«Արցախը չի կորսվել, Արցախը դավաճանվել ու հանձնվել է «հայի» ձեռքով. Վլադիմիր Մարտիրոսյան

Քաղաքագետ Վլադիմիր Մարտիրոսյանը գրում է.

«Արցախը չի կորսվել, Արցախը դավաճանվել ու հանձնվել է «հայի» ձեռքով: Այն «հայի» ձեռքով, որը որոշեց, որ 120 հազար հային տեր կանգնելու չունի, պաշտպանելու չունի, իսկ բրախելու ու լքելու ունի: Արցախը պահելու մեկ ձև կար՝ տեր կանգնել, պաշտպանել ու պատերազմել: 44-օրյաի, ողջ իմաստը Արցախը պատերազմով պահելու աննպատակությունը հիմնավորելն ու սերմանելն էր: «Կարևորը խաղաղություն լինին» դարձավ յուրաքանչյուրի ցանկությունն ու նպատակը, իսկ այդ ընտրությունը բերելու էր այս պատվազուրկ օրվան: Այս իրավիճակը ոմանք ընտրել են գիտակցաբար, ոմանք անգիտակից, ոմանք միտումնավոր և բոլորն էլ իրենց համար ունեն այս իրավիճակի համար մեղավորներ նշանակվածներ:
Մենք բոլորս վճարում ենք այդ չարաբաստիկ «կարևորը խաղաղություն լինիի» գինը: Ուրիշ ոչինչ ման մի եկեք: Փաշինյան չընտրող ու ատող, բայց խաղաղություն տենչացող յուրաքանչյուրս հենց նրան տվել ենք մեր ուզած «խաղաղաղությունը» հենց Արցախի, հենց մեր ու մեր երկրի դեմ օգտագործելու հիմք ու իրավունք»:
Սա գրել եմ դեռ 2022-ի հեմոկտեմբերին:
Պատերազմից պետք է վախենալ նույնքան, որքան պատերազմին չպատրաստվելուց, քանի որ միակ չնչին շանսը այս ամենը կասեցնելու, այս ամենը ներսից իրականացնողին պառալիզացնելու և հավաքական կամքով շտկելու միայն ու միայն պատերազմով վախը բռնածի սինդրոմից ազատվելով է հնարավոր:
P.S. Չազատվեցինք ու վճարում ենք: