Ժամկետային զինծառայող Արթուր Աջամյանի սպանությունը, շուրջ հինգ տարի անց, բացահայտված չէ, իսկ ՔԿ նախագահ ԱԺ ամբիոնից ասում էր 100 տոկոսանոց արդյունք ունենք

Մարտական դիրքում ժամկետային զինծառայող Արթուր Աջամյանի մահվանից շուրջ հինգ տարի անց այն բացահայտված չէ. իրավապահները դեռ չեն կարողացել պարզել զինծառայողի մահվան իրական հանգամանքները։ Քրեական վարույթով որևէ անձի մեղադրանք այդպես էլ չի ներկայացվել։ Քննչական կոմիտեից «Փաստինֆո»-ի հարցին ի պատասխան հայտնեցին, որ վարույթը նախաքննության փուլում է՝ պասիվացված։

Հիշեցնենք, որ զինծառայողը սպանվել է 2019թ. դեկտեմբերի 2-ին՝ վաղ առավոտյան։ Պաշտոնական հաղորդագրության համաձայն, ժամը 06:50-ի սահմանում, ՊԲ հյուսիս-արևելյան ուղղությամբ տեղակայված զորամասերից մեկի պահպանության տեղամասում, մահացու հրազենային վիրավորում է ստացել ՊԲ զինծառայող, 1998թ. ծնված Արթուր Իշխանի Աջամյանը, իսկ զինծառայող, 1999թ. ծնված Դավիթ Հարությունի Մելիքբեկյանը վիրավորվել է:

Նույն օրը Քննչական կոմիտեն տեղեկացրեց, որ դեպքի առթիվ քրեական գործ է հարուցվել սպանության հատկանիշներով՝ ՀՀ քրեական օրենսգրքի 34-104-րդ հոդվածի 2-րդ մասի 1-ին կետով /երկու կամ ավելի անձանց սպանության փորձ/։

Մամուլում շրջանառության մեջ էր դրվել` զինվորի կողմից ծառայակցին սպանելու փորձ կատարելու, ապա ինքնասպանություն գործելու վարկածը, ինչը վրդովմունք էր առաջացրել մահացած զինծառայողի ծնողների, հարազատների մոտ, որոնք բողոքի ակցիա էին իրականացրել Աժ-ի մոտ` պահանջելով պարզել իրենց որդուն սպանողին. Նրանք հավատացած են, որ սպայական անձնակազմը շատ լավ գիտի, թե ինչ է տեղի ունեցել իրականում:

Վիրավորում ստացած զինծառայող Դավիթ Մելիքբեկյանը, որը տևական ժամանակ կոմայում էր, մոտ երեք տարի առաջ է արթնացել, վարույթն իրականացնող մարմինն արդեն հարցաքննել էր նրան, իսկ թե ինչ է ասել դեպքի միակ ականատեսը՝ առ այս պահը հայտնի չէ։ Տուժող կողմը մտահոգված է հնարավոր ինքնասպանության վարկածի առաջ մղմամբ և իրավապահներից պահանջում է՝ պարզել Աջամյանի սպանության իրական հանգամանքները։

Մինչդեռ ՀՀ ՔԿ նախագահ Արգիշտի Քյարամյանն ԱԺ-ում հոկտեմբերի 15-ին հայտարարել էր, որ ՀՀ ԶՈւ-ում խաղաղ պայմաններում մահվան ելքով դեպքերի բացահայտման գրեթե 100 %-ոց արդյունք ունեն...

Հեղինակ՝ Իզաբել Սահակյան

Աղբյուր` Փաստինֆո