Մեզ հաճելի էր հրավիրել Արթուր Նալբանդյանին.հաշվեհարդարի հերթը Վահե Շաhվերդյանին կհասնի՞

Հարցազրույց Վանաձորի պետական դրամատիկական թատրոնի գեղարվեստական ղեկավար Վահե Շահվերդյանի հետ:/Մաս 2-րդ/

-Ձեր հեռացման մեջ քաղաքական նրբերանգներ կա՞ր,թե ոչ:

-Ես մի քանի անգամ ասել եմ՝այդ ամենն ուներ կազմակերպիչ,որը հեռացավ կյանքից և չեմ ուզում հիմա անդրադառնալ,դրան,թե ով էր,կամ ինչպես:Դա կազմակերպած էր նախկին նախարարի հետ:

-Քաղաքական ենթատեքստ չեք տեսնո՞ւմ:Այն,որ դուք Լևոն Տեր-Պետրոսյանի հետ ինչ-որ դպրոցում սովորել էիք, ինչ-որ նման բաներ:Հիմա էլ ասում են՝ՀՀՇ-ն ուրիշ դեմքով վերադառնում է,միգուցե ձեզ լավ աչքով նայեն:

-Ես չգիտեմ՝վերադառնում է,չի վերադառնում,բայց դա ոչ մի կապ չունի:Լևոն Տեր-Պետրոսյանի հետ պատանեկության ընկերներ ենք եղել,մինչև հիմա էլ ընկերներ ենք,երկու-երեք տարին մեկ կարող եմ տեսնել նրան,կամ ոչ,բայց դա ոչ մի կապ չունի:Ավելի քան համոզված եմ,որ քաղաքական ոչ մի ենթատեքստ չկար:

- Դուք ընդունու՞մ եք,որ նախկինների ժամանակ,ի դեմս մարզպետի,Վանաձորի դրամատիկական թատոնը աջակցություն է ստացել:Ի դեպ,պարոն Օրբելյանն ասաց,որ ընտրություններից առաջ իրեն հրավիրել են,ասել են՝ինչ-որ տրամադրություններ կան ձեր թատրոնում նախկին իշխանությունների հետ կապված,մոտավորապես հասկացրել են,որ պետք է լինել համախոհ:Կապ տեսնում էք այդ ամենի մեջ:

-Մարզպետ Նալբանդյանի կողմից աջակցություն եղել է: Կապ չունի Արթուր Նալբանդյանը ինչպիսի քաղաքական գործիչ է,նա միշտ եղել է շատ ուժեղ թատերասեր և երբ Ալավերդիում անց էր կացվում հանրապետության ամենահնագույն փառատոնը՝ թատերական Լոռին,այն 10 տարուց ավել հովանավորել է Արթուր Նալբանդյանը,օգնել է ,օժանդակել:Մարզպետ նշանակվելուց հետո էլ շարունակեց:

-Թատրոնի միջազգային օրը հրավիրված էր նաև ինքը,բարոյական կլինե՞ր այսօրվա մարզպետին հրավիրել,որը դեռ հայտնի չէ թատրոնի համար ինչ-որ բան անելու է.թե՞ ոչ, թատերասեր է,թե ոչ և չհրավիրել նախկին մարզպետին:

-Մենք չէինք կարող չհրավիրել նախկին մարզպետին,հրավիրել ենք նաև ներկա մարզպետին,ով ի դեպ առաջին անգամ չէր գալիս թատրոն, մեր բոլոր վերջին պրեմիերաներին,տոնակատարություններին միշտ եղել է,իսկ չհրավիրել նախկին մարզպետին,մենք չէինք կարող ,մեզ համար հաճելի էր նրան հրավիրել:

-Նման բաներ մի ասեք,հերթը ձեզ կհասնի: Մամուլում հրապարկում եղավ,որ նախկին և ներկա մարզպետները հրավիրված են եղել,ձեր վերաբերմունքը ցույց եք տվել նախկին մարզպետին, դա արժեցավ այն ,որ չերկարաձգեցին Ագնեսա Շահնազարյանի պայմանագիրը,ում աշխատանքը դուք և մարզը բարձր էիք գնահատում:

-Ագնեսա Շահնազարյանի երկու տարվա աշխատանքը ոչ միայն բարձր,այլ գերազանց եմ գնահատում,որովհետև, եթե ես հիմա թվարկեմ այն ամենը,ինչ Ագնեսան երկու տարվա ընթացքում արեց,ժամանակը չի բավարարի:Հունվարին և մեկնել էի Ամերիկա,մինչ այդ Ագնեսա ասում էր՝երևի ես էլ չմնամ,չեմ կարող,հոգնում եմ,ես այդ ամենը մի քիչ էլ կոկետություն էի համարում,որովհետև բոլորս ասում էին՝Ագնեսա,Ագնեսա ջան:Հետո ,երբ ես վերադարձա,նա մի քիչ ավելի հաճախ էր ասում այդ ամենը:Ասում էր ՝մարտի 27-ն էլ տոնեմ,երևի չմնամ:Ես լուրջ չէի ընդունում,սովորաբար մարտի 27-ին մենք գալիս էինք Երևան,նա ասաց ՝թատրոնում նշենք տոնը՝քաղաքի,մարզի համար և մեծ տոնակատարույուն կազմակերպեց,որը հրաշալի անցավ: Տոնակատարության վերջում,ես Ագնեսայի ձեռքը բռնած,բեմից հայտարարում եմ ,որ այպես ձեռք-ձեռքի բռնած,մենք պետք է գնանք առաջ, մենք պետք է անենք այս ,այն բաները:Հաջորդ օրը միասին գալիս ենք Երևան,խոսում ենք ,ասում ՝կհանդիպենք:Կես ժամ հետո Ագնեսան զանգում ,ասում է՝ ձեզ հետ խոսում է թատրոնի դերասանուհի Ագնեսա Շահնազարյանը,դիմում եմ իմ թատրոնի գեղարվեստական ղեկավարին:Ասում եմ ՝ինչ է եղել,վերջացրու,ասում է՝ինձ նոր զանգեցին,ասացին,որ իմ ժամկետը լրացել է, ինձ հետ այլև պայմանագիր չեն կնքելու:

-Այսինքն անականկա՞լ է եղել և ձեր և Ագնեսայի համար:

-Ես անակնկալի եկա,Ագնեսան մի քիչ այո,մի քիչ ոչ, պարզվում է դեռ փետրվարի 18-ին ստացել է ծանուցում ,որտեղ նշված է եղել,որ ձեր ժամկետը լրանում է այսինչ օրը:Հետևաբար դա կապել մարզպետի գալու հետ,ճիշտ չէ:

-Ծանուցում այսպես,թե այնպես պետք է լինի,բայց կարող էին երկարաձգել:

-Ես ավելի քան համոզված եմ,որ մարզպետի հետ կապ չունի:

-Ոչ անցյալում,ոչ հիմա Վանաձորի դրամատիկանան թատրոնը առանց ձեզ հնարավոր չէ պատկերացնել: Ձեզ հետ առաջին հերթին պետք է քննարկեին,թե դուք ուզում եք աշխատել ,թե ոչ նոր տնօերնի հետ:Սա ի՞նչ է նշանակում,ինչու այս մասին չբարձրաձայնեցիք:Հակառակը ,ասում են,որ մեկ օր հետո թատրոնում հանդիպում եք կազմակերպում,ասում եք ՝հանգիստ եղեք,առանձնապես բան տեղի չի ունեցել:

-Այդպես չէ:Ես Երևանում էի,այն օրերն էին,որ ձյուն էր եկել,Ագնեսան Վնաձորում էր,ես այստեղ էի,նա ասաց՝չգաք,ճանապարհները փակ են:Երկու օր հետո գնում եմ Վանաձոր,հանգստյան օր էր թատրոնում,որ ոք չկա,միայն բեմի մոնտաժողներն էին ,զայրացած զանգում եմ այստեղ-այնտեղ :Գալիս է փոխանախարարը՝պարոն Գուդումյանը,մենակ,ասելով,որ ես եկել եմ ասեմ,որ վաղը այսպես է լինելու: Ես նրա հետ սկսում եմ այդ հարցերը պարզել,թե ինչ եք հիմա ասում,պատասխանում է,որ ժամկետը լրացել է և ամենակրևորը՝Ագնեսան՝ինքը չի ուզում:Պարզվում է՝Ագնեսան այդ մասին ասել է նաև նախարարությունում: Ես կոլեկտիվին ոչ մի բան չեմ ասել,ինչպես կարող էի այդպիսի բան ասել,երբ Ագնեսայի պաշտպանն եմ եղել:

-Հարցը այնքան Ագնեսան չի,նրա օրինակով ուզում ենք հասկանալ մոտեցումը:

-Պարոն Գուդումյանը գնաց Երևան,հաջորդ օրը եկան Գուդումյանը,Նազենի Ղարիբյանը և ևս մի պատասխանատու աշխոտող, ասում են՝ կանչեք կոլեկտիվին:Տիկին Ղարիբյանը սկսում է նրանից՝ես եկել եմ, շնորհակալություն հայտնեմ Ագնեսային իր լավ աշխատանքի համար,ցավում եմ,որ ինքը ներկա չէ և ներկայացնում եմ ձեզ նոր տնօրենին:

-Ճանաչ՞ում էիք նոր տնօրենին:

-Ոչ:

-Դա ճի՞շտ էր ձեր կարծիքով:

-Բացարձակ սխալ,ես ուզում եմ առիթից օգտվելով ասել՝սիրելի բարեկամներ,ղեկավարներ,մի արեք նման բաներ,եթե վաղը մյուս օրը մեկ այլ թատրոնում լինեք,խորհրդակցեք գեղարվեստական խմբի հետ:

-Դուք այդ հանդիպման ժամանակ ասացի՞ք:

-Իհարկե,երբ կոլեկտիվը հավաքվել էր,առաջինը ես եմ խոսել,շատ խիստ,զայրացած եմ խոսել:

-Սա չի նշանակո՞ւմ,որ եթե թատերական գործիչների հայտարարությանը լուրջ վերաբերվեին,գուցե նման քայլեր չլինեին:

-Ինչքան գիտեմ թատերականի հավաքը հետո եղավ:

-Հնարավոր է,որ այդ հայտարարությունից զգոն լինեն:Սունդուկյանի անվան թատրոնում,այն ինչ պլանավորել,ծրագրել էին,դա ձեր հեռանալուց հետո տեղի ունեցա՞վ:

-Այն ժամանակ չէին կարող ուրիշ բան անել, որովհետև գեղարվեստական ղեկավարի հաստիքը կրճատվում էր , և 3 տարի թատրոնը գեղարվեստական ղեկավար և գլխավոր ռեժիսոր չուներ:Վախենում էին ,որ չէին կարող որևէ մեկին բերել նշանակել գեղարվեստական ղեկավար,որովհետև մտածում է ին,որ ես անմիջապես դատի կտամ և եթե հաստիքը կա ,ուրեմն ես իմ տեղում եմ:Եվ ստիպված մի քանի անգամ մամուլով ասել եմ,ի սեր Աստծո ,արեք այն ինչ ուզում եք,ես այդտեղ չեմ գալու:

-Հիմա ի՞նչ վիճակ է:

-Հիմա ես հաճախ եմ այնտեղ գնում,իմ ներկայացումներից մի քանիսը պարբերաբար խաղում են,աշխատում են:Երբ Վարդան Մկրտչյանը Համազգայինի տնօրենն էր,ես չէի հետևում նրա գործունեությանը,հիմա վստահաբար կարող եմ ասել,որ թատրոնը ունի շատ լավ տնօրեն:Մեծ երևույթներ տեղի չեն ունեցել:

-Լոռի,Հովհաննես Թումանյան,150 ամյակ:Թվում էր,թե հիմա ինչ միջոցառումներ պետք է արվեն,բայց Վանաձորի թատրոնը գրեթե ոչինչ չի անում:

-Ով ,եթե ոչ Վանաձորի թատրոնը պետք է արձագանքի:Դեռ 2 տարի առաջ նախարարությանը հայտեր ենք ուղրկել,թե ինչ պետք է անենք:Ծրագրեված է,որ ես պետք է սկսեմ Գիքոր և Անուշ բեմադրությունները, փորձեր ենք անում,բայց ոչ մի հովանավորություն,նախարարության կողմից ոչ մի արձագանք,ոչ մի պետպատվեր:Այս տարի դեռ մեզ ոչ մի պետպատվեր չեն տվել:Երկու տարին մեկ հիմնել ենք Աբելյանի անվան փառատոնը,երկու տարի առաջ Մաթևոսյանին նվիրեցինք,հիմա նվիրում ենք Թումանյանին,այդ փառատոնի համար նույնպես ոչ մի հովանավորչություն չենք ստացել:

-Ճանապարհ փակեք, գրեք Հովհաննես Թումանյան-150 և միգուցե միանգամից արձագանքեն:

-Ճանապարհ չենք փակի,մտածել ենք,թե ինչ պետք է անենք:Ուզում եմ ասել՝ հարգելիմշակույթի նախախարություն,իրավունք չունեք Հովհաննես Թումանյանին հետ կապված ծրագրերի համար պայմաններ չստեղծեք,որոնք իրականացվեին Վանաձորի թատորնում:

-Եթե գումար չունե՞ն:

-Ի՞նչ է կատարվում ,այդ աստիճան աղքատացե՞լ է երկիրը,ինչ հարցով դիմում ենք,գումար չկա:Ինչ է պատահել,թող հասկանալի բացատրեն,ինչու այդ գումարը չկա:Չեմ կարծում,որ նախարարությունում այդպիսի զրոյական վիճակ է:Պարզապես երևի չեն մտածում,որ դա առաջնային է:

-Հնարավ՞որ է այսպես գնա,և թատրոններ փակելու ծրագիրն իրականանա:

-Վախենում եմ:Երբ այն սևագիր թուղթը ասպարեզ եկավ,այն ժամանակ դեռ ես մտածեցի՝այո,որովհետև կային խոսակցությունները,բայց ոչ մեկը չի ասում փակում են,ասում են մենք ձեզ չենք ֆինանսավորում,ապրեք,գոյատևեք,ինչպես կարող եք:

-Գոյատևեք:

-Չեմ կարծում,որ դա Վանաձորին էլ է վերաբերելու,որովհետև Լոռվա միակ թատրոնն է և ես չեմ ուզում մտածել,որ այդ աստիճան կարող է …եթե նման բան լինի,ինձ մնում է ասել ՝բա ինչ են անելու մեզնից հետո եկող սերունդը:Ի վերջո Շահվերդյանը կարող է մի քանի երազած գործեր էլ չանել,լավ,Վանաձորում չանել,ուրիշ տեղ անել:Ես անըհդհատ հրավերներ ստանում եմ,բայց Վանաձորի պատճառով չեմ կարողանում անել: Ինձ համար կարևորը և էականը այն թատրոնն է,որտեղ ես 11 տարեկան էի ,երբ իմ առաջին քայլերն արեցի:Ինձ համար,թանկ է,հարազատ է այդ թատրոնը,չեմ ուզում համեմատություններ անել,բայց անհնար է պատկերացնել:

Առաջին հատվածն՝այստեղ

Հարցազրույցը ՝Նաիրա Բաղդասարյանի