Փաշինյանի թիմի բացառիկ «տաղանդը»
Նիկոլ Փաշինյանի նշանակած նախարարներն ընդամենը երկու շաբաթ է, որ իշխանություն ու պատասխանատվություն են ստանձնել, սակայն հերթով չեն դադարում զարմացնել մարդկանց: Հանուն արդարության փաստենք, որ թիմն ամբողջությամբ զարմացնելու հարցում բացառիկ տաղանդով է օժտված։ Նրանք այնպես սահուն ու հիմնավոր են հետ կանգնում նախկին խոսքերից ու գործողություններից, որ քիչ է մնում քեզ մեղադրես նախկինում սույն գործչին լսելու, հավատալու ու վստահելու հարցում։ Վարչապետ ընտրվելու օրերին Նիկոլ Փաշինյանն էր համոզում, որ մեզ պետք է եւ շատ է պետք ԵԱՏՄ միությունը, Ռուսաստանի հետ եղբայրական հարաբերությունները, բայց ընդդիմադիր գործչի կարգավիճակում նա անխնա քննադատում էր, բացի դրանից ԵԱՏՄ-ից դուրս գալու նախագիծ էին խմբակցությամբ ներկայացրել։ Վերջին երկու օրերին «հրաժարումի» հերթը աշխատանքի և սոցիալական հարցերի նորանշանակ նախարար Մանե Թանդիլյանին է: Այս տիկինը, հավանաբար, ինչ-որ տեղ լսել է, թե ինչ բան է հեղափոխությունը: Թանդիլյանը ժամանակին «Դեմ եմ պարտադիրին» նախաձեռնության ակտիվիստներից էր, ակտիվորեն պայքարում էր պարտադիր կուտակայինի չեղարկման համար: Եթե ավելի անկեղծ ասենք, մարդիկ Թանդիլյանի անունն առաջին անգամ լսեցին հենց այդ օրերին, նա բողոքի ակցիաների ակտիվ մասնակիցներից էր, ինչից հետո մուտք գործեց քաղաքականություն՝ սկզբում պատգամավորի կարգավիճակում, հիմա նա արդեն նախարար է։ Երբ Մանե Թանդիլյանը նշանակվեց նախարարի պաշտոնում, բոլորը ակնկալում էին, որ նա առաջին կարգադրությամբ չեղարկելու է կուտակայինի որոշումը։ Նա ինքն էլ սկզբում խոստացավ, որ պաշտոնավարման առաջին իսկ օրը զբաղվելու է այդ հարցով։ Սակայն օրեր հետո խոսեց պարտադիր կենսաթոշակային համակարգի մասին, ոչ միայն դեմ չարտահայտվեց, այլ ասաց, որ այնպես պետք է անենք, որ պետությունը վնաս չկրի, և կողմ է նրան, որ այս տարվա հուլիսի 1-ից 1976 թվականից հետո ծնված բոլոր ՀՀ քաղաքացիների համար կուտակային համակարգը գործի։ Երբ Թանդիլյանի հայտարարության առնչությամբ մեծ աղմուկ բարձրացավ ու բոլորը նրան հիշեցրեցին ընդդիմադիր ակտիվիստի կարգավիճակում արված հայտարարությունները, Թանդիլյանը հանդես եկավ լրացուցիչ պարզաբանությամբ։ Նա երկար-բարակ «պարզաբանում» է, որ իրականում կուտակային կենսաթոշակը չի վերանում, և որ լրագրողներն իրեն ճիշտ չեն հասկացել, որ գոյություն ունի պարտադիր եւ կամավոր սկզբունք․«Կուտակային համակարգը պետք է Հայաստանին, ամենեւին չի նշանակում կողմ լինել պարտադիրին։ Կարելի է, իհարկե, մեկնաբանել եւ անել ենթադրություններ, բայց լավ կլինի դա չվերագրել ինձ». խորհուրդ է տալիս նա ու իր առաջին ոչ հստակ հայտարարության հետ կապված էլ արդարանում․«Ինչո՞ւ այդ դեպքում չանել հստակ հայտարարություններ , որոնք տեղիք չեն տա ենթադրությունների... Շատ պարզ պատճառով. հարգելի քաղաքացիներ, որովհետեւ իմ արտահայտած յուրաքանչյուր միտք այլեւս գործադիր մարմնի դիրքորոշում է, կառավարության մոտեցում է, որտեղ աշխատում եմ ոչ միայն ես։ Ավելին, սա ազատության ավելի մեծ տարածք ունեցող պատգամավորի կամ տեսակետ ունեցող ակտիվ քաղաքացու կարծիք չէ, որն ամենայն հարգանքով բոլորի նկատմամբ, չունի այն գինը եւ ազդեցության աստիճանը, ինչը որ ունի գործադիր մարմնի անդամի կողմից արված հայտարարությունը։ Միգուցե ես ավելի պատասխանատու եմ վերաբերվում, քան պետք է, բայց այո՛, ես պատասխանատվության բարձր զգացում ունեմ, եւ անգամ եթե դրա արդյունքում անհիմն թիրախավորվեմ, ապա պատրաստ եմ այդ գինը վճարել»։ Ստացվում է, որ ընդդիմադիր գործիչ լինելը այլ գաղափարախոսություն ու հայացքներ են ենթադրում, իշխանական լինելն՝ այլ, հարց է առաջանում՝ այդ դեպքում ինչու էիք քննադատում նախորդ իշխանություններին, մի՞թե հիմա դուք նույն տեսակետը առաջ չեք տանում, ինչը նախկինում նրանք։ Անի Սահակյան