Երբ իշխանությունը ոչ թե կրթում է, բարձրացնում, ազնվացնում, այլ՝ 8 տարի շարունակ ապականում, ավերում ու քանդում...

Ես շատ լավ հիշում եմ անկախության առաջին տարիները, երբ հին հասարակարգը մեր աչքի առաջ փլվում էր, հարկավոր էր նոր պետություն կառուցել զրոյից` օրենքներ ընդունել, սովետական կառույցները փոխարինել անկախ պետական կառույցներով: Եվ շատ բան արվում էր շոշափելով, ինտուիցիայով, քանի որ պետության ղեկին անփորձ մարդիկ էին` 30-35-40 տարեկան, որոնք գիտական հիմնարկներից, համալսարաններից հայտնվել էին կառավարությունում և խորհրդարանում: Հաղթել էին, հեղափոխություն էին արել, սիրված էին, ավանտյուրիստ էին և ինչ ուզեին` կարող էին անել...բայց չէին անում, զգույշ էին անում...
Այդ ժամանակ,հիշում եմ, խորհրդարանում երկար քննարկում էին` լյուստրացիա անե՞լ, թե՞ ոչ` հրապարակե՞լ ԿԳԲ-ի հետ աշխատած անձանց ցուցակները, թե ոչ: Որոշեցին չհրապարակել: Գուցե նաև որոշողների մեջ շահագրգիռ մարդիկ կային, բայց պատճառը դա չէր, այլ այն, որ հասկացան` մեծ թվով մարդկանց ու նրանց հարազատների կյանքը դժոխք կդառնա, հանրությունը կպառակտվի, թշնամություն կսերմանվի, իսկ ղարաբաղյան շարժումը սիրո, հանրային համերաշխության ֆանտաստիկ մթնոլորտ էր ստեղծել երկրում:
Առհասարակ մարդկությունն ինչու՞ է օրենքներ, սահմանադրություններ, կանոնագրքեր, նորմատիվներ ընդունել, էթիկայի, բարոյականության, մարդկային համակեցության նորմեր մշակել` որ այդ ամենը զսպող դեր խաղա, որ դրանք խախտողները պատժից ու հանրային պարսավանքից վախենան և չանեն:
Ի՞նչ է անում 2018-ին իշխանության եկած անձը. Ոչնչացնում է համակեցության կանոնները, ստեղծում է մթնոլորտ, որտեղ իր կողմնակիցներն արտոնյալ են, իրեն չենթարկվողները` հալածյալ: Հրապարակում է մարդու անձնական նամակագրությունը (Աղազարյան), սմս-ով մարդկանց է ազատում պաշտոնից, մանդատ է խլում, ընտրված համայնքապետ է կալանավորում և 4 տարի թույլ չի տալիս համայնքապետ ընտրվի (Վանաձոր): Ներխուժում է եկեղեցու ներքին կյանք: Շանտաժով ստիպում է մարդիկ դավաճանեն իրենց կենսագրությանը, մերձավորներին: ԱԱԾ- ն ուղարկում է քահանաներին ահաբեկելու, պատարագի տեքստ է խմբագրում: Եվ ամենակարևորը` ի պաշտոնե իրեն հասանելի դարձած գաղտնի տեղեկատվությունն ապօրինաբար օգտագործում է` ի վնաս պետության, ի շահ իր հիվանդ ծրագրերի:
Նորմալ մարդիկ սովորաբար հաշվում են իրենց քայլերի հետևանքները, նույնիսկ երբ օրենքը պահանջում է, բայց հանրային շահի տեսանկյունից ինչ որ քայլ ցանկալի չէ, ձեռնպահ են մնում դա անելուց: Սրանք ջնջեցին բոլոր սահմանները, մտան ամենաանթույլատրելի տարածքներ: Եղկելի լեքսիկոն, տետ ա տետ ունեցած խոսակցությունների հրապարակում, մարդկանց անձնական կյանքի, բանկային և բիզնես գաղտնիքի համատարած խախտումներ...որ մեկը թվարկես...
Նիկոլ Փաշինյանը բացել է պանդորայի արկղը և այն, որ դեռ մեր հասարակությունը լրիվ չի վերածվել սոդոմ-գոմորի, դա միայն հայ ժողովրդի իմաստնության, ավանդապաշտության ու պարկեշտության շնորհիվ է: Սա այն դեպքն է, երբ իշխանությունը ոչ թե կրթում է, բարձրացնում, ազնվացնում, այլ՝ 8 տարի շարունակ ապականում, ավերում ու քանդում...
ՀԳ Գերագույն խորհրդի նիստ է` 1991թ. Մելիք Ադամյանի դահլիճում:

Արմինե Օհանյան

Հրապարակ օրաթերթ