Լավրովը զարմացել է Տիգրան Ավինյանի եւ Մհեր Գրիգորյանի անտարբերությունից
Նոյեմբերի 9-ի խայտառակ կապիտուլացիոն փաստաթղթում գերիների փոխանակման ժամկետների մասին ինչպես հայտնի է որեւէ հստակեցում չկա: Նիկոլ Փաշինյանին իսկզբանե չեն հուզել մարդկային կյանքերը, այլապես այդ համաձայնագրի ամենակարեւոր հարցը պետք է լիներ ողջերին փրկելու հարցի հստակությունը: Սակայն դա չխանգարեց, որ երկրի թիվ մեկ դավաճաը, հողատուն գերիների հարցն էլ մանիպուլացիայի ենթարկի եւ ամեն ինչ շրջի ընդդիմադիր ուժերի կողմը: Հրադադարից մոտ երկու ամիս է անցել, սակայն անհետ կորածների եւ ռազմագերիների հարցով կարելի է ասել սայլը տեղից չի շարժվում: Ադրբեջանը թերեւս չի շտապում մեզ վերադարձնել մեր տղաներին, հակառակը, անցած շաբաթ Հին Թաղեր եւ Խծաբերդ համայնքներից 150-ից ավելի նոր գերիներ են նրանք վերցրել: Ինչ է անում ՀՀ իշխանությունն այս ուղղությամբ, որ թվաքանակ է հրապարակում, ոչ էլ գործուն քայլեր են իրականացվում: Մինչ այս պահը Հայաստան են վերադարձել 44 ռազմագերիներ, որոնց մեր տեղեկություններով Ադրբեջանը Հայաստանին է փոխանցել Ռուսաստանի ղեկավարի հորդորով, իսկ Վլադիմիր Պուտինի հետ հարցով քննարկում է ունեցել Ռոբերտ Քոչարյանը:
Փոխարենը Նիկոլ Փաշինյանն ու վարչախումբը գերիների չվերադարձնելու մեղքը փորձում են գցել ընդդիմության վզով, ասելով, թե երկրում ապակայուն իրավիճակը թույլ չի տալիս զբաղվել այդ հարցերով: Փաշինյանը հերթով իր մոտ ընդունում է նրանց ծնողներին, չգիտես ինչ քննարկում է ծավալվում, բայց դատելով որոշների հրապարակային գործողություններից, կարելի է հասկանալ, թե որ ուղղոթյամբ ա աշխատում Նիկոլ Փաշինյանը: Ինչպես տեսանք անցած հինգշաբթի, երբ Հայրենիքի փրկության շարժման մասնակիցները եւ քաղաքացիները շրջափակել էին կառավարության շենքը, նրանց վրա անսպասելի հարձակվեցին գերիների հարազատներն ու ծնողները՝ հորդորելով դադարեցնել իրենց ակցիաները, քանի որ այդպիսով ապակայունացնում են իրավիճակը, խանգարում պրոցեսներին, թե ինչպես, բնականաբար, չասացին, եւ չէին էլ կարող ասել, քանի որ ամենամանիպուլատոր վարչապետի ուղեղում անգամ նման պատճառաբանություն չէր փայլատակել: Մոտ մեկ շաբաթ է ընդդիմությունը կարելի է ասել անցել է պասիվ ռեժիմի, մեծ հանրահավաքներ, երթեր չի իրականացնում, բայց ինչպես տեսնում ենք, սայլը կրկին տեղից չի շարժվում: Քանզի ՀՀ-ում այս իշխանության որեւէ պաշտոնյայի այդ հարցը չի հետաքրքրում: Մեր տեղեություններով Մոսկվա գործուղված փոխվարչապետեր ոչ Տիգրան Ավինյանը, ոչ Մհեր Գրիգորյանը ռուս գործընկերների հետ չեն քննարկել այս հարցը: Նրանց վարքագիծը զարմացրել, նույնիսկ հունից հանել է Լավրովին: ՌԴ արտգործնախարարը չի թաքցրել զայրույթը, հայ պաշտոնյաներին նախատելով, թե ինչ հայ եք, որ այս հարցով անգամ չեք հետաքրքրվում.<Ես կիսով չափ եմ հայ, բայց այդ միտքը ինձ հանգիստ չի տալիս> մոտավորապես ասել է նա:
Եւ այդուհանդերձ իշխանություններին վարչապետի մակարդակով հաջողվում է հարցը շուռ տալ ընդդիմության դեմ եւ ասել, որ նրանք են մեղավոր, որ մինչ այս պահը մեր տղաները տուն չեն վերադարձել:
Անի Սահակյան