Պերմյակովը գուցե չի ստում, ասելով, որ ինքը չէ մարդասպանը
Փետրվարի 26-ին Գյումրիում շարունակվել է Պերմյակովի գործի ընդհատված դատավարությունը, որի ընթացքում դատարանը լսել է Ռուսաստանի սահմանապահ զորամիավորման հրամանատար Սերգեյ Մերզլիկինին: Ռուս սպայի հակասական ցուցմունքները էլ ավելի են բացել Պերմյակովի գործի խճճված կծիկը: Նա պատասխանել է հարցերի, թե ինչպես են հայտնաբերել Պերմյակովին եւ ինչու հայկական կողմին փոխանցելու փոխարեն, նրան փոխանցել են ՌԴ 102-րդ ռազմակայանին: Հիշեցնենք, որ մինչ ռուս սպայի հարցաքննությունը, հարցաքննվել էր եւս մեկ վկա՝ սահմանապահ զորքերի ուղեկալի վարորդ Արա Աթոյանը Սերգեյ Մերլզիկինը անձամբ է մասնակցել Պերմյակովի որոնողական աշխատանքներին, նա պատմել է, որ 2015թ. հունվարի 12-ի գիշերը հայտնի է դարձել, որ ռազմաբազայի հերթապահ մասից մարդ է փախել: Մոտակա ուղեկալից վերցրել են ամենալավ որսորդական շանը ու սկսել են Պերմյակովի որոնողական աշխատանքները: Նա մանրամասն պատմել է, թե ինչպես են գտել ու սահմանից ռազմաբազա տեղափոխել Պերմյակովին: Հարցին, թե ինչու են Պերմյակովին հանձնել ռուսական ռազմակայանին, ոչ թե հայ իրավապահներին, Մերզլիկին պատասխանել է, թե չեն ունեցել որեւէ ցուցում այն մասին, որ Պերմյակովը կասկածվում է սպանության համար: Նա նշել է, թե ռուսական ռազմակայանից իրենց հայտնել են դասալիքի որոնման մասին: Քիչ անց վկան խոստովանել է, որ հայ ոստիկաններ են երկու խմբով իրենց միացել այն փակ տան դիմաց, որտեղ գտել էին Պերմյակովի ոտնահետքերը: Հարցին՝ գիտեի՞ք, որ դասալիք Պերմյակովը սպանություն է կատարել, վկան պատասխանել է, որ «Շանթ» հեռուստաընկերությունից է լսել՝ մեկ անգամ եւս հերքելով իրեն, թե չեն ունեցել որեւէ ցուցում, որ: Փաստաբանները նրան հիշեցրել են, որ իր ծառայակիցները դատարանում ցուցմունք են տվել այն մասին, որ Պերմյակովի փախուստից անմիջապես հետո հեռուստատեսությամբ տեսել են Վալերի Պերմյակովի նկարը եւ գիտեին, որ նա է սպանություն կատարածը, այդ ինչպե՞ս է, որ վկան նման պաշտոն զբաղեցնելով եւ որոնողական աշխատանքների մեջ ներգրավված լինելով՝ երկու օր շարունակ տեղեկություն չի ունեցել, որ Պերմյակովը սպանության մեջ կասկածվում է: Սահմանապահ ուղեկալի հրամանատարի տեղակալն ասել է, որ ինքը գիտեր այդ մասին, ուղղակի մթան մեջ քաղաքացիական հագուստով մարդ ձերբակալելիս չէր կարող հաստատ պնդել, թե Պերմյակովն է: Ըստ վկայի՝ Պերմյակովին տարել է իր աշխատասենյակ, ճանաչողական զննություն կատարել, փաստաթղթի պարունակությունն ուսումնասիրել, նոր իմացել է, որ հաստատ նա է: Այսպիսով՝ վկայի ցուցմունքներից ստացվում է, որ Գյումրիում տեղի է ունենում սարսափելի ոճրագործություն, դրա համար կասկածվողին հայ-թուրքական սահմանը պահող ռուս սահմանապահները հայտնաբերում են կեսգիշերին, բայց պարզվում է, որ այդքան ժամերի ընթացքում հայ իրավապահները չեն դիմել ռուս սահմանապահներին, որպեսզի հայտնաբերելու դեպքում նրանք հանձնեն հայկական կողմին: Ինչո՞ւ չեն դիմել՝ արդյոք միտումնավոր, թե պարզապես տեղյակ չեն իրենց պարտավորություններին, սրանք հարցեր են, որոնց վերաբերյալ հանրությունը հիմա պատասխաններ է պահանջելու ՀՀ ոստիկանությունից: Սակայն չի բացառվում, որ վկան ստում է, նախապես լավ մշակված կեղծ ցուցմունքներ է ներկայացնում, որպեսզի որեւէ կերպ hիմնավորվի Պերմյակովին հայկական կողմին չհանձնելու Ռուսաստանի քայլը: Թեպետ այս պարագայում էլ ներկայացված այսպես կոչված՝ ալիբին հիմնավոր չէ, քանի որ Պերմյակովին հայտնաբերել են սահմանին, նրա հագին եղել է քաղաքացիական հագուստ, նա որեւէ բանով չի հիշեցրել ռուսական ռազմակայանի զինծառայողի, քանի որ դրա մասին վկայող բոլոր իրերը թողել էր Ավետիսյանների տանը, այդ մասին իր խոսքում ասել է նաեւ Մերզլիկինը <<մթան մեջ քաղաքացիական հագուստով մարդ ձերբակալելիս չէի կարող հաստատ պնդել, թե Պերմյակովն է>> ու ռազմաբազա տեղափոխելուց եւ ճանաչողական զննությունից է պարզել նրա ինքնությունը, ամենակարեւորը, Պերմյակովն անձամբ է հայտնել, որ ցանկանում էր Թուրքիա մեկնել: Ուստի բոլոր հիմքերը կային Պերմյակովին ԱԱԾ-ին հանձնելու համար: Ի դեպ, եւս մի կիքս, եթե ռուսական ռազմաբազայում որեւէ ցուցում չեն ստացել սպանության, ապա ինչու ՝ ըստ Մերզիկիլի վկայության՝ երբ հայտնաբերել են Պերմյակովին եւ նրան բերել են սահմանապահ ջոկատի սենյակ, այնտեղ են եղել 102-րդ ռազմակայանի հրամանատարությունն ու նաեւ եւ ոստիկանության ներկայացուցիչներ: Փաստն այն է, որ Հայաստանի 7 քաղաքացիների սպանած ռուս զինծառայողը սպանությունից հետո օրենսդրության ակնհայտ ոտնահարումով հայտնվեց ու պահվեց ռուսական ռազմակայանի վերահսկողության տակ, իսկ դա նշանակում է, որ խոսքը սովորական հանցանքի մասին չէ,այլապես մի Պերմյակովի համար նման խայտառակ քայլի Ռուսաստանը չէր գնա, պատահական չէ, որ սահմանին բռնվելու պահին Պերմյակովն ասել է, որ ինքը չի սպանել, իսկ գուցե նա ճի՞շտ է...Մնում է հուսալ, որ կծիկը հետզհետե կքանդվի՝ գոնե լույս սփռելով ոճրագործության նպատակի վրա ... Անի Սահակյան