Ինչո՞ւ է Փաշինյանը մտահոգված Վազգեն Մանուկյանի պահվածքից

Ինչպես հայտնի է Հանրային խորհուրդը վարչապետին կից խորհրդատվական սահմանադրական կառույց է: Այդպիսի կառույցներ գործում են աշխարհի ավելի քան 170 երկրներում: Այսինքն՝ գրեթե բոլոր զարգացած և ոչ այնքան զարգացած երկրներում:

Զարգացած երկրներում այդ կառույցը իշխանության և հանրության միջև երկխոսության խողովակներից մեկն է: Իհարկե այդպիսի խողովակներ շատ կան, սակայն ՀԽ-ն ունի իր սպեցիֆիկ դերակատարումը: Ավտորիտար երկրներում ՀԽ-ի դերը սովորաբար ֆորմալ բնույթ է կրում: Քանզի ավտորիտար իշխանությունը սովորաբար հանրության հետ երկխոսելու կարիք չի ունենում: Սակայն, քանի որ այդպիսի կառույցների ձևավորումը անհրաժեշտություն է դառնում քաղաքակիրթ երևալու համար Հայաստանի նախկին իշխանությունները նույնպես գնացին այդ կառույցի ձևավորման ուղով:

Այդ պաշտոնում նշանակվեց Վազգեն Մանուկյանը, ով իր անցած ուղով որևէ բացասական խնդիրների մեջ չէր եղել:

Փաշինյանը իր շահերից ելնելով այս տարվա գարնանը որոշեց այդ պաշտոնում կրկին առաջադրել Վազգեն Մանուկյանին: Մանավանդ, որ նա նորանկախ Հայաստանի ընտրախախտումների առաջին քաղաքական զոհն էր: Փաշինյանի համար այս սիմվոլիկան անհրաժեշտ էր, որպեսզի հանրությանը ցույց տար, որ ինքը`Փաշինյան, չի շարունակելու Լևոն Տեր-Պետրոսյանի՝ երկրի զարգացման տարբեր բնագավառների, ուղին:

Ով ճանաչում է Վազգեն Մանուկյանին գիտի, որ նա անհանգիստ գործիչ է և բաց պրոբլեմների դեպքում սովորաբար կարող է հրապարակավ հանդես գալ:

Նախկինում հաշվի առնելով այդ հանգամանը` Սերժ Սարգսյանը բոլոր խնդրահարույց հարցերը Մանուկյանի հետ լուծում էր կուլիսներում, որպեսզի հրապարակում, ՀԽ-ի և երկրի ղեկավարի միջև հակասությունները տեսանելի չլինեն: Կարելի է ասել, որ այդ խնդիրների մոտ 70 տոկոսը հենց այդպես էլ լուծվում էր: Արդյունքում հանրությունը հազվագյուտ էր տեսնում, որ Մանուկյանը բաց հակադրվեր Սերժ Սարգսյանի հետ, բայց միաժամանակ դա չէր նշանակում, որ ՀԽ-ում խնդիրները կոծկվում էին:

Փաշինյանի ժամանակ այդ խաղի կանոնները փոխվեցին, քանզի ներկայիս վարչապետը, հավանաբար, համարելով, որ իրեն Վազգեն Մանուկյանի խորհուրդները պետք չէր դեմոնստրատիվ ձևով արհամարում էր ՀԽ-ին, որպես ինստիտուտ: Պարզ երևում էր, որ Փաշինյանը մտածում էր այս կառույցի մասին այն, ինչը վերջերս հրապարակեց Ալեն Սիմոնյանը:

Սակայն հաշվի առնելով, որ ՀԽ-ն սահմանադրական կառույց է հնարավոր չէր լուծարել: Պարզ էր, որ այս պարագայում Վազգեն Մանուկյանի տեսակետները ավելի շատ պիտի տարբերվեին իշխանության տեսակետներից, քան նախկինում էր, վերը նշված պատճառներով:

Սակայն այն ինչ կատարվեց Արման Բաբաջանյանի կողմից ցույց տվեց, որ իշխանությունը ոչ միայն կարիք չունի Վազգեն Մանուկյանի խորհուրդներին, այլև պատրաստ է նրա դեմ քաղաքական և տեղեկատվական արշավ սկսել: Հավանաբար մտածելով, որ ի դեմս Վազգեն Մանուկյանի Փաշինյանը կարող է ստանա լուրջ մրցակից: Սակայն իշխանությունը հաշվի չառավ, որ գործ ունի մի մարդու հետ, ով ժամանակին եղել է ղարաբաղյան շարժման կորդինատորը: Ով նաև երբեք չի խուսափել քաղաքական պայքարից, երբ տեսել է, որ ունի առաքելություն երկրում իրավիճակը փոխել հարցում:

Բացի այդ, հակադրվելով Վազգեն Մանուկյանին՝ Փաշինյանը էլ ավելի կասոցացվի ՀՀ 1-ին նախագահի հետ, իսկ դրանից հետո նրա հետ դաշինք կազմելուն կմնա մեկ քայլ:

Իսկ դրանից հետո հանրությունը կհասկանա, որ երկրին սպասվելու է նոր մութ ու ցուրտ տարիներ, իսկ վերջում նոր փուլային տարբերակ Ղարաբաղի խնդրի կարգավորման հարցում:

Սա է իրականությունը:

 zham.am/