Նիկոլի «կացինն» ու «սեւ կասսան»
Վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանը արշավը մեկնարկել է գործարարների դեմ: Երեկ նա հիշեցրեց՝ այո, վենդետա չի լինելու, բայց բոլորը պետք է ինքնակամ վերադառնան հարկային դաշտ, այլ ոչ թե վենդետա չլինելու հայտարարությունը ընկալել իբրեւ իրենց թուլություն: Այս հայտարարությունից հետո ԱԱԾ-ն ու պատկան այլ մարմիններ տոտալ վերահսկողության տակ են վերցրել Սամվել Ալեքսանյանի Երեւան Սիթիները, քանի որ Ալեքսանյանը մնացել է խաղի հին կանոնների տիրույթում: ԱԱԾ-ն հրապարակել է գործողությունների որոշ արդյունքներ, համաձայն որոնց «Ալեքս Հոլդինգ» ՍՊ ընկերության ղեկավար կազմը, մինչև 2018 թ. մայիս ամիսը ներառյալ ժամանակահատվածում, ինչպես իրենց ընկերության աշխատակիցների, այնպես էլ վերջիններիս ընտանիքների անդամների և ծանոթների անվամբ գրանցել են 461 ԱՁ-ներ, որոնք գործունեություն են ծավալել «Երևան Սիթի» սուպերմարկետների ցանցում և միլիարդավոր դրամների վնաս են պատճառել պետությանը: Դեպքի առթիվ ՀՀ ԱԱԾ քննչական վարչությունում հարուցվել է քրեական գործ` ՀՀ քրեական օրենսգրքի 205-րդ հոդվածի 2-րդ մասի («Առանձնապես խոշոր չափերով հարկը, տուրքը կամ պարտադիր այլ վճարը չկատարելը») և 189-րդ հոդվածի 3-րդ մասի («Կեղծ ձեռնարկատիրություն») հատկանիշներով:Ալեքսանյանի դեմ պատկան մարմինների գործողություններից մի ուշագրավ փաստ ի հայտ դարձավ, այն, որ խոշոր գործարարները նախկին իշխանությունների, մասնավորաես ՊԵԿ-ի հետ ունեցած համաձայնությամբ են գործել ոչ օրինական դաշտում : Նշենք, որ նախնական հաշվարկներով պետությանը պատճառված վնասի չափը կազմում է 8 միլիարդ դրամ, դրա փոխարեն մոտ տասն անգամ ավելի պակաս է մուտք եղել՝ 800 մլն-ի չափով: Միամիտ է կարծել, որ թաքցրած գումարն ամբողջովին գործարարը դրել է իր գրպանը: Բոլորիս է հայտնի, որ նախորդ իշխանությունների ժամանակ գործել է այսպես կոչված սեւ կասա, որին մուծվել են բառացիորեն բոլոր խոշորները, այդ քսակի արյունատար անոթներից ամենամեծերից մեկը հենց Ալեքսանյանի ապահոված ֆինանսական հոսքն էր: Ոչ լեգալ միջոցները, անշուշտ, ծառայել են բազմապիսի նպատակներով՝ թե անձնական, թե պետության համար՝ օֆշորային զոնաներում հաշիվներ բացելուց սկսած, վերջացրած ընտրություններ եւ բարեգործություններ, սակայն կա մի կարեւոր նպատակ, որի մասին հազվադեպ է բարձրաձայնվում: Խոսքը բանակի սպառազինության վերաբերյալ է, այդ սեւ կասայի առյուծի բաժինը գնացել է այդ միջոցների վրա, ի վերջո Արցախի կարգավիճակով պայմանավորված Հայաստանը ամեն ինչ չէ, որ կարող է ու պետք է ի տես աշխարհի անել: Իհարկե, տնտեսության մարտահրավերներից առաջինը գործարարներին ստվերից դուրս բերելու, օրինական դաշտում պահելու գերխնդիրն է,ինչից բխում է նաեւ մեր անվտանգությունը, ածանցվում Արցախի հարցը, բայց դա դեռեւս տնտեսության զարգացման երաշխիք չէ: Այո, գործարարներին պետք է օր առաջ բերել հարկային դաշտ, բայց ճնշումներից բացի աջակցության ինչպիսի՞ քայլեր ու լուծումներ են նրանց համար առաջարկվում, Հայաստանի օրենսդրական դաշտը նպաստո՞ւմ է այսպես կոչված <<սպիտակով>> բիզնես անելուն եւ զարգացնելուն:Ի վերջո, հեղափոխություն անելը՝ կամ պատկերավոր ասած՝ քանդելը կարող են շատերը, կառուցելն է, որ քչերին է հաջողվում: Բայց եթե կացնային քաղաքականությունը սկսվում է քանի դեռ համապատասխան պայմաններ ստեղծված չեն նույն այդ բյուջեն լցնողների համար, ապա օդում սրի պես կախված է համակարգային պայթյունի խնդիրը, նույն բանակի սպառազինության մասով: Ընդունելի է, թե ոչ, բայց նույն Ռուսաստանի հետ զենքի առքուվաճառքի ժամանակ Հայաստանը առաջնորդվել է ոչ լեգալ ճանապարհով, քանի որ դա է պահանջում մեր անվտանգության շահը:Եթե այս գործոնները հաշվի չեն առնվում ու գնում են կտրուկ գործողությունների, ապա տպավորություն է ձեւավորվում, որ Փաշինյանը ՀՀԿ-ն քայքայելու գործընթաց է սկսել: Նա վրացական հեռուստաընկերությանը կրկնել է այն, ինչ շարունակ հայտարարում է Հայաստանում, որ ինքն ունի այն մեխանիզմները ՀՀԿ մեծամասնությունը կոտրելու համար: Անի Սահակյան