Գյումրին կունենա ամենաանկայուն ու կարճ քաղաքային իշխանությունը․ Սուրեն Սուրենյանց

«Դեմոկրատական այլընտրանք» կուսակցության նախագահ Սուրեն Սուրենյանցը տելեգրամի իր ալիքում գրել է․

«Գյումրիի ավագանու ընտրություններից հետո, բավականին երկար համբերատար սպասեցի, որպեսզի հետո որևէ մեկը չհանդգնի ինձ մեղադրել՝ բարենպաստ ստատուս-քվոյի ձևավորմանը խանգարելու համար:

Հիմա մի իրավիճակ է ստեղծվել, որը գրեթե բացառում է Գյումրիում ՔՊ-ական քաղաքապետ ունենալու հեռանկարը և եկել է որոշ ճշմարտություններ բարձրաձայնելու ժամանակը:

Ամբողջ քարոզարշավի ժամանակ, ես հարգելի գյումրեցիներին հորդորել եմ՝ չհավատալ հին հեքիաթներին և հեղափոխական ստերին:

Ավագանու ընտրությունների հենց հաջորդ օրը հույս եմ հայտնել, որ «ընդդիմադիր չորս խմբակցությունները կգան կոնսենսուսի՝ սոլիդ քաղաքային իշխանություն ձևավորելու և ՔՊ-ին Գյումրիի իշխանությունից հեռացնելու հարցում»:

Արդարացե՞լ են իմ սպասումները և առհասարակ՝ ինչի՞ մասին էին Գյումրիի ավագանու արտահերթ ընտրությունները:

Դրական երկու արդյունք արձանագրվել է՝ ՔՊ-ն, ըստ ամենայնի, չի ունենա տեղական իշխանություն Գյումրիում և երկրորդ՝ մեր հասարակությունն աստիճանաբար սկսում է հավատալ, որ ընտրությունների միջոցով երկրում հնարավոր են փոփոխություններ:

Հատկապես երկրորդ հանգամանքն անչափ կարևոր է՝ 2026-ի համապետական ընտրությունների համատեքստում:

Սրանով, սակայն, Գյումրիի ընտրությունների դրական հետևանքը վերջանում է, որովհետև այդ ընտրությունները, մեծ հաշվով, քաղաքական համակարգի ֆիասկոյի մասին էին:

Գյումրիի մոդելը շատ վատն է, որովհետև դա պատմություն է իշխանության կողմից վարչական ռեսուրսի չարաշահման և տեղական երկու կլանների հաջողության մասին(ի դեպ, այս վիճակը Նիկոլ Փաշինյանի ապաշնորհ կառավարման ուղղակի հետևանքն է)

Եթե որևէ մեկը սա համարում է քաղաքական հաջողություն, ապա խնդիր ունի ռացիոնալ մտածողության հետ:

Քաղաքական ուժերի առաքելությունը պետք է լինի հենց այն, որպեսզի թույլ չտրվի Գյումրիի մոդելի տարածումը երկրում. Փաշինյանն ու ՔՊ-ն իշխանությունից պետք է հեռացվեն քաղաքական այլընտրանքի կողմից: Այլ խոսքով, հետևանքը չի կարող վերացվել պատճառի միջոցով:

Ինչի՞ մասին է Վարդան Ղուկասյանի քաղաքապետությունը:

Դարձյալ կրկնեմ՝ տեղի չունեցան հետընտրական քաղաքական կոնսուլտացիաներ և որպես հետևանք՝ Գյումրիում ունենալու ենք խիստ խոցելի քաղաքային իշխանություն:

Պատճառները մի քանիսն են.

1) Վարդան Ղուկասյանն ունի անհատական խոցելիություն, ինչը կամ իշխանության մոտ մեծացնելու է «Վանաձորի մոդելը» կրկնելու գայթակղությունը, կամ էլ՝ Ղուկասյանի մոտ արթնացնելու է իր «հեղափոխական» անցյալը վերհիշելու ինքնապաշտպանական բնազդը:

2) Վարդան Ղուկասյանն ավագանու փոքրամասնության քաղաքապետ է լինելու, որովհետեւ նրան սատարող ընդդիմադիր երեք խմբակցությունները հրաժարվում են նրա հետ կոալիցիա կազմել: Այս հանգամանքը այդ երեք խմբակցություններին չի ազատում քաղաքական պատասխանատվությունից, բայց երաշխավորված ինստիտուցիոնալ ճգնաժամ է ստեղծում քաղաքային նոր իշխանության համար, եթե Ղուկասյանին «օգնության» չհասնի ՔՊ-ն:

Ամեն ինչ այլ կերպ կդասավորվեր, եթե ընդդիմադիր չորս խմբակցությունները գային կոնսենսուսի՝ սոլիդ քաղաքային իշխանություն ձևավորելու և ՔՊ-ին Գյումրիի իշխանությունից հեռացնելու հարցում:

Այդ կոնսենսուսի հիմքում պետք է լիներ ՔՊ-ին ու կլանային մտածողությունը մերժելը:

Չի ստացվել:

Ուրեմն, Գյումրին կունենա ամենաանկայուն ու կարճ քաղաքային իշխանությունը: Խորհրդարանական ընտրություններից հետո՝ անկախ դրանց արդյունքից, օրակարգում դարձյալ լինելու է Գյումրին՝ նոր արտահերթ ընտրություններով»: