրեշավոր պահվածք մի ազգի կողմից, ով քրիստոնյա է, ընդ որում՝ աշխարհում առաջինն այդ կրոնն ընդունած, որը հանդուրժողականություն ու ներողամտություն է քարոզում: Երբվանից այսքան հրեշ դարձանք, երբվանից այսքան չարություն նստեց մեր մեջ, երբ թվում է, թե մահն այն բանն է, որի առջեւ հավասար ենք բոլորս ու այն չի կարող եւ չպետք է դիմացինին չարախնդության, հեգնանքի առիթ տար, ու առավել եւս ուրախություն պատճառ դառնար:
Մահացել է մարդ, ով ուներ ընտանիք, երեխաներ, ծնող, ով հիմա իր որդու մահն է սգում։
Ու թվում էր, թե ամենաքիչը, որ կարող էինք անել մենք՝ նրան ճանաչողներս, սիրող կամ չսիրողներս, հարգող կամ չհարգողներս, նրա քաղաքական հայացքները կիսող կամ չկիսողներս, պիտի ցավակցեինք, կամ՝ գոնե լուռ մնայինք։
Տեսնելով, թե ինչ հրեշավոր խրախճանք էր մարդու մահվան առիթով, որը սանձազերծվել էր նախեւառաջ իշխանական ֆեյքերի կողմից, մեռնելու ցանկությամբ էիր լցվում: Նաիրա Զոհրաբյանը առանձնացրել էր այդ խրախճանքից մի քանի պատառիկ.<<Լրագրողը, պատկերացնո՞ւմ եք, տղամարդ լրագրողը, ով մանկահասակ աղջիկ ունի, գրում է՝ «բա ասում էիք անասուններին կորոնան չի՞ կպնում»։
Բժիշկը, ով Հիպոկրատի երդում է տվել ու ով մարդ փրկելու առաքելություն ունի, գրում է՝ «վերջապես թուրքը սատկեց»։
Լիքը կանայք, մայրեր, որ երեխաներ ունեն, գրում են՝ «վերջապես մի լավ լուր լսեցինք ու տարոսը 5-րդ ալիքի բոլոր հյուրերին»։
Ու էս կարգի նողկալի, անմարդկային դաժան գրառումները հարյուրավոր էին։
Լավ, այս ի՞նչ եղավ բարի, կարեկցող ու սրտացավ ժողովրդին։ էսքան հրեշ, էսքան բորենի որտեղի՞ց էս լավ ժողովրդի մեջ, հարցնում էին շատերը՝ հստակ իմանալով հարցի պատասխանը: Այո,այնտեղից, երբ դրվեց սեւի ու սպիտակի, նախկինի ու ներկայի, հեղափոխականի ու հակահեղափոխականի բաժանումը, մադկանց բաժանեցին ճամբարնեի եւ հրահրեցին միմյանց ատել, ատել դիմացինին ամեն վայրկյան հոշոտելու վճռականությամբ: Հենց այս կետից սկսեց մեր ողբերգությունը, մեր պառակտումը եւ սկիզբ դրեց այսօրվա պատերազմի: Ընդհանրապես, երբ որոշում ես հարձակվել հայ եկեղեցու, հայոց լեզվի ու մշակույթի վրա, պետք է մտածես, որ թշնամին կարող է քեզանից շուտ կյանքի կոչել այդ ամենը:
Պատերազմական այս օրերին միասնականության մասին սին կոչերից անդին իշխանությունը պարտավոր էր իրավապահների միջոցով կանգնեցնել հրեշների խրախճանքը, այնպես ինչպես արվում է իշխանության քննադատների դեպքում, զանգում են, տներ այցելում ու պարտադրում հեռացնել անցանկալի գրառումները...
.Հ.Գ- Մեր ցավակցություններն ենք հայտնում Գուրգեն Եղիազարյանի մահվան առթիվ:
Անի Սահակյան