Թրամփի երիտասարդ համակիրի նման պոռթկումները ինձ մոտ մտահոգություն են առաջացնում. Հակոբ Բադալյան
Քաղաքական վերլուծաբան Հակոբ Բադալյանն իր տելեգրամյան ալիքում գրել է.
«Տրամպի վարչակազմը կլինի ամենահայամետը՝ Վուդրո Վիլսոնի վարչակազմից հետո, հայտարարել է Ավետարանական Ջոել Թենին, այն երիտասարդը, որը Տրամպի համակիրն է եւ նրա ընտրությունից հետո հայտարարել էր հայ-ամերիկյան հարաբերության համար պատասխանատու ինչ որ պաշտոն զբաղեցնելու մասին: «Այլևս չենք հանդուրժելու Ադրբեջանի և Թուրքիայի ահաբեկչական իշխանությունը։ Ես, Քիմ Ռեյնոլդսը՝ Այովայի նահանգապետը, հայտարարում ենք 2024 թվականի ապրիլի 24-ը որպես Հայաստանի վերաբերյալ իրազեկման օր», հայտարարել է նա:
Անկեղծ ասեմ, այս երիտասարդի նման պոռթկումները ինձ մոտ ավելի շատ մտահոգություն, քան հիացմունք կամ ոգեւորություն են առաջացնում: Համենայն դեպս, երբ ինչ որ մեկը սկսում է, ինչպես ժողովուրդը կասեր՝ «մազոլ անել» ձեր ականջները, ուրեմն պետք է հասկանալ, թե ինչ կա դրա տակ:
Չեմ ուզում անել որեւէ պնդում, այդուհանդերձ, այս երիտասարդի պոռթկումները պետք է թերեւս մեզ դարձնեն առավել աչալուրջ, քան դրանցից թուլանանք ու հաճույք ստանանք: Եվ բանն այստեղ բոլորովին Տրամպը չէ, որպես անձ կամ նախագահ:
Ունեմ տպավորություն, որ Տրամպի նախագահությունը ԱՄՆ «խորքային պետության» տարբեր թեւերի միջեւ փոխզիջման արդյունք է: Օրինակ, խիստ պահպանողական Տրամպը հայտարարում է, որ ֆինանսների նախարար է նշանակելու Սկոտ Բեսսենթին, որը՝ թե բացահայտ միասեռական է (ես բացարձակապես նախապաշարում չունեմ այս թեմայով եւ համարում եմ, որ մարդու սեռական կողմնորոշումը իր խիստ անձնական գործն է, պարզապես այդ հանգամանքը դիտարկում եմ զուտ արժեքային-գաղափարական այն փաթեթի ֆոնին, որով ներկայանում էր Տրամպը), թե՝ ինչն առավել առանցքային ու էական է, ըստ էության համաշխարհային ֆինանսաբանկային համակարգի ներկայացուցիչ է, որը տարիներ շարունակ աշխատել է Ջորջ Սորոսի ֆինանսական համակարգերում (Սորոսի հանգամանքն էլ ես հիշատակում եմ ոչ թե պրոպագանդիստական ինչ որ նախապաշարման ազդեցությամբ, այլ պարզապես համաշխարհային թատերաբեմում ծավալվող ազդեցության պայքարի բաժանարար գծերից անդին դիրքավորումների փաստարգրմամբ):
Ձեւավորվում է տպավորություն, որ Տրամպի վարչակազմը ըստ էության «կոնսորցիում» է, որտեղ հենց ինքը Տրամպը ունենալու է շատ բարդ խնդիրներ ու մարտահրավերներ, որոնց իհարկե ընդառաջ է գնացել, ըստ իս՝ միանգամայն գիտակցված, թերեւս հաշվարկելով, որ դա միջոց է ժամանակի ընթացքում սեփական մոտեցումների համակարգային առաջմղման համար: Այդուհանդերձ, որոշակի գլոբալ պայմանավորվածությունները թերեւս ակնառու են:
Ահա այդ համատեքստում, երբ ինչ որ երիտասարդ աչքի է ընկնում հայ ժողովրդի ականջները «մազոլ անող» պոռթկումներով, «քո ցավն էլ տանենք» պատասխանի փոխարեն, ավելի շատ առաջանում է հարց՝ «ինչ կա քո այդ պոռթկումների հետեւում, երիտասարդ»: Գուցե ոչինչ էլ չկա, բայց հարցը առաջանում է»:
Հետևեք մեզ Viber-ում
