Ամենայն հայոց նախարարի ֆիասկոն
Հայաստանում, իսկապես, հեղափոխություն է տեղի ունեցել, ամենայն հայոց նախարար Հրանուշ Հակոբյանը այլեւս նախարար չէ։ 1990-ականներին կոմերիտուհի Հրանուշ Հակոբյանը թաշկինակի պես խորհրդարանական հանձնաժողովներ էր փոխում, մերթ արտաքին հարաբերությունների, ապա մշակույթի ու կրթության հարցերով, մինչև որ հասավ սոցիալական ապահովության նախարարի աթոռին, հետո նորից գնաց խորհրդարան ու դեգերեց այնտեղ մինչեւ 2008 թվականը, երբ ստեղծվեց նախ սփյուռքի հետ կապերի կոմիտեն, ապա նախարարությունը, այդ ժամանակվանից մինչ օրս Հակոբյանը նախարար է, ու թվում էր, թե նա հավերժ նախարար է մնալու։ Դժվար է ասել, թե ինչն էր ստիպում քաղաքական ղեկավարությանը Հակոբյանին պահել այդ պաշտոնում, բայց որ նա այդ գերատեսչությունը դարձրել էր զավեշտալի հիմնարկի, վաղուվցանից է իրողություն։ Հենց տիկին Հակոբյանն էր, որ տարիներ առաջ հայտնաբերեց մեր սփյուռքահայ հրաշամանուկին, որը պատրաստ էր տիեզերքը նվաճել, 2011-ի գարնանը նրա ամուր բազուկների մեջ հայտնվեց Արթուր Պողոսյան անունով ինքնակոչ մի երիտասարդ, որը կեղծված փաստաթղթերով տիկնոջն ու ՀՀ ղեկավարությանը համոզեց, թե ինքը հայտնի գիտնական է, ամերիկյան «NASA»-ից հրավեր է ստացել ու լինելու է առաջին հայ տիեզերագնացը: Այդ օրերին տիկին Հրանուշը սավառնում էր օդերով, հրաշամանուկին վազեցնում էր Սերժ Սարգսյանի մոտ, մեկ ներկայացնում նախագահի աշխատակազմի ղեկավար Կարեն Կարապետյանին ու անհամբերությամբ սպասում, թե երբ պիտի տիեզերք սավառնի հայրենի տիեզերանավը: Արդեն Սփյուռքի նախարարը լրջորեն մտածում էր «NASA»-ն Հայաստան տեղափոխելու հեռանկարների մասին, երբ վրա հասավ հիասթափության ու հուսալքության սառը ցնցուղը:Նախարարն էլ արդարացավ, թե իրեն մոլորեցրել են։ Տիկնոջ ջանքերով է, որ Հայաստանում լեռնամետալուրգիայի վախճանը չէինք գրանցում, քանի որ նա տարին մի քանի անգամ ճամպրուկներով մեդալներ էր կրում-տանում սփյուռքի հայկական համայնքներ ու փորձում երկաթե կտորներով սիրաշահել հայրենակիցներին։ Մեդալասիրության արդյունքում նա հաճախ զվարճալի իրավիճակներում էր հայտնվում ու մեկ կամ երկու տարի հետո նույն մեդալով պարգեւատրում նույն անձանց։ Հրանուշ Հակոբյանին այդպես էլ չհաջողվեց տասը տարվա ընթացքում անել այն, ինչի համար փաստացի ստեղծված է այդ նախարարությունը` սփյուռքահայերին, հատկապես նրանց գործարար հատվածին գրավել, բերել Հայաստան, ապահովել ներդրումների ու բարեգործական հատկացումների հոսք: Բանը հասել էր նրան, որ տիկին Հրանուշը ինչ-որ պահի սկսել էր հազարական դոլարներ հավաքագրել, ավելի ճիշտ կոչ անել՝ ներդրումներ անել հայաստանյան բանկերում, որպեսզի ինչ-որ կերպ արդարացներ իր աշխատանքը, սակայն դա էլ չաշխատեց, քանզի տիկնոջը հիշեցրեցին, որ իր իշխանական գործընկերները սեփական ունեցվածքը պահ են տալիս շվեյցարական բանկերին։ Իսկ նրա «Արի տուն» ծրագիրը զավեշտի վերածվեց, որովհետեւ տիկինն այդպես էլ չկարողացավ համոզել մեր հայրենակիցներին վերադառնալ ու ապրել սոված փորով ու անօրեն հայրենիքում։ Ի դեպ, ժամանակին Փաշինյանը, խոսելով Հրանուշ Հակոբյանի «Արի տուն» ծրագրի մասին՝ նրան քննադատել էր, թե՝ «Այդքան ասում ենք՝ արի տուն, եկան, քոռ ու փոշման ետ գնացին»: Հրանուշ Հակոբյանին փոխարինողը՝ Մխիթար Հայրապետյանն է: Վերջինս երիտասարդ քաղաքական գործիչների ասոցիացիայի փոխնախագահն էր եւ «Քաղաքացիական պայմանագիր» կուսակցությանն է միացել 2015-ին: Նա սովորել է ԵՊՀ արեւելագիտության ֆակուլտետում: Հանուն արդարության պետք է նկատել ,որ Հրանուշ Հակոբյանը կոռուպցիոն պատմություններում չի հայտնվել, չի թալանել, ավելին, կարողացել է բավականին կայուն համակարգ ղեկավարել: Անի Սահակյան