«Մաքրելու ենք մեզ պատած սև ցեխը․ ՄԻԱՍԻՆ»․ Լիլիթ Գալստյան
«Հայաստան» խմբակցության պատգամավոր Լիլիթ Գալստյանը գրում է. «Զարմանալի զուգադիպություն․
Կարդում եմ Ռազմիկ Դավոյանի՝ Չարենցի բանտի վերջին օրերին/1937թ․/ նվիրված «Ո՞ւր են մնացյալ դերասանները» չափածո պիեսն ու ի՞նչ ցնցող նշան-զուգադիպություն․․․ բանտարկված Քահանան/բանտարկված խիղճը/ հետևյալ քառատողն է ասում․
«Երբ Հայրենիքը տագնապած սրտով
իր զավակներին կոչում է ի զեն,
ի զեն այն պահին,
երբ իր դավաճան արգանդից ելած,
դավաճան սերմի զարմերն են դարձել
իշխանության տեր…»:
Սրան սիմվոլիկ պատկեր է հաջորդում՝ Քահանան գնում է մաքրելու ցեխից սևացած բանտի հատակը։
Ռազմիկ Դավոյան, Միքայել Սրբազան, Չարենց, 37թ․ բանտարկված խիղճ, բանտարկված միտք, բանտարկված կամք, Երևանի բանտ, ու ծախված դերասաններ․․․․
պատմությունը մեզ հետապնդում է ու մենք շարունակում ենք ի շրջանս մեր․․․
Ծնունդդ շնորհավոր Գերաշնորհ Տեր Միքայել Արք․ Աջապահյան, Աստված Օգնական։ Մաքրելու ենք մեզ պատած սև ցեխը․․․ՄԻԱՍԻՆ»։
