Գյուղից մարդ չկա, Նիկոլ Փաշինյանը գլուխ է գովել
Պաշտոնական այցով Լիտվայում գտնվող վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանն այցելել է Վիլնյուսում գտնվող Արևելյան Եվրոպայի հետազոտությունների կենտրոն, հանդիպում ունեցել փորձագիտական համայնքի ներկայացուցիչների հետ եւ փայլել ցինիզմով ու անադեկվատությամբ։
Փաշինյանը նախ անդրադարձել է մեր երկրում և Հարավային Կովկասի տարածաշրջանում տեղի ունեցող գործընթացներին: Մասնավորապես, Նիկոլ Փաշինյանը նշել է, որ հունիսին Հայաստանում տեղի ունեցած արտահերթ խորհրդարանական ընտրությունները մեր հանրապետության պատմության մեջ առաջին անգամ ծառայեցին որպես ներքաղաքական ճգնաժամը հաղթահարելու գործիք:
«Սովորաբար ընտրությունները մեր երկրում հարուցել են ներքաղաքական ճգնաժամեր, և թերևս ամենաաղմկոտ ներքաղաքական խնդիրները մեր երկրի պատմության ընթացքում ծագել են ընտրություններին հաջորդող շրջանում: Սա առաջին դեպքն է, երբ ընտրությունները դարձել են ճգնաժամի հաղթահարման գործիք, այլ ոչ թե առիթ».- ասել է նա։
Նման հայտարարություն անողը կամ լրջորեն տառապում է ամնեզիայով, կամ էլ քաղաքականապես տհաս է։ Դեռ մի կողմ թողնենք, որ Հայաստանում բոլոր ընտրությունները եւ հատկապես վերջինը կեղծվել են, Հայաստանում չկա այնքան ընտրող, որքան Նիկոլ Փաշինյանի Մուկուչյանը ցույց տվեց ու նկարեց հանուն նրա իշխանության: 2017-ի ընտրություններից հետո էլ խնդիրներ չծագեցին, ավելին Նիկոլ Փաշինյանը խելոք-խելոք ընդունեց այդ ընտրությունների արդյունքները եւ ԵԼՔ-ով մտավ խորհրդարան, բայց մեկ տարի անց՝ 2018-ի գարնանը մարդիկ մերժեցին Սերժին։ Անշուշտ, այդ գործընթացներում արտաքին քաղաքական խաղացողների մատն էլ էր խառը, բայց փաստն այն է, որ ընտրություններից մեկ տարի անց 700 հազարից ավել ձայն ստացած ՀՀԿ-ն կորցրեց իշխանությունը։
Իր խոսքի շարունակության մեջ նամ, ըստ էության, քողարկված ընդունում է Ալիեւի հերթական պահանջը՝ ՀՀ Սահմանադրությունը փոխելու վերաբերյալ՝ ընդունելով խորհրդարանական համակարգի անարդյունավետության մասին պնդումները․«Պատերազմից հետո լուրջ քննարկումներ սկսվեցին, թե ինչքանով է խորհրդարանական համակարգը պատեհ Հայաստանի համար, դրանց համար իսկապես կային առիթներ, բայց պիտի արձանագրեմ, որ այս ընտրությունները երկրորդ անգամ անընդմեջ Հայաստանի պատմության մեջ միջազգային դիտորդների կողմից որակվեցին որպես ազատ, մրցակցային և ժողովրդավարական, ինչը նույնպես աննախադեպ է»,- ասել է նա։
Փաշինյանը, որը արտահերթ ընտրությունների քարոզարշավը տարավ ամենաայլանդակ, ամենաապաքաղաքական՝ մուրճի քաղաքականության, շինելու, ծեփելու, պատերով տալու սպառնալից մթնոլորտում, դրսում մտածել է, որ գեղից մարդ չկա, կարելի է մի քիչ գլուխ գովել․«Առնվազն մեր քաղաքական ուժի պարագայում ոչ այնքան քաղաքական քարոզարշավ էր, որքան երկխոսություն քաղաքացիների հետ, որտեղ նրանք ոչ միայն լսողի, այլև ասողի դերում էին: Մենք էինք լսում, թե ինչ են քաղաքացիները մտածում մեր նախորդ 30 տարիների պատմության մասին: Այս հանգրվանում էլ ձևակերպվեց այն ռազմավարությունը, որ ՀՀ կառավարությունը ներառեց այն իր ծրագրում. մենք դա ձևակերպում ենք Հայաստանի և տարածաշրջանի համար խաղաղ զարգացման դարաշրջան բացելու անհրաժեշտություն»,- նշել է նա։
Նիկոլը Նիկոլ չէր լինի, եթե չխոսեր նախկինների ու անցած երեսուն տարիների մասին, անամոթաբար մեղադրում նախկիններին՝ ինչու երեսուն տարում Շուշին չէին կառուցել։ Իհարկե, միայն հոգեկան հիվանդի համար Շուշին կարող էր դժգույն ու դժբախտ ընկալվել, չտեսնել ծաղկուն քաղաքը, չտեսնել Ղազանչեցոցը, որը մի օր անեցք է թափելու իր պես սատանիստների գլխին ու իսկապես կուրանալու են եւ ոչինչ չկարողանան տեսնել։
Ընդհանրապես տպավորություն է, որ այս մարդը այդ տարիները դարձրել է իր լափամանը եւ ամեն օր կերակում է իր աջակիցներին, իսկ զուգահեռ իրականությունում հանձնում է Արցախը, ծվեն-ծվեն տալիս նաեւ Հայաստանը, ոչնչացնում եռասերունդ ու պրոպագանդում, որ թուքրի ոտքը Հայաստան «օրհնված լինի»։
Անի Սահակյան