Թինա Կանդելակին Պուտինին ասել է, որ Վրաստանի պատրիարքը աղոթում է իր համար, սակայն վրացիները Իլիային չեն շտապում անվանել ռուսական լրտես

«Գազպրոմ-Մեդիա» ընկերության գործադիր տնօրենի տեղակալ Թինա Կանդելակին երեկ հայտարարել է, որ Համայն Վրաստանի կաթողիկոս-պատրիարք Իլյա II-ը անձամբ աղոթում է Ռուսաստանի նախագահ Վլադիմիր Պուտինի համար։ Նա այս մասին նրան ասել է Կրեմլում, Ալեքսանդր Նևսկու շքանշան ստանալուց հետո։

«Անցել է ավելի քան հինգ տարի, ինչ ես Վրաստանում չեմ եղել։ Վերջին անգամ, երբ ես Վրաստանում էի, հնարավորություն ունեցա հանդիպելու Համայն Վրաստանի կաթողիկոս Իլիայի հետ։ Իլյան միշտ բարյացակամորեն է խոսում ինձ հետ, և նա ասաց. «Խնդրում եմ, Պուտինին ասեք, որ ես աղոթում եմ նրա համարե։ Անցել է ավելի քան հինգ տարի, և ես այդ հնարավորությունը չեմ ունեցել։ Հիմա ես այն ունեմ, և այս խոսքերը փոխանցում եմ ձեզ», -ասաց Կանդելակին՝ Պուտինից ստանալով ռուսական շքանշանը։

Հայտարարությունը հնչել է այն օրը, երբ Վրաստանը նշում էր Իլյա Երկրորդի գահակալության 48-ամյակը, և նրան պատվում էին երկրի միասնության, քրիստոնեության և պետականության ամրապնդման համար։

Այդ օրը Թինա Կանդելակին, հանդիսավոր արարողության ժամանակ, Պուտինից պետական մրցանակ ստացավ «մեդիայի զարգացման գործում ունեցած ներդրման համար»։

Թինա Կանդելակիի տեսակետները ներկայիս Վրաստանի ներքին կյանքի վերաբերյալ վաղուց են հայտնի: Նախկին նախագահ Սալոմե Զուրաբիշվիլուն Կանդելակին բնութագրել էր որպես լրտես, իսկ Սաակաշվիլուն անվանում էր խեղկատակ: Իսկ ներկայիս իշխանություններին դրական է գնահատում:

Հետաքրքիր է, որ Իլյա Երկրորդի գահակալության 48-ամյակը լայնորեն է նշվում Վրաստաանում: Այդ երկրի գրեթե բոլոր քաղաքական ուժերը հարգանքով են վերաբերվում իրենց կաթողիկոսին:

Երեկ էլ, Մոսկվայի և Համայն Ռուսիո պատրիարք Կիրիլն է շնորհավորել է Համայն Վրաստանի կաթողիկոս-պատրիարք Իլյա II-ին՝ գահակալության 48-ամյակի կապակցությամբ՝ նշելով նրա ներդրումը երկու երկրների ժողովուրդների միջև եղբայրական հարաբերությունների պահպանման և ամրապնդման գործում։

Վրացական հանրությունը, ինչպես հայտնի է, ցավ է ապրում Աբխազիայի և Հարավային Օսիայի խնդրիների չլուծված լինելու համար, որի արդյունքում, վրացիների մոտ կա լուրջ դժգոհություն Ռուսաստանի կողմից վարվող քաղաքականության նկատմամբ:

Սակայն ոչ մի քաղաքական ուժ ռիսկ չի անում, մեղադրել Իլիա Երկրորդին, Մոսկվայի հետ համագործակցության համար: Առավել ևս, ոչ մեկ ռիսկ չի անում Իլիային մեղադրել Մոսկվայի գործակալ լինելու մեջ:

Ավելին, վրացիները համարում են, որ քաղաքական լուրջ ճգնաժամի պայմաններում, երկու երկրների եկեղեցիներն են մնացել միակ կապը: Եվ զարմնալի չէ, որ Մոսկվան ճանաչելով Աբխազիան և Հարավային Օսիան որպես Վրաստանից տարանջատված պետություններ, նույնը չի անում Ռուս ուղղափառ եկեղեցին: Աբխազիայի և Հարավային Օսիայի ուղղափառների հոգևոր կենտրոն Ռուս ուղղափառ եկեղեցին ճանաչում է բացառապես Վրաստանի ուղղափառ եկեղեցուն՝ Իլիա Երկրորդի գլխավորությամբ: Այսինքն՝ Ռուսաստանն Աբխազիայի և Հարավային Օսիայի քաղաքական և տնտեսական հարթակները տարանջատելով Վրաստանից, նման քայլի չի գնացել կրոնական դաշտի մասով, որի արդյունքում էլ երկու երկրների եկեղեցիների հարաբերությունները պահպանում են իրենց սերտ կապերը իրար հետ մինչ այսօր էլ:

Ավելին, Իլիայի հանդեպ դրական են տրամադրված նաև միջազգային կրոնական շրջանակները, Վրաստանում գործող արևմտյան երկրների դիվանագիտական հաստատությունները: Հատկապես վրաց եկեղեցու հետ լավ հարաբերություններ է պահպանում այդ երկրում նորանշանակ ԱՄՆ-ի դեսպանը:

Իհարկե, Հայաստանի օրինակով փորձեր լինում են նաև հակաեկեղեցական արշավներ հրահրել նաև Վրաստանում և նույնիսկ դրա համար հարթակ են դուրս բերել երեք դավաճան վրացի հոգևորականների. երեք վարդապետների՝ Դորոֆեյին (Կուրաշվիլի), Շիոյին (Կվարացխելիա) և Իլյային (Տոլորայա), սակայն վրաց հասարակության և քաղաքական դաշտի բացարձակ մեծամասնությունը մերժեցին օտարերկրյա հայտնի կենտրոնների այս գործելաոճը:

Ինչը նշանակում է, որ վրաց հանրությունն այս առումով ավելի մեծ իմունիտետ ունի, քան, ցավոք սրտի, հայ հանրությունը: Թեև մենք ամեն պատրվակով հիշում ենք, որ առաջինն ենք եղել, ով պետականորեն ընդունել ենք քրիստոնեությունը, որպես պետական կրոն:

Սա է իրականությունը:

Դավիթ Մկրտչյան
Աղբյուրը՝ Zham.am