Սրբազանի ծառայությունը Տավուշի թեմում ոչ պատմելու է, ոչ տեսնելու, այլ միայն զգալու. Սիրանույշ Մելիքյան
Սիրանույշ Մելիքյանն իր ֆեյսբուքյան էջում գրել է.
«Բագրատ Սրբազանի ծառայությունը Տավուշի թեմում պատմելու բան չէ, դա տեսնելու բան էլ չէ, այլ միայն ԶԳԱԼՈՒ Է․
Մեկ-մեկ Տավուշով անցնելիս, որ մարդու մտքով անցնում է այդ աստվածային պահն օգտագործել ու մի քանի րոպե Սրբազանի օրհնանքին արժանանալ նոր հասնել տուն կամ գնալ որևէ գործի, անհնար է իրեն միայնակ գտնել՝ միշտ մարդկանցով լցված, շրջապատված․
Հիշում եմ ոնց եկավ կերպափոխեց սահմանամերձ համայնքներ օգնություն բերելու արատավոր ինքնադրսևորումը, մարդկանց սովորեցրեց, որ դուք առաքինություններով պարուրված եք, որ թող գան ձեզնից ապրել ու արարել սովորեն, գան ձեզնից ուժեղ լինել սովորեն․ ոնց պայքարեց մարդկանց քաղաքացիական, հոգևոր գիտակցության բարձրացման համար․
Ամենայն անկեղծությամբ եմ գրում․ Միայն Աստծուն է հայտնի ոնց ինքն սկսեց ապրեցնել զոհվածների ընտանիքներին, դա միայն այդ մարդիկ գիտեն, կփաստեն ու Աստված․
Բոլոր անհասկանալի իրավիճակներում տավուշցիները միշտ հավաքվում ու սպասում են Սրբազանին՝ պատերազմ, սահմանային միջադեպ, զինվորի հուղարկավորություն, սպասում ենք, որ գա ապրեցնի, գա խոսք ասի խաղաղվենք, գտնենք մեզ նորից․
Մանկասիրությամբ, մարդասիրությամբ, կրթասիրությամբ լցված է ապրել ու ապրում Տավուշի ազգաբնակչությունը Սրբազանի օրհնաբեր առաջնորդության ներքո,
Ամեն օր սովորեցրել է լինել ուժեղ քրիստոնյա, մեջներիցս հանել է խեղճությունն ու ամենաբարձր նշաձողի վրա է սահմանել հայրենատիրության զգացումը․․
Սրբազանի առաջնորդությունը Տավուշում դա ստանդարտ հոգևոր ծառայություն չէ ու չի եղել, եղել է դիրքապահի ձեռքից բռնած, բանակի առջևից քայլող, ամենավտանգավոր ճանապարհներով ընթացող լույս ու ուժ՝ ֆանտաստիկայի ժանրից դրվագներով-աչքերիս տեսածն եմ ասում․
Սրբազանի միջոցով ամբողջ աշխարհն իմացավ Տավուշի տեղն ու Տավուշի մասին․ Բագրատ Սրբազանը մարդկանց տան մթնոլորտի, համայնքների կենսամակարդակի բարձրացման, իսկական մտքափոխության, մարդկանց ժպիտի ու ծիծաղի մեջ շնչող ու ապրող հոգևորական է․ Տավուշում իր կյանքի կոչած ծրագրերի մասին՝ որպես հոգևոր ծառայության սոցիալական հայեցակարգ, կարող եք դիպլոմային աշխատանք գրել․
Սրբազանին հուլիսյանի օրերին Տավուշի սահմանին կպած ադրբեջանական գյուղերի բնակիչներն էլ էին լավ տեղը բերում, առաջնագծի ադրբեջանական զինակազմն էլ․ Իրենք էլ գիտեին մեր սահմանի ամրության ու ուժի հոգևոր խարսխի մասին․ Իսկ այդ վիթխարի խարիսխը մարդ է, առաջնորդ, սովորական միս ու արյուն՝ Բագրատ Արքեպիսկոպոսը, կամ ինչպես վերջերս ասում էինք՝ Սահմանի Սրբազանը․
Անկախ նրանից ինչ հավատքի կամ անհավատության կրող եք․ Սրբազանի՝ մտավորական հոգևորականի կերպարի մասին արտահայտվողներին ուզում եմ հիշեցնել «Քո Տեր Աստծու անունը զուր տեղը չպիտի արտասանես» միտքը, դուք մեղքի տակ եք մնում առնվազն, որովհետև եթե տերը ձեզ օրհներ ու դուք մի օր տեսնեիք Սրբազանին Տավուշի մի որևէ գյուղում ծառայության ընթացքում, ծնկաչող ներողություն կխնդրեիք՝ անկախ ձեր ունեցած վերաբերմունքից եկեղեցու ու հոգևորականի նկատմամբ․
Հ․Գ. Բագրատ Սրբազանը շարունակում է մնալ Հայ Առաքելական Սուրբ Եկեղեցու բարձրաստիճան հոգևորական, արքեպիսկոպոս, ինչպես նաև ՀԱԵ բարձրագույն հոգևոր խորհրդի անդամ:
Սրբազանը պարզապես սառեցրել է՝ ժամանակավորապես դադարեցրել է Տավուշի թեմի առաջնորդի եկեղեցական և վարչական լիազորությունները։
Բագրատ արքեպիսկոպոս Գալստանյանը պահպանում է իր նվիրապետական աստիճանը»: