Կոկորդիլոսների էպոխան տեղը զիջում է հավաստի աղբյուրներին
Կոկորդիլոսասեր հայտնի մարզպետը ինքնառեկորդ է սահմանել` այս անգամ մարզպետարանի պաշտոնական հաղորդագրության տեքստի հիմքում դնելով հույժ գաղտնի ճանապարհով իրեն հայտնի դարձած տեղեկությունները: Եթե կոկորդիլոսի պարագայում գլուխկոտրուկն այն էր, թե վերջապես այդ արարածը թռչո՞ ւն է, թե՞ կենդանի, այս դեպքում անհասկանալի է` մարզպետարանը պետական կառույց է, թե՞ անանուն աղբյուրների հետ աշխատող անհայտ ԶԼՄ: Մարզպետ Գարիկ Սարգսյանը, ըստ ամենայնի ոչ մի կերպ չի կարողանում իշխանություն հաստատել մարզի Ավշար գյուղում, որտեղ դպրոցի աշակերտներն ու մանկավարժները մի մարդու նման դեմ են դուրս եկել մարզպետի նշանակած տնօրենին և արդեն երկրորդ շաբաթն անընդմեջ դասադուլ են իրականացնում: Դպրոցի տնօրենի պատմությունը Ավշարի համայնքի հետ կապված միակ սկանդալը չէ: Բանն այն է, որ այստեղ գյուղապետը Սուրիկ Գրիգորյանն է` հանրահայտ Ավշարի գործարար երեք եղբայրներից մեկը, ով չի ընդունում մարզպետի իշխանությունը: Հավանաբար մարզպետը չի համարձակվում պաշտոնական ընթացակարգերով ստուգումներ իրականացնել Ավշարի դպրոցում և գյուղապետարանում, այդ պատճառով էլ մարզպետարանը սեփական աղբյուրների վրա հիմնված պաշտոնական հաղորդագրություններ է տարածում . « Արարատի մարզի Ավշար գյուղում Արարատի մարզպետարանը ենթադրյալ խախտումներ է արձանագրել։ Բանն այն է, որ ողջամիտ կասկածներ կան, որ պետական սեփականություն հանդիսացող դպրոցի շենքը Ավշար համայնքի ղեկավար Ս. Գրիգորյանի կողմից վերածվել է համայնքային սեփականության, որից հետո այն, ըստ մեր ունեցած տեղեկությունների, վաճառվել է Ավշար համայնքի գյուղապետ Ս. Գրիգորյանի աղջկան, ով այդ նույն շենքը հանձնել է վարձակալության նույն համայնքին։ Սույն գործը մեր ուշադրության կենտրոնում հայտնվեց այն բանից հետո, երբ էլեկտրոնային հայտարարությունների հարթակում հանդիպեցինք շենքը վաճառելու վերաբերյալ հայտարարությանը (Հայտարարության լուսանկարը տես ստորև)։ Հայտարությունը կայքում տեղադրվել է ոմն Ռ․ Գաբրիելյանի կողմից։ Մեր գնահատմամբ և, ըստ Հիմնական միջոցների հաշվեկշռման մատյանի, 1995թ. մարզային «Ժողկրթբաժնի» առկայության պարագայում «հին դպրոցի շենքը» հանդիսացել է պետության սեփականությունը և հաշվառված է եղել դպրոցի հաշվեկշռում»,- նշվում մարզպետարանի կայքում հրապարակված հաղորդագրության մեջ ։ Այնուհետև պաշտոնական տեքստում պատմվում է դպրոցի շենքի ոդիսականի մասին, թե ինչպես է այն Ավշարի գյուղապետի կողմից աճուրդի հանվել , 2007թ.-ին գնվել է Ավշարի համայնքապետի վարորդի կողմից, հետո կնքվել է նոր պայմանագիր և շենքն անցել է գյուղապետի դստերը` Հասմիկ Սուրիկի Գրիգորյանին: Նա էլ այդ շենքը վարձակալության է տվել համայնքին` ամսական 120 հազար դրամով: «Մեր գնահատմամբ՝ հայտնաբերված հանգամանքներում և փաստերում կարող են առկա լինել ՀՀ քրեական օրենսգրքով նախատեսված հանցագործության հատկանիշներ, Քրեական օրենսգրքով հետապնդելի արարքներ, ուստի հավաքագրված տեղեկատվությունն ուղարկվել է ՀՀ գլխավոր դատախազություն ՝ քննություն իրականացնելու, մեղավորներին ի հայտ բերելու և պատժելու, ինչպես նաև դրա արդյունքում պատճառված վնասը վերականգնելու նպատակով»,- նշվում է մարզպետարանի կայքում: Խոսքը վերաբերում է լուրջ խնդիրներին` պետական գույքի անօրինական ձեռքբերմանը, բայց չգիտես ինչու մարզպետարանը նշված հարցերը ուսումնասիրելու, աուդիտ կամ ստուգում անցկացնելու և ըստ անհրաժեշտության արդյունքները իրավապահներին ուղարկելու փոխարեն, հրապարակում է պաշտոնական հաղորդագրություն, որտեղ փաստերի փոխարեն ներկայացված են իրենց հասած տեղեկությունները: Սովորաբար նման գործելաոճով առաջնորդվում են ԶԼՄ-ները, երբ չեն ուզում բացահայտել իրենց ինֆորմացիայի աղբյուրը: Ինչի՞ ց է վախենում մարզպետը, որ չի բացահայտում իր աղբյուրները և ինչու այն ամենը ինչ ասվել է` չի հավաստվել օրինական ուսումնասիրության արդյունքներով: Վերջապես եթե նյութերն ուղարկվել են դատախազություն, թերևս պետք էր սպասել նախաքննության ավարտին և իրավապահների պաշտոնական հայտարարությանը: Պատկերացնու՞ մ եք, ինչ կլինի, եթե Ավշարի գյուղապետը հանդես գա պատասխան հարվածով և հրապարակի իր ունեցած տեղեկությունները Արարատի մարզպետի մասին: Ամեն դեպքում շատ անհարմար բան կստացվի: Հայկ Դավթյան