Ինչու ոստիկանները չեն հրապարակում իրենց կաշառք վերցնելու տեսագրությունները
ՀՀ քաղաքացի Լիանա Զուրաբյանի և ճանապարհային ոստիկանության տեսուչի համացանցում մեծ աղմուկ հանած տեսագրությունը կրկին և վերստին խորհելու առիթ է տալիս մեր հանրային արժեհամակարգի, ընակալումների, սկզբունքների և ընդհանարպես մեր ժամանակն ինչ-որ հարցի վրա բևեռելու չափանաիշների վրա: Նաիրիտի, Խոսրովի և Բյուրականի անտառների հրդեհն այդքան մեկնաբանությունների և մտահոգությունների չարժանացավ, որքան այս էժանագին, իրավական և բարոյական արժեքից զուրկ շոուն: Այն, որ ինքն իրեն ասմունքող հռչակած Լիանա Զուրաբյանի ռաբիզ կերպարն ու էժան պահվածքն անհասկանալի համադրում է և իսկական ծաղր էր ասմունքի և հայ գրականության հետդեպ, անգամ քննարկման ենթակա չէ: Բայց ասմունքելն ու պոեզիայից խոսելը, Սևակի և մեր մյուս բանաստեղծների անունները հնչեցնելը, ի վերջո, այդ կնոջ անձնական նախընտրությունն է: Նա իրավունք ունի ասելու, որ ինքն ասմունքող է, ավելին, կարող է հայտարարել, որ Սևակի, Չարենցի, Սահյանի և մյուս պոետների լավագույն գիտակն է մեր իրականության մեջ՝ իբրև հավաստում մատնանշելով իր հանդիսապետությամբ տեղի ունեցած հարսանիքները: Կրկնում ենք՝ դա նրա իրավունքն է: Մեզանից յուրքանչյուրն ունի նման իրավունք: Բայց, ո՞վ էր իրավուքն տվել ոստիկանությանն այդ կնոջ և ճանապարհային ոստիկանության տեսուչի անձնական զրույցը, որը, դատելով կադրերից, գաղտնիր էր նկարահանված, հրապարակել: Ոստիկաններն, իրենց գործի բնույթից ելնելով ծառայության ընթացքում շփվում են ամենատարբեր մարդկանց հետ՝ սկսած երկրի վերջին թափառաշրջիկց, վերջացրած ամենաբարձր պաշտոնյան և մտավորականը: Նրանիցից յուրաքանչյուրը յուրովի է արտահայտվում օրենքի և մնացած հարցերի մասին: Ինչո՞ւ նույն ոստիկաները չեն հրապարակում, թե իրենց շփումներն առանձին դեպքերում ինչպես են ավարտվում փողոցում կանգնած, ներողություն արտահայոտությանս համար, մարմնավաճառների հետ, թե ինչպես են նույն ոստիկանները տուգանքի արձանագրություն չգրելու համար կաշառք վերցնում, կամ ինչպես են այս կամ այն բարձրաստիճան ոստիկանի հեռախոսզանգով ներողություն խնդրում և բաց թողնում այս կամ այն օրինախախտ հաբռգածի: Ի վերջո, ոստիիկանությունը էժանագին ՊՌ շոուների անհաջող նախագծեր իրականացնելու փոխարեն ավելի ճիշտ կանի իր հիմնական գործով զբաղվի և պատասխան տա հանրությանը, թե, օրինակ, ինչու են ավելացել կենցաղային գողությունները և դրան հակառակ նվազել դրանց բացահայտումները: Իսկ կոնկրետ այս դեպքում ոստիկանությունը խախտել է նաև անձի գաղտնիության իրավունքը՝ առանց զգուշացման նախ ձայնագրել ու հրապարակելով զրույցը: Գողերին ու հանցագործներին բռնելու փոխարեն ինչ-որ անհայտ ասմունքողի ցույց տալը, ինչպես կասեր Սերժ Սարգսյանը, հեչ սիրուն չի առավել ևս, որ տիկնոջ պնդմամբ մեքենայի մեջ փոքր երեխա կար: Հայկ Դավթյան