Մեդալի երկու երեսը
Վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանը իր կառավարության կեսից ավելի պորտֆելները բաշխել է, որոնք ոչ այնքան միանշանակ են ընդունվել: Չնայած բոլորն են հասկանում, որ սա ժամանակավոր կառավարություն է եւ նախարարներն էլ ըստ այդմ կլինեն ժամանակավոր, բայց կան ոլորտներ, որոնց վրա աչք փակել, թեկուզ ժամանակավոր, անհնար է: Հատկապես քննադատությունների տարափի տակ է հայտնվել ուժային բլոկը, որտեղ Փաշինյանն առնվազն երկու խոցելի նշանակում է արել: Խոսքը Ազգային անվտանգության ծառայության պետ Արթուր Վանեցյանի եւ ոստիկանապետ՝ Վալերի Օսիպյանի մասին է: Վանեցյանն ԱԱԾ աշխատակից է, կադրային սպա, սակայն նա հետին էշելոնի ներկայացուցիչ է՝ Երևանի վարչության պետի տեղակալ: Առավել խոցելի է նրա ընտանիքի բիզնես գործունեությունը: Կինը մոտ 1 տարի առաջ բացված «Վիլլա մոնթեսորի» մանկապարտեզի հիմնադիրն է, իսկ Վանեցյանի նշանակումը պայմանավորված է Փաշինյանի եւ Քաղաքացիական պայմանագրի որոշ անդամների անձնական մտերմությամբ: Օսիպյանը ՀՀ քաղաքացիներին քաջ ծանոթ է որպես ցույցեր ցրելու մեծ մասնագետ, կանանց ծեծող, հլու-հնազանդ հրամաններ կատարող: Նիկոլ Փաշինյանը նշանակումից առաջ Օսիպյանի թեկնածության մասին հայտարարեց.«Մտածեցի, որ հեղափոխությունից առաջ, մենք դուք ու Վալերի Օսիպյանը գտնվում էինք փշալարերի տարբեր կողմերում: Այս որոշումից հետո բոլորս պետք է նույն կողմում հայտնվենք»,- ֆեյսբուքյան տեսաուղերձում ասաց Փաշինյանը: Երբ քննադատությունների տարափ հաջորդեց մեկ օր հետո լրացուցիչ պարզաբանեց, որ Ոստիկանության մասին նոր օրենքի համաձայն ոստիկանապետ կարող է նշանակվել բացառապես համակարգի պաշտոնյա: Իսկ Օսիպյանը ըստ Փաշինյանի՝ համակարգի ամենահաջող կադրն է, որը սերտաճած չէ որեւէ կլանին, նա մինչ օրս Փաշինյանի հավաստմամբ ապրում է Նուբարաշեն թաղամասի իր տանը:Առավել եւս, որ ոստիկանապետը ըստ օրենքի գտնվելու է վարչապետի անմիջական ենթակայության տակ: Միակ հաջող նշանակումն այս բլոկում թերեւս Դավիթ Տոնոյանինն էր՝ Պաշտպանության նախարարի պաշտոնում: ՊՆ տեղակալի պաշտոնում իրեն հրաշալի դրսեւորած Տոնոյանի նշանակումը ողջունեցին նույնիսկ հեղափոխականները: Դրա փոխարեն տարակուսելի է Հայաստանի տնտեսության առջեւ ծառացած բազում մարտահրավերների պարագայում առաջին փոխվարչապետի պաշտոնում մասնագիտությամբ պատմաբան Արարատ Միրզոյանի նշանակումը: Սակայն այս որոշումը անակնկալ չէր և թելադրված էր թերեւ հեղափոխական տրամաբանությամբ. Արարատ Միրզոյանը թավշյա հեղափոխության առաջին իսկ օրվանից Փաշինյանի կողքին էր եւ գործընթացի ընթացքում երկրորդն էր դարձել Նիկոլ Փաշինյանից հետո: Նույն տրամաբանությամբ` Փաշինյանի կուսակցական թիմի անդամները` Տիգրան Ավինյանը, Սուրեն Պապիկյսնը, Արայիկ Հարությունյանը և Մխիթար Հայրապետյանը նշանակվել են համապատասխանաբար փոխվարչապետ, տարածքային կառավարման և զարգացման, կրթության և գիտության ու սփյուռքի նախարարներ: Այո, գուցե բոլորն էլ ուսյալ եւ ինտելեկտուալ երիտասարդներ են, բայց փորձի պակասը իրեն զգացնել է տալիս: Այսուհանդերձ սա հեղափոխության թելադրանքն է եւ հաղթողներին չեն դատում, ի վերջո, այս թիմն է հաջողել թավշյա հեղափոխության հարցում ու վաստակել մանդատները տնօրինելու բարոյական իրավունք: Այլ հարց է, որ այս մարդիկ չդառնան պորտֆելի գերի եւ այն պահից, երբ հանրային արձագանքներ լսեն, որ իրենց մոտ այդ աշխատանքը չի ստացվում, տեղը զիջեն ուրիշներին: Ի վերջո, մենք փորձարկումների տանելու հայրենիք չունենք: Արտաքին գործերի նախարարության պաշտոնի գլխավոր հավակնորդ Զոհրապ Մնացականյանը, որը ՄԱԿ-ում Հայաստանի ներկայացուցիչն է եւ դեսպան, ըստ տեղեկությունների Արմեն Սարգսյանի առաջարկած կադրն է: Թեպետ նրա ինտելեկտուալ մակարդակի մասին դրվատական գնահատականներ կան, բայց նա էլ կառավարման հմտություններ չունի եւ երկու հոգուց ավելի չի կարող կառավարել: Սպասենք մնացած նշանակումներին: Անի Սահակյան