Լավրովը Բաքվից մեսիջ ուղարկեց հայ ժողովուրդին
Սովորաբար խելոք են համարվում այն ժողովուրդները, ովքեր ուրիշի սխալների վրա են սովորում սխալներ չանել: Անխելքներն իրենց մաշկի վրա են զգում, սխալների հետևանքները: Իսկ ինչպես անվանել այն ժողովուրդներին, ովքեր նույնիսկ իրենց պատմության սխալներից ոչ մի դաս չեն քաղում:
Ցավոք, հենց այդ շարքին է պատկանում նաև հայ ժողովուրդը:
Բայց հանուն ճշմարտության պետք է նշել, որ դրա մեջ ինքը ժողովուրդը մեծ մեղք չունի, քանզի նրան՝ ժողովրդին չեն բացատրում իր սխալների մասին: Որովհետև մեր ժողովուրդը չունի, ոչ ազնիվ պատմաբաններ, ովքեր չեն վախենա ներկայացնել ճշմարտությունը, ոչ էլ քաղաքական վերնախավ, ով կճանաչեր սեփական երկրի իրական պատմությունը:
Այս իրավիճակը նման է մի այնպիսի երևույթի, որ ասենք մասնագիտությամբ հովիվները զբաղվեն ոչ թե ոչխարներ արածեցնելով, այլ գիտական կոնֆերանսներին մասնակցելով: Հասկանալի է, որ հովիվը գիտությանը օգուտ չի կարող տալ, բայց երբ նա չի զբաղվում նաև իր իրական մասնագիտությամբ, ապա առաջանում է ծանր իրավիճակ: Քանզի հովիվը անասունին արածեցնելով երկրին օգուտ է տալիս: Մարդիկ ունենում են կաթ, միս, մորթեղեն: Մինչդեռ, երբ մարդը զբաղվում է ուրիշ գործով, ապա այդ դեպքում և գիտությունն է տուժում, և տնտեսությունը:
Իսկ երբ հանրության մեջ հովիվ աշխատելը սկսում է համարվել ամոթալի երևույթ, ապա նման երկրները հայտնվում են իսկական ճգնաժամի մեջ: Քանզի այդպիսի երկրում ոչ գիտությունն է զարգանալու, ոչ էլ անասունների քանակն է շատանալու, այսինքն երկրիը սկսում է տուժել բոլոր բնագավառներում: Այսօրվա Հայաստանը հենց այդպիսի վիճակի մեջ է գտնվում:
Իշխանությունը փողոցային է, ընդդիմությունը թույլ է, քանզի չի հասկանում ի՞նչ անել, երկիրը անպաշտպան է մնացել, իսկ ժողովուրդը մոլորված չի հասկանում, թե ի՞նչ է կատարվում:
Այս ամենի պատճառը վերը նշված պատճառներով է պայմանավորված: Լավրովը Բաքվից նախազգուշացնում է հայ ժողովրդին, որ Հայաստանը կարող է հայտնվել շատ ծանր վիճակի մեջ, Հայաստանի ԱԺ նախագահն ցինիկաբար հեգնում է Լավրովին, իսկ երկրի ընդդիմությունը զբաղված է տարբեր տիպի իմիտացիաներով:
Բայց նրանք մեղավոր չեն, քանզի չի կարելի հովիվից պահանջել զբաղվել գիտությամբ, ինչպես նաև չի կարելի գիտնականին ստիպել անասուն արածեցնել: Քանզի դրա հետևանքը լինում է ողբերգական բոլորի համար: Հայաստանը 100 տարի առաջ այդպիսի վիճակի մեջ հայտնվել է, սակայն դրա մասին այսօր ոչ ոք չի ուզում հիշել:
Քանզի պոպուլիզմի տեսանկյունից դա շահավետ չէ: Արդյունքում մենք դանդաղ հետևելու ենք, թե ինչպե՞ս է վերանալու Արցախը, իսկ հետո կազմաքանդվելու Հայաստանը, իսկ ոմանք էլ կշարունակեն բեսեդկի զրույցներ վարել այն մասին, թե ինչպե՞ս պայքարել թմրամոլության դեմ, և պաշտպանել կանանց իրենց վայրենի ամուսիններից:
Սա է իրականությունը:
Հետևեք մեզ Telegram-ում