«Իսկանդեր». ինչպես է ստեղծվել եւ ինչի համար
Թեպետ «Իսկանդեր» օպերատիվ-մարտավարական հրթիռային համալիրների (ՕՄՀՀ) վերաբերյալ համացանցում բավական ընդարձակ տեղեկատվություն կարելի է գտնել, այդուհանդերձ, վերջերս թյուր կարծիք ձեւավորվեց այդ հզոր համալիրի մասին: Եղան շահարկումներ, ընդհուպ նշվեց, որ դա 1980-ական թվականների զինատեսակ է: Այստեղ ճշմարիտն այն է, որ «Իսկանդեր» ՕՄՀՀ-ի մշակումը սկսվել է ԽՄԿԿ կենտրոնական կոմիտեի եւ ԽՍՀՄ նախարարների խորհրդի ««Իսկանդեր» ՕՄՀՀ-ի ստեղծման փորձարարա-կոնստրուկտորական աշխատանքները սկսելու մասին» 1988 թ. դեկտեմբերի 21-ի № 1452-294 որոշման համաձայն: Դրա համար անձնական ջանքեր է գործադրել գլխավոր կոնստրուկտոր Ս. Պ. Նեպոբեդիմին, ով Ռազմարդյունաբերական հանձնաժողովին ապացուցել է, որ «Իսկանդերը» կարող է լինել որպես «Օկա» ՕՄՀՀ-ի փոխարինող, որը չի ընկնի ԽՍՀՄ եւ ԱՄՆ միջեւ 1987-ին կնքված եւ 1988-ի հուլիսի 1-ից ուժի մեջ մտած պայմանագրի ազդեցության տակ, որով նախատեսված էր վերացնել վերգետնյա բազավորման միջին (1000-500 կմ) եւ փոքր (500-1000 կմ) հեռահարության բալիստիկ եւ թեւավոր հրթիռների համալիրները:
Առաջին անգամ «Իսկանդերը» ներկայացվել է 1999 թ․ օգոստոսին՝ Մոսկվայի մարզի Ժուկովսկի քաղաքում Միջազգային ավիատիեզերական սրահում (МАКС): Ռուսաստանի ԶՈՒ-ում «Իսկանդերը» սպառազինության է ընդունվել 2006-ին: Այսինքն, 1999-ից հետո այն մի քանի տարի ենթարկվել է լրամշակման, բարելավման: Հետեւաբար, այդ համալիրը, կարելի է ասել, 2000-ականների սկզբի մշակում է: «Իսկանդեր» օպերատիվ-տակտիկական հրթիռային համալիրների ընտանիքներից է եւ ներառում է մի քանի մոդիֆիկացիաներ. «Իսկանդեր», «Իսկանդեր-M», «Իսկանդեր- K», «Իսկանդեր-Э»:
Հրթիռի մեկնարկային զանգվածը 3800 կգ է, մարտական մասինը՝ 480 կգ: «Իսկանդեր» հրթիռային համալիրների հիմնական նշանակումն է՝ հակառակորդի հակօդային պաշտպանության (ՀՕՊ) եւ հակահրթիռային պաշտպանության (ՀՀՊ) համակարգերի, ինչպես նաեւ դրանցով պաշտպանվող կարեւորագույն օբյեկտների ոչնչացումը՝ մինչեւ 500 կմ հեռավորությամբ: Արտահանման համար նախատեսված է «Իսկանդեր-Կ»-ն՝ 280 կմ հեռահարությամբ: Ամբողջ աշխարհում հիմնական շահագործողն է Ռուսաստանի Դաշնությունը, «այլ շահագործողներ»՝ Հայաստանի Հանրապետություն:
Ըստ արեւմտյան վերլուծաբանների՝ «Իսկանդեր» ՕՄՀՀ-ն, С-400-ի եւ «Բաստիոնի» (հակառազմանավային համալիր) հետ միասին, առանցքային դեր է խաղում Ռուսաստանի ԶՈՒ-ի հայեցակարգում, որն Արեւմուտքում հայտնի է որպես «արգելված գոտի» (Anti-Access/Area Denial, A2/AD), ինչը նշանակում է, որ ՆԱՏՕ-ի զորքերը չեն կարող գտնվել եւ տեղաշարժվել համակարգերի գործողության A2/AD արգելված գոտու շառավիղում՝ առանց անընդունելի վնասի ռիսկի:
Ըստ «The National Interest»-ի, «Իսկանդերը» ՌԴ ԶՈՒ-ի ամենավտանգավոր զենքն է, քանի որ ունի ոչ միջուկային կիրառման շատ ցածր բարիեր, իսկ հրթիռների հեռահարությունը եւ ՀՕՊ-ը հաղթահարելու հնարավորությունը կարող է հանգեցնել հսկայական վնասի՝ «Իսկանդերով» օդանավակայաններին, լոգիստիկ կենտրոններին եւ նմանատիպ օբյեկտներին հարվածելու դեպքում: Փորձագետները «Իսկանդեր» ՕՄՀՀ-ի զանգվածային կիրառությունը, ըստ վնասի մասշտաբի, համեմատում են ՆԱՏՕ-ի ավիացիայի ռմբակոծությունների հետեւանքների հետ:
Վերլուծաբանները, որոնք դիտարկում են թույլ բանակներով երկրների հետ Ռուսաստանի լոկալ կոնֆլիկտների սցենարները, նշում են, որ «Իսկանդերը» կարող է արագ լուծել լոկալ պատերազմի ելքը հենց սկզբում, որովհետեւ հնարավորություն է ընձեռում սկսել զանգվածային ռմբակոծություններ Սու-34-ով եւ Սու-24-ով: Բացի դրանից, «Իսկանդեր»-ներով օդանավակայանների, հրամանատարական կենտրոնների, պահեստների, զորանոցների եւ բազաներում տեխնիկայով անգարների ոչնչացումը կանոնավոր բանակը վերածում է անկազմակերպ ուժի՝ առանց կենտրոնացված մատակարարման եւ կառավարման՝ կոնֆլիկտը սկսվելու առաջին րոպեներին: Կամուրջների ոչնչացումը «Իսկանդեր»-ներով եւ երթի մեջ գտնվող զորքերին հարվածելու ռիսկը սահմանափակում է ինչպես մանեւրելու, այնպես էլ ճեղքման տեղամասերում համալրման ժամանման հնարավորությունը:
Ընդհանուր առմամբ, ինչպես նշում են արեւմտյան հեղինակները, «Իսկանդեր»-ների կիրառման սցենարները նման են ՆԱՏՕ-ի թեւավոր հրթիռների զանգվածային կիրառմանը՝ թույլ բանակների հարձակման ժամանակ, սակայն թեւավոր հրթիռները կարող են ոչնչացվել զարգացած ՀՕՊ-ով, այն դեպքում, երբ «Իսկանդերն» ինքն է հանդիսանում ՀՕՊ խոցելու միջոց:
Ի դեպ, Military Balance-ի 2017թ․ թողարկման մեջ կատարվել է համեմատություն ԱՄՆ ՕՄՀՀ-ի եւ «Իսկանդերի» միջեւ, որտեղ ասված է «Իսկանդերի» առավելության (հեռահար գործողության առումով) եւ ԱՄՆ սպառազինության մեջ LRPF հրթիռներ («Իսկանդերի» նման 500 կմ հեռահարությամբ) ներառելու մասին, ինչը պլանավորվում է 2027 թվականին:
Գագիկ ՎԱՐԴԱՆՅԱՆ
Տնտեսագիտության դոկտոր, պրոֆեսոր