Սպասում են «ահեղ դատաստանին»
Ապրիլի 17 ՀՀ մի քանի տասնյակ համայնքներում եւ երեք քաղաքներում ՏԻՄ ընտրություններին ընդառաջ արդեն իսկ աշխուժություն է նկատվում: Սպիտակի ընտրությունները դրամատիկ զարգացումներ են խոստանում: Նախկին ու ներկա քաղաքապետերն են քաղաքապետի պաշտոնի հավակնորդները՝ երկուսն էլ ՀՀԿ-ական: Գործող քաղաքապետը Գագիկ Սահակյանն է, նախկինը՝ Վանիկ Ասատրյանը,որը Լոռու ներկայիս փոխմարզպետներից մեկը: Ինչպես հայտնի է՝ Սպիտակի եւ հարակից համայնքների <<ասողը>> Արկադի Համբարձումյանն է, որի «դաբրոյով» է որոշվում, թե ով է լինելու հաջորդ քաղաքապետը:Դերժավայի Արկադը 2003թ. ՕԵԿ ցուցակով է խորհրդարան անցել, հետո տեղափոխվել ՀՀԿ: Պատգամավորը վերջին ժամանակներում մի քանի անգամ հայտարարել է, որ որեւէ մեկին չի աջակցում, ՀՀԿ-ից ստացվող լուրերն էլ են փաստում, որ այս անգամ ազատ է թողնվելու, մանավանդ որ այլ մրցակիցներ կարծես թե չկան, քաղաքական այլ ուժերի ներկայացուցիչներ հայտ չեն ներկայացրել, այդ պատճառով պետք է չէ ավելորդ աղմուկ հանել: Նման իրավիճակ է ստեղծվել Արագածոտնի մարզի Թալին քաղաքում, որտեղ նույնպես ապրիլի 17-ին քաղաքապետ կընտրեն ու դեռեւս նախընտրական խոսակցությունները ՀՀԿ-ականների շրջակայքում են պտտվում: Գործող քաղաքապետը տխրահռչակ ՀՀԿ-ական Սարգիս Արամյանն է, որը նորից է պատրաստվում առաջադրվել:Քաղաքապետը հանրությանն առավել հայտնի դարձավ 2014 թվականին տեղի ունեցած հայտնի միջադեպի ժամանակ, երբ նրա հարազատները, մասնավորապես եղբայրն ու վարորդը ծեծի ենթարկեցին պատերազմի պատճառով Հայաստան գաղթած սիրիահայ սրտաբան Բողոս Աղոյանին հենց Թալինի բժշկական կենտրոնի հիվանդանոցի բակում : Արդեն մի քանի շաբաթ է տեղեկություններ են շրջանառվում, որ ՀՀԿ-ական պատգամավոր Մնացական Մնացականյանը, որը նաև Թալինի քաղաքապետն է եղել շուրջ 10 տարի, ցանկանում է առաջադրել սեփական բժշկուհի տիկնոջ թեկնածությունը:Պատգամավորը անդրադառնալով լուրերին՝ մի քանի անգամ ասել է, որ նման բան չկա, սակայն չի բացառվում, որ սպասում է կուսակցության արձագանքին: Այլ իրավիճակ է միայն Հրազդան քաղաքում, որտեղ հայտ է ներկայացրել ընդդիմության թեկնածու, Քաղաքացիական պայմանագիր կուսակցության վարչության անդամ, Սասուն ջոկատի հրամանատար Սասուն Միքայելյանը, նա մի անգամ եղել է Հրազդանի քաղաքապետ ու պայքարելու է գործող 14 տարվա քաղաքապետ Արամ Դանիելյանի հետ: Ինչպես տեսնում եք ընդդիմադիր ուժերը բավական իներտ են ՏԻՄ ընտրությունների նկատմամբ եւ երեք քաղաքներից միայն Հրազդանում է, որ պայքարը չի գնալու ՀՀԿ-ականների միջեւ: Անշուշտ, ընդդիմադիրները իրենց չմասնակցությունը կարող են պատճառաբանել Հայաստանում ընտրությունների տխուր ավանդույթը եւ այն, որ իշխանությունները բոլոր լծակները կիրառելու են սեփական թեկնածուին հաղթանակը շնորհելու համար, սակայն դա պարզունակ պատճառաբանություն է մի քանի պատճառներով: Նախ այդ տրամաբանությամբ եթե առաջնորդվենք, ապա ընդդիմադիրները պետք է բոյկոտեն նաեւ խորհրդարանական ընտրությունները, որովհետեւ եթե հնարավոր չէ իշխանության դեմ լոկալ պայքար մղել, ապա ինչպե՞ս կդիմակայեն ողջ հանրապետությունում: Պարզ ասած, եթե ընդդիմությունն ի զորու չէ 5-10 ընտրատեղամասերում վստահված անձանցով ապահովել, վերահսկել ու թույլ չտալ ընտրակեղծիքներ, ապա ինչպես են դա անելու մոտ երկու հազար ընտրատեղամասարում: Հասկանալի է, որ ՀՅԴ-ն բոլորովին վերջերս բացահայտ կցվեց իշխանություններին եւ հաջորդ խորհրդարանում էլ ճիշտ այնպիսի հավակնություններ կներկեյացնի, որքան իշխանությունը կողորմա: Իսկ ինչ է մտածում խորհրդարանի երկրորդ մեծության ուժը՝ ԲՀԿ-ն, կամ արմատական ընդդիմության տիտկոսը սեփականաշնորհած ՀԱԿ-ը, Ժառանգությունը եւ հին ուժերի մերժող Լուսավոր Հհայաստանը, կամ Ալյանսը եւ մնացած բոլոր ընդդիմադիրները: Այս քաղաքական ուժերի պայքարը սկսվում եւ ավարտվում է խորհրդարանի ամբիոնի՞ մոտ, որտեղ իշխանության հասցեին քննադատության պաթոսի պակաս չի զգացվում, իսկ երբ հասել է գործելու ժամանակը, այս ուժերը կարծես ընդհատակ են անցել: Կնշանակի, որ նրանք իրականում ընդունել են իշխանության խաղի կանոնները ու սպասում են Սերժ Սարգսյանի ահեղ դատաստանին՝ հասկանալու համար իրենք ներկայացվելու են խորհրդարան 2017-ում, ինչ համամասնությամբ, քանի տոկոս է գթալու Սարգսյանը, կամ էլ իրականում չունի այնքան ռեսուրս, որ մի քաղաքապետի պաշտոնի էլ հավակնի: Անի Սահակյան