ԱՄՆ-ը բարձրացրել է Ադրբեջանին զինելու հարցը
Այս օրերին ուշագրավ այցելություն եղավ Հայաստան և Ադրբեջան: Աշխատանքային այցով Երևան և Բաքու էր ժամանել ԱՄՆ պաշտպանության փոխքարտուղարի տեղակալ Մայքլ Քարփենթերը։ Նա հանդիպել է նախագահ Սերժ Սարգսյանի, Պնախարար Վիգեն Սարգսյանի հետ: Հայաստանի բարձրաստիճան պաշտոնյաների հետ հանդիպումներից նա տեղում ծանոթացել է հայ-ամերիկյան ռազմական գործակցության շրջանակում իրականացվող ծրագրերին, հանդիպել է այն ամերիկացի զինծառայողներին, ովքեր աջակցում են ենթասպաների դպրոցում առաջին անգամ մարտական բուժակների ուսուցման գործին լծված իրենց հայ գործընկերներին: Ընդ որում, ուսուցման ծրագիրը մշակվել է ամերիկյան ծրագրի նմանությամբ: Նա նաև այցելել է 12-րդ խաղաղապահ բրիգադի շտաբ և հանդիպում ունեցել այն զինծառայողների ու հրամանատարների հետ, ովքեր ՆԱՏՕ-ի և ՄԱԿ-ի հովանու ներքո մասնակցել են խաղաղապահ առաքելությունների աշխարհի տարբեր վայրերում: «Միացյալ Նահանգներն ու Հայաստանը անվտանգության ոլորտում երկարամյա գործակցություն ունեն, որը խարսխված է հայ և ամերիկացի ժողովուրդների բարեկամության վրա: 21-րդ դարում եվրոպական անվտանգության նոր մարտահրավերների լույսի ներքո անչափ կարևոր են Հայաստանի և Միացյալ Նահանգների համատեղ ջանքերը՝ միտված տարածաշրջանում խաղաղության, կայունության ու բարեկեցության ամրապնդմանը և ամբողջական, ազատ ու խաղաղ Եվրոպայի տեսլականի առաջ մղմանը», - նշել է Քարփենթերը: Քարփինթերը «Ազատությանը» տված բացառիկ հարցազրույցում ամփոփել է իր երևանյան այցի արդյունքները, նշել է` «Հայաստանի հետ հիանալի համագործակցություն ունենք մի շարք ոլորտներում» և որ ընդհանուր առմամբ, շատ գոհ են համագործակցության մակարդակից. «Իհարկե, կցանկանայինք խորացնել այն և անել ավելին: Դա այստեղ իմ քննարկումների հարցերից մեկն է, թե որ ուղղությամբ կարող ենք ընդլայնել մեր վերապատրաստումները: Մինչ այստեղ գալս ականատես եղա, թե ինչպես են ամերիկացի զինվորականները վերապատրաստում հայ ռազմական բժիշկներին՝ մարդկային կյանքեր փրկելու համար: Ուրախալի է տեսնել, որ այս ջանքերը պտուղներ են տալիս: Եվ այժմ մենք դիտարկում ենք [համագործակցությունն] ընդլայնելու հնարավորությունները»: Ռուս-ամերիկյան հակասությունները արդյոք կարո՞ղ են որոշակի ազդեցություն ունենալ հայ-ամերիկյան ռազմական ու քաղաքական հարաբերությունների վրա, ամերիկացի բարձրաստիճան պաշտոնյան նկատել է. «Չեմ թաքցնի, որ բազմաթիվ ուղղություններում ունենք հակադիր տեսակետներ, թե ինչպես պետք է լուծել տարբեր հակամարտությունները: Սակայն, այստեղ՝ Հայաստանում և տարածաշրջանում մենք գործընկերներ ենք, իբրև ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի համանախագահող երկրներ ու մենք ձգտել ենք համագործակցաբար աշխատել այս տարածաշրջանում: Մեր շահերից է բխում հասնել Լեռնային Ղարաբաղի հակամարտության դիվանագիտական լուծմանը: Այնպես որ, մենք պատրաստ ենք աշխատել մեր ռուս գործընկերների հետ և փորձել գտնել այդ լուծումը, եթե դա հնարավոր է»: Այնուհետև նա շեշտել էր, որ հակասություններ ունեն Ռուսաստանի հետ 2008թ. Վրաստանում ու 2014թ. Ուկրաինայում նրա գործողությունների հետ կապված․․․ «մենք չենք կարծում, որ 21-րդ դարում պետություններին հարիր է խախտել միջազգային իրավունքի այնպիսի հիմնարար սկզբունքներ, ինչպիսիք են երկրների ինքնիշխանությունը, տարածքային ամբողջականությունը և սահմանների անխախտելիությունը: Եվ երբ Ռուսաստանի նման երկիրը ռազմական միջամտություն է իրականացնում Վրաստանում կամ Ուկրաինայում՝ փորձելով թելադրել այդ երկրներին, թե ինչպիսի ապագա նրանք պետք է ունենան, մենք համարում ենք, որ դա տեղին չէ: Բայց նույն սկզբունքով Հայաստանն էլ իրավունք ունի որոշելու իր արտաքին քաղաքականության ուղղությունը: Եվ եթե Հայաստանին գոհացնում է իր հարաբերությունները Ռուսաստանի հետ, ապա մենք ևս գոհ ենք: Մենք ոչ մի կերպ չենք ցանկանում զսպել Հայաստանի հարաբերությունները Ռուսաստանի հետ: Դա Հայաստանի ինքնիշխան ընտրությունն է»: Գալով Ռուսաստանի կողմից մեծածավալ սպառազինություն վաճառքին Ադրբեջանին, Մայքլ Քարփինթերն արձանագրել է, որ դա ցավալի է, ու իրավիճակը լրջորեն ապակայունանում է` «երբ որևէ երկիր իրականացնում է սպառազինության մատակարարումներ մի տարածաշրջան, ուր ամեն ամիս շփման գծի երկայնքով երկու կողմերից զոհեր են լինում»: «Կարծում եմ, որ մի երկրի համար, որը միջնորդ է հանդիսանում, զենք վաճառելը կամ տրամադրելը հարիր չէ: Մեր քաղաքականությունը, գիտեք, կայանում է նրանում, որ չտրամադրենք լրացուցիչ ռազմական հնարավորություններ: Դա չի նշանակում, որ մենք չունենք պաշտպանության ոլորտում հարաբերություններ Ադրբեջանի ու Հայաստանի հետ: Բայց կարծում եմ, որ այսպիսի տարածաշրջան զենք ու ռազմական միջոցներ մատակարարելը հակամարտության խաղաղ լուծման ճանապարհը չէ»: Իսկ այդ հարցը քննարկե՞լ են ռուսների հետ: Քարփինթերը ուղղակի արձանագրել է, որ, այո` քննարկել են: Ըստ էության նա փաստել է, որ Ղարաբաղում կարող է նորից պատերազմ սկսվել, իրավիճակը շատ լարված է, և մտահոգված են, որ հնարավոր է լարվածության աճ, ուստի անհրաժեշտ է հնարավորինս շուտ գտնել դիվանագիտական լուծում: Եթե դիվանագիտական լեզվից դուրս գանք, ապա ամերիկացի բարձրաստիճան պաշտոնյայի հայտարարությունները չափազանց կարևոր են այն առումով, որ Հայաստանը ԱՄՆ-ի համար թեև ընկալվում է որպես Ռուսաստանի դաշնակից, սակայն Հայաստանը ԱՄՆ-ի համար կարևոր գործընկեր է, ավելին` հարաբերությունները խորացնելու հստակ ցանկություն կա և այն արտահայտվում է: Բացի այդ, Վաշինգտոնը հանդես է գալիս ղարաբաղյան լարումը բացառելու օգտին, ընդ որում հստակ, կարծես, սպառնալով, որ Ռուսաստանին ոչ մի դեպքում թույլ չեն տա ապակայունացնել նաև այս տարածաշրջանում: Առավել ուշագրավ է, եթե չասենք` սենսացիոն, որ ամերիկացի բարձրաստիճան պաշտոնյան արձանագրել է, որ ըստ էության, Ռուսաստանի հետ Ադրբեջանին ռազմական միջոցներ մատակարարելու հարցը Վաշինգտոնը բարձրացրել է: Սա խիստ ուշագրավ արձանագրում է: Այս խոստովանությունը այլ, ավելի կարևոր իրադրություն է ցույց տալիս, որ` Ռուսաստանն ու Ադրբեջանը ուժի, խնդրի ռազմական լուծումը չեն բացառում, մինչդեռ Վաշինգտոնն ու Երևանը, փաստացի, մշտապես դեմ են հանդես եկել հակամարտության ռազմական ճանապարհով լուծման հնարավորությանը: Թամար Բագրատունի