«Զանգեզուրի միջանցքով»՝ էլեկտրաէներգիայի «առուծախ». Թուրք-ադրբեջանական ճնշումը ահագնանում է
Ադրբեջանը մտադիր է ավելացնել գազի մատակարարումը Թուրքիայի տարածքով դեպի Եվրոպա և այս հարցը քննարկում է Անկարայի և Բրյուսելի հետ, հայտարարել է Ադրբեջանի էներգետիկայի նախարարը: Փարվիզ Շահբասովը, որը շաբաթավերջին ևս մասնակցում էր Անթալիայում կայացած դիվանագիտական ֆորումին, «Անադոլու» գործակալության հետ խոսել է ադրբեջանական գազի արտահանման նոր ծրագրերի մասին:
Ռուսաստանի և Ուկրաինայի միջև շարունակվող պատերազմի ֆոնին ԱՄՆ և Մեծ Բրիտանիան հրաժարվում են ռուսական գազի ու նավթի ներկրումից։
Եվրոպական միությունը հիմա չի կարող դադարեցնել ռուսական գազի ներկրումը, քանի որ այն սպառած էներգակիրների մոտ 40 տոկոսն է կազմում: Այնուամենայնիվ, Բրյուսելը մտադիր է մինչև տարեվերջ երկու երրորդով նվազեցնել ռուսական գազի ներկրումը և էներգակիրների հարցում Ռուսաստանից ամբողջությամբ անկախանալ մինչև 2030 թվականը:
Ադրբեջանի էկոնոմիկայի նախարարի համոզմամբ, ադրբեջանական գազը կարող է այլընտրանք դառնալ Եվրոպայի համար: Ինչպես փոխանցում է «Ազատությունը», Շահբասովի խոսքով՝ Ադրբեջանը 2,6 տրիլիոն խորհանարդ մետր բնական գազ ունի, որը դեռ 100 տարի բավարար է և՛ ներքին սպառման ու հարևաններին մատակարարելու, և՛ Եվրոպա արտահանելու համար: Նախարարը նշել է, որ Հարավային գազային միջանցքը մեծ հեռանկար ունի և դեպի Եվրոպա գազի արտահանման ծավալները մեծացնելու նպատակով այն ընդլայնելու ծրագիր կա: Այս առումով արդեն բանակցություններ են սկսվել եվրոպական մի շարք երկրների և Թուրքիայի հետ:
Անցած ամիս այս հարցով Բաքվում Հարավային գազային միջանցք նախագծի խորհրդատվական խորհրդի 8-րդ նիստն էր կայացել, որին 19 երկրների ներկայացուցիչներ էին մասնակցել, այդ թվում՝ ԵՄ երկու հանձնակատարներ: Էներգետիկ նոր ծրագրերի շուրջ խոսել են նաև Թուրքիայի ու Ադրբեջանի նախագահները անցած շաբաթ, երբ Իլհամ Ալիևը աշխատանքային այցով Անկարայում էր:
2020թ. վերջին Ադրբեջանը սկսել էր Տրանսատլանտյան գազատարով գազը վաճառել Եվրոպային։ Այս ծրագիրը նախատեսված է 25 տարով և ենթադրում է տարեկան շուրջ 100 մլնդ խորանարդ մետր գազի արտահանում եվրոպական շուկա, որի մեծ մասը բաժին է հասնում Իտալիային: Ադրբեջանական գազ ստանում են նաև Հունաստանն ու Բուլղարիան: Փարվիզ Շահբասովը խոսել է նաև այսպես կոչված «Զանգեզուրի միջանցքի» հետ կապված Բաքվի ծրագրերի մասին: Նրա խոսքով՝ Արևմուտքն ու Արևելքը իրար կապող և ողջ տարածաշրջանի համար կարևոր նշանակություն ունեցող այս միջանցքը դառնալու է ոչ միայն լոգիստիկ և տրանսպորտային հաղորդակցության նոր ուղի, այլ նաև օգտագործվելու է էլեկտրաէներգիայի արտահանման համար: Նպատակ կա ապագայում միջանցքը ծառայեցնել նաև կանաչ էներգիայի արտադրման համար:
Հիշեցնենք, որ դեռ անցյալ աշնանը՝ The Economist-ը խմբագրականում գրեց, թե եվրոպացի սպառողները կարող են փոխարինել ռուսական գազը ադրբեջանականով։ Սա, իհարկե, գազի դեֆիցիտի և ռեկորդային բարձր գների հարցը Եվրոպայում չի կարող լուծել, սակայն ցույց է տալիս, որ Ադրբեջանն այսօր դիտվում է որպես այլընտրանք Ռուսաստանին։ Եվրոպային դաժան ձմեռ է սպասում։ Բնական գազի գինը շարունակում է բարձր մնալ ամբողջ աշխարհամասում՝ հազար դոլարին մոտ խորանարդ մետրի համար, և եվրոպական կառավարությունները ջանքեր են գործադրում գազի դեֆիցիտը լրացնելու համար:
Եվրոպայում գազի խոշորագույն մատակարար Ռուսաստանը շարունակում է գազ մատակարարել, սակայն որոշ քննադատներ ասում են, որ Կրեմլը ռուսական գազի պահանջարկն օգտագործում է եվրոպական կառավարությունների վրա քաղաքական ճնշման համար։ Մոսկվան այս ֆոնին հայտարարում է, թե կարող է հաջորդ ամիս Եվրոպա ավելի շատ գազ ուղարկել։ Հարցն այն չէ, որ չկան գազի այլ աղբյուրներ։ Մերձավոր Արևելքը և Հյուսիսային Աֆրիկան, օրինակ, լցված են բնական գազով: Խնդիրն այն է, որ ասիական արագ աճող տնտեսություններին է այսօր բաժին հասնում գազի գրեթե երկու երրորդը, աճում է գազի պահանջարկը նաև Լատինական Ամերիկայում և հենց Մերձավոր Արևելքում։ Այսինքն, Եվրոպան այսօր շուկաներից մեկն է և ստիպված է մրցակցության մեջ մտնել մյուս տարածաշրջանների հետ գազ ստանալու համար, ինչով էլ այսօր պայմանավորված է գազի ռեկորդային բարձր գինը։
Ըստ «Ազատության», հրատարակությունը նշել էր, որ հեղուկ բնական գազի շուկայում Եվրոպան ստիպված է մրցակցել Ասիայի հետ լրացուցիչ մատակարարումների համար։ Ասիական երկրներին բաժին է ընկնում այդ գազի ներմուծման մինչև 75 տոկոսը։ Միևնույն ժամանակ, ԱՄՆ-ից հեղուկ գազը չափազանց թանկ է, գնի իջեցման համար կպահանջվեն զգալի ներդրումներ ամերիկյան արդյունահանող արդյունաբերության մեջ։
Էներգետիկ այս ճգնաժամը հերթական անգամ բացահայտեց Եվրոպայի կախվածությունը Ռուսաստանից: Ի՞նչ է անհրաժեշտ ռուսական էներգակիրներից Եվրոպայի կախվածությունը նվազեցնելու համար։ The Economist-ի հեղինակը փորձում է պատասխանել հարցին և գրում է, որ Ռուսաստանից կախվածությունը նվազեցնելու համար կարելի է ավելի շատ գազ գնել Ադրբեջանից Հարավային գազատարով։
«Հարավային գազային միջանցքով» եվրոպական երկրներ մատակարարվող վառելիքը Ադրբեջանից մինչև 10 միլիարդ խորանարդ մետր թողունակությամբ կարող է փոխարինել ռուսական գազը», - գրում է պարբերականը, հավելելով՝ սա, սակայն, պահանջվող գազի միայն չնչին մասն է։ «Այնուամենայնիվ, սա բավարար չէ ամբողջ Եվրոպային վառելիք ապահովելու համար։ Ռուսական գազի ամբողջական մերժումը չափազանց հավակնոտ նախաձեռնություն է, նույնիսկ երկարաժամկետ հեռանկարում», - եզրափակում է The Economist-ը:
Մինչդեռ Մոսկվան հայտարարում է, թե «Հյուսիսային հոսք-2» գազատարի գործարկումից հետո, որի դեմ պայքարում է Միացյալ Նահանգները, Ռուսաստանը կարող է տարեկան 55 միլիարդ խորանարդ մետրով ավելացնել գազի մատակարարումները Եվրոպա։
Մետաքսյա Շալունց