Եթե Պուտինը բացահայտի, որ Բաքուն հազիվ է 44 օր դիմացել հայկական դիմակայությանը. Ալիևի մոտ «ցնցումներ» են
«Եթե ինչ-որ մեկը ցանկանում է հարություն տալ «Լեռնային Ղարաբաղ» անվանմամբ հանգուցյալին, թող նրան հարություն տա իր տարածքում», - հայտարարել է Ադրբեջանի նախագահ Իլհամ Ալիևը ադրբեջանցիներին հղած ուղերձում։ «Այսպիսով, Ադրբեջանը վերականգնել է իր տարածքային ամբողջականությունը: Մենք հակամարտությունը կարգավորեցինք ռազմաքաղաքական միջոցներով, պատերազմը մնաց հետևում, ղարաբաղյան հակամարտությունը նույնպես մնաց պատմության մեջ: Ադրբեջանում չկա «Ղարաբաղ» անվանումով վարչական տարածք, և եթե ինչ-որ մեկը ցանկանում է վերակենդանացնել «Լեռնային Ղարաբաղ» անունով հանգուցյալին, ապա թող դա անի իր տարածքում՝ իր տարածքում ստեղծի կրթություն, հանրապետություն, հասարակություն «Լեռնային Ղարաբաղ» անվանումով, և մենք կճանաչենք այն: Բայց ո՛չ Ադրբեջանում», - ասել է Ադրբեջանի նախագահը։ «Այս հարցը լուծված է: Ես եմ սա ասում ՝ Ադրբեջանի նախագահը, Զինված ուժերի գերագույն հրամանատարը: Բոլորը պետք է հաշվի նստեն այս խոսքերի հետ», - հայտարարել է Ալիևը։
Ալիևի խոսքերը հնչեցին արցախյան 44-օրյա պատերազմի մեկնարկի առաջին տարելիցին։ Ադրբեջանում սեպտեմբերի 27-ը պաշտոնապես նշվում է որպես Հիշատակի օր։ Փողոց դուրս եկան երթով՝ զոհված ադրբեջանցի զինվորների նկարներով, որպեսզի աշխարհին ցույց տան, որ Ադրբեջանն էլ է տուժած կողմ, զոհ՝ այսպես ասած: Եվ սա այն դեպքում, երբ ԱՄՆ-ում կոնգրեսականները Ալիևի ու Էրդողանի՝ պատերազմի հանցագործներ լինելու ու նրանց պատասխանատվության ենթարկելու հարց են արդեն բարձրացնում:
Հետևաբար, Բաքվում սեպտեմբերի 27-ին՝ բազմահազարանոց լուսանկարներով երթը Բաքուն կարող է ծառայեցնել նաև բոլորովին այլ նպատակներով:
Իսկ ընդհանուր առմամբ՝ Ալիևի մոտ բավական նյարդային վիճակ է, տպավորություն է ստեղծվում, որ նա իր իսկ հայտարարած` «հաղթական պատերազմից» հետո ավելի ուժգին է պայքարում Հայաստանի դեմ, քան մինչև պատերազմը: Այդ ինչ է պատահել Ալիևին, որ նա այդպես պահանջներ է ներկայացնում, «մատ թափ տալիս», այդ ինչի՞ կորստից է նա վախենում...
Իրականում այս հարցի պատասխանը կարող է շատ պարզունակ լինել, չէ՞ որ Ալիևն էլ գիտի, որ 44 օրյա պատերազմը պարտության, կապիտուլյացիայի կնքում էր հայկական կողմի համար, իրականում դա մի «գործարք» էր ու այդ գործարքի բոլոր մանրամասներին տիրապետում է ռուսական կողմը, որն առայժմ լռում է՝ անկողմնակալ միջնորդի ու խաղաղապահի իր դերում: Այսինքն, ռուսական փորձագիտական շրջանակների կողմից ասվում է միայն, որ Փաշինյանը մտածված է տանուլ տվել պատերազմը, հետեւաբար նշանակում է, պատերազմը կարող էր լիովին այլ ընթացք էր ստանալ...
Հետևաբար, ի՞նչ կլինի, եթե Պուտինը սկսի խոսել, ու բացահայտվի, որ ադրբեջանական բանակը հազիվ է 44 օր դիմացել հայկական դիմակայությանը ու արդեն ուժ չուներ Ալիևի բանակը՝ անգամ թուրքական ու իսրայելական գործուն աջակցությանն պայմաններում:
Ալիևի մոտ հիստերիայի մյուս պատճառն այն է, որ նրան ստիպեցին այնուամենայնիվ նստել բանակցությունների սեղանի շուրջ՝ ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի համանախագահության շրջանակներում:
Անցած շաբաթավերջին ՄԱԿ-ի Գլխավոր ասամբլեայի 76-րդ նստաշրջանի շրջանակում կայացավ Հայաստանի և Ադրբեջանի արտգործնախարարների հանդիպումը՝ Մինսկի խմբի համանախագահների մասնակցությամբ, ինչպես նաև Արարատ Միրզոյանի և Ջեյհուն Բայրամովի առանձին հանդիպումները միջնորդների հետ։
Հիմա Բաքուն արդեն հայտարարում է, որ պատրաստ է կարգավորել Երևանի հետ հարաբերությունները՝ «միջազգային իրավունքի սկզբունքները խստորեն պահպանելու հիման վրա»:
Իսկ Ռուսաստանի արտաքին գործերի նախարար Սերգեյ Լավրովն այսօր հայտնեց, որ ԵԱՀԿ ՄԽ համանախագահները Նյու Յորքում արդեն իսկ պայմանավորվել են Բաքվի և Երևանի հետ՝ վերսկսել իրենց այցելությունները Արցախ, հանդիպումներ են նախատեսված Ստեփանակերտում:
Այնպես որ, «ցնցումներն» Ալիևի մոտ դեռ կշարունակվեն...
Մետաքսյա Շալունց