Դուք Ադրբեջանի փաստաբա՞նն եք, թե՞ օմբուդսմենը
Համացանցում հայտնվել են կադրեր, թե Տաթև-Կապան այլընտրանքային ճանապարհը ինչպիսի վիճակում է հայտնվել՝ օրերս Փաշինյանի իշխանության ավետած լուրից հետո, երբ ըստ՝ Արմեն Գրիգորյանի՝ ադրբեջանական կողմը կեսգիշերից մաքսակետեր է տեղադրելու Գորիս–Կապան ավտոճանապարհին։
Այլընտրանքային ճանապարհն այն վիճակում է, որ շտապօգնության մեքենան գյուղ հասնել չի կարող, ասել է Սյունիքի մարզի Բարձրավան համայնքի ղեկավար Օնիկ Ավագյանը: Կառուցվող այլընտրանքային ճանապարհն այժմ այն վիճակում է, որ եթե գյուղի բնակիչներից որևէ մեկը շտապօգնության կարիք ունենա, մեծ խնդիր կառաջանա, ասել է նա NEWS.am-ին։ «Խոսք են տվել, որ մինչև տարվա վերջ գրունտային ճանապարհը կսարքեն, խճապատում կլինի, եկող տարի կասֆալտապատեն, բայց եղանակային պայմաններից է շատ բան կախված։ Հիմա գյուղում լրիվ խնդիր է։ Ճանապարհը 10 կիլոմետրանոց է, որից 5-ում հողային աշխատանքներ են արվել և շարունակվում են արվել, բայց հակառակ կողմից է ճանապարհը գալիս, իսկ գյուղի մոտակայքի հատվածում արդեն աշխատանքներ չեն իրականացվում։ Կառուցվող ճանապարհը, ըստ իրենց, լինելու է ասֆալտապատ՝ մոտ վեց մետր լայնության, բայց այս պահի դրությամբ միայն ամենագնաց ավտոմեքենաները կարող են երթևեկել այդ ճանապարհով»,- նշել է նա։
Ըստ Օնիկ Ավագյանի՝ անգամ եթե այլընտրանքային ճանապարհն ամբողջությամբ կառուցվի, զգալի տարբերություն կլինի ճանապարհածախսի և ճանապարհահատվածի երկարության հետ։ «Եթե մինչև հիմա 35 կմ ճանապարհն անցնելով հասնում էինք Գորիս, հիմա արդեն այլընտրանքային ճանապարհով ստիպված կլինենք անցնել 70 կմ։ Տաքսիով Գորիս-Կապան ճանապարհն անցնում ենք 5000 դրամով, իսկ այլընտրանքային ճանապարհը կարժենա 10 հազար դրամ։ Տարբերությունը կրկնակի է, ինչը, բնականաբար, գյուղացին կզգա իր գրպանի վրա»,- ընդգծեց Ավագյանը։ «Մինչև այս մարդիկ երթևեկում էին Գորիս-Կապան ավտոճանապարհով, սակայն մաքսակետերի տեղադրումից հետո արդեն չեմ կարող ասել՝ մարդկանց մոտ ինչպես է փոխվել տրամադրությունը։ Ամեն դեպքում, երթևեկելու ժամանակ չես կարող ասել, թե հաջորդ վայրկյանին ինչ կարող է փոխվել»,- հավելել է Օնիկ Ավագյանը։
Հայաստանյան այս աբսուրդը 2 օր է իշխանությունները ցանկանում են արդարացնել, թե այս կերպ խուսափել են Ադրբեջանի պահանջած «միջանցքային» տրամաբանությունից: Հայաստանը չմտավ Ադրբեջանի՝ միջանցքային տրամաբանության մեջ, «Ազատության» եթերում ասել է Ազգային ժողովի փոխնախագահ Ռուբեն Ռուբինյանը՝ անդրադառնալով Գորիս-Կապան ճանապարհի 21 կիլոմետրանոց հատվածում Ադրբեջանի տեղադրած անցակետին։
Ադրբեջանը և Թուրքիան պարբերաբար խոսում են «Զանգեզուրի միջանցքի» մասին, Հայաստանն էլ պնդում է, որ որևէ միջանցքային տրամաբանություն չի քննարկում։ Ռուսաստանի փոխվարչապետ Ալեքսեյ Օվերչուկն էլ, որ նաև հայ-ադրբեջանա-ռուսական եռակողմ հանձնաժողովի համանախագահն է, օրերս հայտարարեց, որ ճանապարհների ինքնիշխանությունը պահպանվում է այն երկրների մոտ, որոնց տարածքով կանցնեն դրանք։
Ադրբեջանական կողմը նախօրեին ոչ պաշտոնական աղբյուրներով տեղեկացրեց, որ նոյեմբերի 11-ի լույս գիշերվանից Գորիս-Կապան ճանապարհի Էյվազլիի հատվածում մաքսային, անձնագրային հսկողություն կիրականացնի նաև Հայաստանի Հանրապետության քաղաքացիների և բեռների նկատմամբ։ Ադրբեջանը օգոստոսից ճանապարհի այդ հատվածում մաքսային տուրքեր է գանձում իրանցի վարորդներից։
Պաշտոնական Երևանը հայտարարեց, որ Հայաստանի քաղաքացիների և բեռների նկատմամբ Գորիս-Կապան ճանապարհի Էյվազլիի հատվածում Ադրբեջանի կողմից որևէ սահմանային հսկողություն չիրականացնելու գինը լինելու էր միջանցքային տրամաբանությունը և որ Հայաստանը նույնպես, ըստ անհրաժեշտության, մաքսային, անձնագրային հսկողության կետեր կտեղադրի։
Ռուբինյանն ընդգծեց՝ դա այն է, ինչ ուզում է Հայաստանը, Հայաստանի ուզածն է եղել միշտ և շարունակում է լինել. «Ադրբեջանն այս ընթացքում հաճախ փորձել է տարբեր քննարկումներում ներկայացնել, թե իբր Գորիս-Կապան ճանապարհի այդ 21 կիլոմետրանոց հատվածը մեծ հաշվով իրենց տված ճանապարհն է, կամ իրենց տված միջանցքն է, որի դիմաց իրենք ուզում են ստանալ այսպես կոչված միջանցք, և թերևս վերջին զարգացումների և ֆիքսումների արդյունքն է նաև, որ Ադրբեջանը գնաց այսպիսի որոշման, ինչը, բնականաբար, որոշակի դժվարություններ առաջացնում է»: Ի դեպ, ԱԺ փոխնախագահը՝ հավելել է, որ Ադրբեջանի այս որոշումը Հայաստանի համար անակնկալ չէր՝ Հայաստանը պատրաստ էր նման զարգացումների։
Հիմա ամենազավեշտայինը: Հարցին, թե ի՞նչ ձևաչափով է այդ հարցը որոշվել, ինչ-որ հարթակում քննարկո՞ւմ է անցկացվել, որ պետք է այդ մաքսակետը տեղադրվի, Ռուբինյանը պատասխանել է՝ դա փոխհամաձայնության արդյունք չէ։
Այս աբսուրդի ներկայացումը, որում ապրում է Հայաստանը՝ դառնում է մի իսկական մղձավանջ: Մարդիկ և ասում են, որ սա Հայաստանի «ուզածն» է, այսինքն, ըստ իրենց տրամաբանության՝ Բաքվում քնում-արթնանում են, մտածում են՝ ինչպես իրականացնել Հայաստանի երազանքները: Բայց միևնույն ժամանակ էլ, Փաշինյանի իշխանությունն արձագանքում է, որ Ադրբեջանը ինչ որոշում, տեղեկացնում է հայաստանյան կողմին ու իրականացնում է, քանի որ փոխհամաձայնության արդյունք չէ նման որոշում:
Ու այսպես քանի՞ որոշում է պաշտոնական Բաքուն զանգելու-տեղեկացնելու Երևանին, Հայաստանի իշխանությունն էլ՝ ՀՀ հասարակությանը:
Ի վերջո՝ դուք Ադրբեջանի փաստաբա՞նն եք, թե՞ օմբուդսմենը: Ալիևը որոշում է, ձեզ տեղեկացնում է, ու վե՞րջ:
Արցախի կարգավիճակն է՞լ է այդպես որոշվելու...
Էլ ինչո՞վ եք տարբերվում ադրբեջանական իշխանություններից, որոնք տարիներ շարունակ տորպեդահարել են ԵԱՀԿ Մինսկի խումբը, ու այսօր, երբ թեթև հույս կա, որ այդ ձևաչափը կարող է գործարկվել, Փաշինյանը ի լուր աշխարհի ցույց է տալիս, որ Բաքվի հետ կապի մեջ է, ինչ հարց ուզեն՝ կպայմանավորվեն:
Ի դեպ, եթե բանը հասել է մաքսակետեր դնելուն՝ առանց սահմանների որոշման, Հայաստանն օրինակ՝ որտե՞ղ է պատրաստվում դնել մաքսակետ՝ Ադրբեջանի տարածքում:
Դեռ որքան են մեր հասարակությանը կերակրելու՝ Հայրենիքի, հողի, տարածքի կորուստ՝ լավ ասֆալտ փռելու ու այլընտրանքային ճանապարհների հեռանկարով, էժանագին պատճառաբանություններով:
Մետաքսյա Շալունց