ԿԳ նախարարությունը ռուսերենին պետական կարգավիճակ է տվել
Կրթության և գիտության նախարարության կողմից տարիներ շարունակ դպրոցի շրջանավարտների ավարտական վկայակակնները տրվում են ոչ միայն հայերենով՝ ՀՀ պետական լեզվով, այլև ռուսաց լեզվով։ Այս ավանդույթը մեզ մոտ հիմնադրվել է դեռեւս Խորհրդային տարիներից, երբ ավարտական վկայականները տրվում էին նաև ռուսաց լեզվով,սակայն եթե այդ ժամանակների համար հասկանալի էր ռուսերենի առկայությունը ավարտական վկայականում, ապա անհասկանալի է, թե ինչու է մինչ օրս շարունակվում այդ ավանդույթը: Արդեն մի քանի օր է հանրային հնչեղություն ստացած այս հարցին անդրադարձել է Կրթության և գիտության նախարար Լևոն Մկրտչյանը ու շշմեցնող պատասխան տվել.«Մեր երեխաների զգալի մասը մեկնում է Ռուսաստան արտագնա աշխատանքի և ատեստատն իրենց պետք է»,- պարզաբանել է նախարարը՝ ավելացնելով՝ նպատակն այն է, որ Ռուսաստան մեկնողները ավարտական վկայականները չտան թարգմանության՝ խուսափելով լրացուցիչ ֆինանսական բեռից: Հարցին, թե միայն Ռուսաստանո՞ւմ է հայերին ատեստատ պետք գալիս, այլ երկրներում այդ խնդիրը չկա՞, նախարարը պատասխանել է. «Եթե անգլերենի խնդիր լինի, կդիմեն մեզ, անգլերեն տարբերակը կտանք, բայց հիմա մեծ մասը Ռուսաստան են գնում»,- փաստել է նախարարը՝ ավելացնելով, որ դա օրենքով է կատարվում, անօրինական ոչինչ չկա: Մկրտչյանն ասել է նաեւ, որ եթե բնակչության մեծ ծավալի անհրաժեշտ լինի, օրինակ, անգլերենի նշումը, ապա այդ հարցում ևս խնդիր չի լինի: Ըստ նախարարի, ատեստատում ռուսերենի առկայության հարցը քննարկվել է մանրամասն և հասկանալի է եղել, որ եթե այն հանվի, ապա բնակչության հսկայական զանգվածի առջև կդրվի գումարային մեծ բեռի: Թե որ օրենքին է նախարարը հղում արել, դժվար է ասել: Փաստն այն է, որՀայաստանում պետական լեզուն հայերենն է: Այսուհանդերձ, պարզվում է, որ ՀՀ ԿԳ նախարարությունը հայերենից բացի պետական լեզվի կարգավիճակ է տվել նաեւ ռուսերենին: Մի կողմ թողնենք ոչ պետական այն մտածողությունը, որ Հայաստանում աշխատատեղերի խնդիրը լուծելու եւ մեր հայրենակիցներին արտագնա աշխատանքից հետ պահելու փոխարեն պետությունը ի դեմս ԿԳ նախարարության մեծահոգություն է դրսեւորում՝ թեթեւացնելով արտագնա աշխատանքի մեկնողների ֆինանսական բեռը: Սակայն, վերջապես, ե՞րբ ենք սովորելու ապրել պետություն ունեցող ազգի նման, արժանապատիվ կեցվածքով ու պետական մտածողությամբ՝ չմոռանալով, որ լեզուն մեր գոյապահպանման հարցն է լուծել: Ի վերջո, գոյություն ունեն նոտարական թարգմանություններ, կամ այլ կերպ ասած՝ վավերացված փաստաթղթեր, որոնցից ՀՀ քաղաքացիներն օգտվում են արտերկրում որեւէ փաստաթուղթ ներկայացնելու համար: Օրինակ, արտասահմանյան որեւէ բժշկական կամ ուսումնական հաստատությանը ներկայացվելիք փաստաթղթերի ոչ թե բնօրինակներն են փոխվում տվյալ երկրի պետական լեզվով, այլ ասենք անձնագրի նոտարական կամ վավերացված փաստաթուղթ է ներկայացվում: Հարկ է նշել, որ սա միակ փաստը չէ, որտեղ ոտնահարվում է մեր պետական լեզուն, Երեւանում ամեն քայլափոխի միայն օտարալեզու ցուցանակներ են, որոնց նկատմամբ ոչ կա հանրային, ոչ պետական հսկողություն: Լեզվի պետական տեսչությունը, որը կոչված է այս խնդիրներով զբաղվելու, կարծես թե ընդհատակ է անցել ու փոխարենը այդ տեսչության ղեկավար կազմը փոխելու, Կառավարությունը որոշել է փակել այդ տեսչությունը: Անի Սահակյան