«Առանց ծնողի համաձայնության կարո՞ղ են երեխային պատվաստել»․ Նունե Ներսիսյան

«Պարացելսուս» ՀԿ-ի նախագահ Նունե Ներսիսյանը գրում է․

«Շատ նուրբ տեքստով ԱՀԿ-ն ասում է , որ այն երկրները , որոնք ընդունել են Լանզարոտի կոնվենցիան , առանց ծնողի համաձայնության կարող են երեխային պատվաստել ։ Այս նյութը ԱՀԿ-ի պաշտոնական էջից է ։ Հարգելի ծնողներ սթափ եղեք և մի հաշտվեք այս օտարածին կոնվենցիաների հետ ։

Տարիքով ավելի մեծ երեխանները և դեռահասները կարող են ընդունել պատվաստանյութը առանց ծնողների ներկայության:Այս իրավիճակը առաջանում է այն ժամանակ, երբ պատվաստումը իրականացվում է դպրոցներում, հաճախ լինում են դեպքեր,երբ երեխաները իրենք են գնում հիվանդանոց պատվաստվելու, առանց ծնողների: Նման իրավիճակներում պատվաստանյութ ստանալու թույլատվությունը դառնում է լուրջ խնդիր։ Հարկավոր է շտապ ստանալ ծնողների համաձայնությունը:Սա հիմնականում վերաբերում է դպրոցներում պատվաստելու կարգին,խնդրին: Պատվաստելու համար անհրաժեշտ է հասուն գիտակից մարդու որոշում ։Հիմնականում որոշումը կայացնում են ծնողները:Երեխաներին պատվաստելու համար անհրաժեշտ է ծնողի համաձայնություն ինչպես նաև մի շարք հետազոտություններ: Պատվաստանյութ ստանալու կարևոր նախապայման է անել այդ ամենը գիտակցաբար:Դպրոցներում պատվաստելու համար անհրաժեշտ է այնքան ժամանակ՝ մինչև ծնողի կոմից կգա գրավոր համաձայնությունը կամ գրավոր անհամաձայնությունը: Երեխաները և դեռահասները ձգտում են ինքնուրույն անկախ որոշում կայացնել: Սա սկզբունքը է՝ <<Զարգացող կարողություն>> , որը նշված է երեխայի իրավունքի կոնվենցիայում ։Այն զուգորդում է տեսակետները, հաշվի առնելով պարտավորության հետ,և ապահովվում է երեխայի լավագույն շահերը: Ենթադրվում է, որ ավելի մեծ երեխաների և դեռահասների կարծիքը պետք հաշվի առնել նախքան ծնողը կկայացնի որոշում: Պաշտոնապես այս ամենը կոչվում է համաձայնություն ,որը բուժ աշխատողի կողմից այսսպես ասած արվում է խիղճը մաքուր լինելու համար: Հիմնականում ծնողի և երեխայի որոշումը համընկնում է, սակայն լինում են դեպքեր, երբ լինում են հակասություններ: Ծնողը կարող է համաձայն լինի որպեսզի երեխան ստանա պատվաստանյութ իսկ երեխան հրաժարվում է , կամ հակառակը երեխան է ուզում պատվաստվի իսկ ծնողը դեմ է: Շատ կարևոր է որպեսզի բուժ աշխատողը իմանա ծնողի և երեխայի իրավունքները, հիմնելով երկրում նման իրավիճակները կարգավորող ողղեցույցների վրա: Նրանք պետք է տեղյակ լինեն և հեևեն օրենքներին և կանոնակարգերին» ։