Շուշի ու Քելբաջար այցելող ռուս դեսպան. Հայ-ռուսական անվստահության անդունդը լցվում է ադրբեջանամետ գծով
![Շուշի ու Քելբաջար այցելող ռուս դեսպան. Հայ-ռուսական անվստահության անդունդը լցվում է ադրբեջանամետ գծով](/timthumb.php?src=/disc/15-07-22/f40f1c2d9bea2c2c6da911c4ebcbc8ce.jpg&w=708)
Ադրբեջանում Ռուսաստանի դեսպան Միխայիլ Բոչարնիկովը երեկ այցելել է Շուշի։ Ռուս դիվանագետին ուղեկցել է Ռուսաստանում Ադրբեջանի դեսպան Փոլադ Բյուլբյուլօղլին։ Ըստ ադրբեջանական լրատվամիջոցների՝ Միխայիլ Բոչարնիկովի այցի մանրամասները կհրապարակվեն ավելի ուշ։
Ուղիղ երկու ամիս առաջ էլ՝ մայիսի վերջերին, Բաքուն այդ երկրում հավատարմագրված շուրջ 80 դիվանագետների և ռազմական կցորդների համար Քարվաճառ այց էր կազմակերպել: Ադրբեջանական լրատվամիջոցներն այս ուղևորությունը հարուստ լուսաբանեցին: Քարվաճառ էին այցելել Բաքվում Թուրքիայի, Պակիստանի, Մեծ Բրիտանիայի, Իսրայելի, Ռուսաստանի, Ուկրաինայի, Բելգիայի դեսպանները, ԵՄ դեսպանը, Իրանի դեսպանատան ներկայացուցիչները և այլ դիվանագետներ։
Բայց հետաքրքրականն այն էր, որ ադրբեջանական ԶԼՄ-ները 2 ամիս առաջ էլ հատկապես ուշադրությամբ լուսաբանում էին հենց Ադրբեջանում Ռուսաստանի դեսպանի այցը: Իսկ Ադրբեջանում ՌԴ դեսպանի լուսանկարները հրապարակել էր Ադրբեջանում Ռուսաստանի դեսպանատունն իր թվիթերյան պաշտոնական էջում, հայտնելով. «Ադրբեջանում Ռուսաստանի դեսպան Միխայիլ Բոչարնիկովը ողջունում է իր հետևորդներին՝ Քելբաջարից, որտեղ նա այցելել է Բաքվում հավատարմագրված դիվանագիտական կորպուսի ներկայացուցիչների հետ պատվիրակության կազմում»:
Բաքուն, իհարկե, շատ խորամանկ քաղաքականություն է իրականացնում, և այդ քաղաքականության քարոզչության առումով շատ կոնկրետ նպատակներ է հետապնդում. այն է՝ Հայաստանի ու Ռուսաստանի առանց այն էլ լարված հարաբերություններն էլ ավելի սրել:
Բայց այստեղ պետք է հաշվի առնենք նաև ռուսական քաղաքական էլիտայի մի որոշ հատվածի կողմից էլ ադրբեջանամետ բացահայտ քաղաքականությունը: Նույնիսկ ռուսական փորձագիտական շրջանակներում դրանում «գործող անձիք» են մատնանշվում, օրինակ՝ ՌԴ նախագահի խոսնակ Դմիտրի Պեսկովից մինչև ՌԴ ԱԳՆ ներկայացուցիչ և արտգործնախարար Լավրովի խոսնակ՝ Մարիա Զախարովան:
Այսինքն, ինչպես ասում են՝ ամեն ինչ, այնքան էլ միանշանակ չէ ռուսական քաղաքական էլիտայում: Ինքը Պեսկովն, օրինակ՝ որպես թուրքագետ, համարվում է Ռուսաստան-Թուրքիա ջերմ ու խորը հարաբերությունների երդվյալ կողմնակից ու ջատագով: Ինչ վերաբերում է Մարիա Զախարովային, ապա նրա մտերիմ շրջապատից են Ռուսաստանում բնակվող ադրբեջանցի հայտնի լրագրողներ, որ ՌԴ-ում ադրբեջանամետ քարոզչության հիմնական դերակատարներն են:
Այսինքն, ունենք ռուսական քաղաքական էլիտա, որը, կարծես, օգտվում է Հայաստանի ու Ռուսասստանի իշխանությունների միջև այսօր առկա անվստահության ահռելի մակարդակից, և ազատ գործում է ադրբեջանական շահերի դաշտում:
Եթե Հայաստանում գործեին պետականության մի փոքր տոկոս ընկալում ունեցող իշխանություններ, ապա կգիտակցեին, թե ինչ վտանգավոր սպառնալիք է Հայաստանի ու Արցախի համար հայ-ռուսական հարաբերություններում գոյացած բացը, որը ժամանակ առ ժամանակ Ռուսաստանում լցվում է ադրբեջանական շահի սպասարկմամբ, ու այդ «բացը», գուցե, այլևս հնարավոր չլինի լցնել, եթե անգամ Փաշինյանը իշխանության ղեկին չլինի:
Մետաքսյա Շալունց