Եթե ռազմական գաղտնիքը բացահայտեր հայը
Մի քանի օր է քննարկվում է ռուսական «Военно-промышленный курьер» պարբերականում հրապարակված վերլուծությանը, որտեղ Քաղաքական և ռազմական վերլուծությունների ինստիտուտի փոխտնօրեն Ալեքսանդր Խրամչիխինը մանրամասնորեն թվարկել ու ներկայացրել է Հայաստանի և Լեռնային Ղարաբաղի բանակների սպառազինությունը, նշել զորամասերի համարները, նշանակությունը և գտնվելու վայրերը։ Հայաստանի փոխարտգործնախարար Շավարշ Քոչարյանը երեկ անդրադարձել է նշված թեմային: Արդյո՞ք ռուս փորձագետն այդպիսով Հայաստանի պետական գաղտնիք է հրապարակել: Այս հարցին ի պատասխան, փոխարտգործնախարարը նշում է՝ «Եթե գաղտնիք է, ապա շատ դժվար է գնահատել՝ արդյո՞ք այն, ինչ հրապարակվել է, համապատասխանում է իրականությանը, թե՞ ոչ: Իրականում ես կարող եմ ընդամենը մի բան ասել՝ չխորանալով այդ թվերի մանրամասների մեջ․ համենայն դեպս, հնարավոր արկածախնդրության դեպքում, հայկական կողմերը միշտ պատրաստ են հակահարված տալու և պատժելու»: Պաշտպանության նախարարության մամուլի քարտուղար Արծրուն Հովհաննիսյանը ևս չի պարզաբանել՝ պետական գաղտնի՞ք է, թե՞ ոչ Խրամչիխինի հրապարակածը: Միայն նշել է, որ հիշյալ հոդվածում շատ բաներ իրականությանը չեն համապատասխանում: «Ինչպես ցանկացած նման վերլուծությունում, որոշ բաներ համընկնում է իրականության հետ, որոշ բաներ՝ ոչ»,- ասել է Հովհաննիսյանը: Պաշտոնական Երևանի «հանգստությունն» ուղղակի նախանձելի է: Լավ, եթե իրականությանն այնքան էլ չեն համապատասխանում, դա արդարացու՞մ է: Բայց, արդյոք երաշխավորվա՞ծ ենք, որ մի օր ամբողջությամբ իրականությանը համապատասխանող տեղեկություններ ռուսները չեն հրապարակի: Բացի այդ, եթե իրականությանը ոչ այնքան համապատասխանող ռազմական գաղտնիքներ են հրապարակվում, ապա ինչն է խանգարում, որպեսզի պաշտոնական Երևանը դատապարտի Ալեքսանդր Խրամչիխինի` «Военно-промышленный курьер» պարբերականի գործունեությունը` Հայաստանին և Լեռնային Ղարաբաղին վերաբերող ստահոդ տեղեկություններ հրապարակելու համար: Բացի այդ, բոլորին է հայտնի, որ Ալեքսանդր Խրամչիխինի կառույցը կապեր ունի Ռուսաստանում զինվորական, ռազմաքաղաքական ոլորտի հետ, այսինքն, պատահական այդ տեղեկությունները չէին կարող ի հայտ գալ: Նշանակում է, միտում է եղել` գաղտնազերծել Հայաստանի և Լեռնային Ղարաբաղի բանակների սպառազինությունը, նշել զորամասերի համարները: Իհարկե, այսօր մեզանում շատ են մարդիկ, ովքեր պատրաստ են արդարացնել, Խրամչիխին, նշելով, թե նա օգտագործել է հիմնականում բաց և հասանելի տվյալներ: Շատ հնարավոր է, որ նրա հրապարակած տվյալները լուրջ վնաս չեն կարող հասցնել հայկական կողմին, բայց մենք պարտավո՞ր չենք պարզել, թե ինչ նպատակով է «ռազմավարական դաշնակից» Ռուսաստանից նման «արտահոսքեր» կազմակերպվում: Փոխանակ սա պարզել, մեզանում հավաստիացումներ են հնչում, թե դիրքային առավելության և անձնակազմի բարձր պատրաստականության շնորհիվ, Հայաստանի և Ղարաբաղի զինված ուժերը դեռևս ի վիճակի են հակազդել Ադրբեջանի զինուժի հնարավոր հարվածին: Այո, դա այդպես է: Բայց, հաշվի առնենք նաև, որ 2010 թվականից սկսած մինչ օրս Ադրբեջանը ռուսական զենք է գնում՝ ռազմական բալանսի որոշ էլեմենտներ խախտելով, և այսօր, փաստորեն երաշխիք չկա, որ մի օր ռուսական մամուլի էջերում ի հայտ չեն գա Հայաստանին ու Ղարաբաղին վերաբերող ռազմական գաղտնիքներ: Բացի այդ` ինչպես կվարվեին հայ իրավապահները, եթե նման տեղեկություններ հրապարակեր օրինակ որևէ հայաստանցի: Նրան անմիջապես չէին ձերբակալի՞ Ադրբեջանի օգտին լրտեսություն անելու կասկածանքով... Մետաքսյա Շալունց