Պետության թիվ մեկ ծաղրածուի արկածները խորհրդարանում
Նիկոլ Փաշինյանին դավաճան ու կապիտուլանտ անվանող խորհրդարանական ընդդիմության համար խորհրդարանում ստուգարքի օր էր՝ առաջին չորեքշաբթին, իսկ այդ օրը օրենքով կառավարության հետ հարցուպատասխանի օրն է, երբ պատգամավորներն իրավունք ունեն հարցեր տալ կառավարությանը, իսկ նախարարներն ու վարչապետը պետք է պատասխանեն նրանց հարցերին: Ենթադրվում էր, որ Նիկոլ Փաշինյանի դեմ ամիսներ շարունակ փողոցային պայքարի ելած ընդդիմադիրները պետք է այս օրն արտասովոր դարձնեին, տարբերվեին նախորդ կառուցողականներից, ասենք Փաշինյանի հետ առնվազն խոսեին իր լեզվով, սակայն առաջին ստուգարքից պարզ դարձավ, որ ընդդիմությունն առավել գրագետ, կամ ինչպես ընդունված է ասել՝ կառուցողական մարտավարություն է ընտրել: Կառավարությանն ուղղվեցին հարցեր, որոնք հուզում են ՀՀ մտահոգ ցանկացած քաղաքացու: Խնդիրն այստեղ այն է, որ իշխանությունն էր նույն ոճի մեջ, ի դեմս Նիկոլ Փաշինյանի ադրբեջանցիների բարեկամները կրուտիտի երեկո կազմակերպեցին՝ բոլոր հարցերին ի պատասխան կրուտիտի արքան գերազանցեց նախկին ռեկորդները, երբեմն էլ ոտի վրա մանիպուլացնում էր պարզ իրողություններ, տեղ-տեղ դառնում անհոդաբաշխ ու անհասկանալի, ինչպես Տիգրան Աբրահամյանի հետ հարցուպատասխանի ժամանա, երբ Փաշինյանը չգիտեր, թե ինչպես ցրել թեման, ասաց, թե լավ չի լսել, որ գյուղերի անուններն է պատգամավորը տվել, նման դեպքերում պետք է ավել հանգիստ քննարկում կազմակերպել, թուղթ ու գրիչով, իսկ վերջում այնքան նեղն ընկավ, որ հայտարարեց, թե համաձայն է պատգամավորի հնչեցրած տեսակետի «ընթացքի» հետ: Աբրահամյանը հարցնում էր՝ նոյեմբերի 9-ին եւ դրանից հետո ստանձնած եռակողմ պարտավորությունների մասին, մասնավորապս՝ Լաչինից դեպի Շուշի կառուցվող նոր ճանապարհը հնարավոր է այնպես կառուցվի, որ որոշ համայնքներ մնան Ադրբեջանի կազմում:
Ագնեսա Խամոյանը Փաշինյանին հիշեցրեց կոնֆիդենցիալ տեղեկատավության մասին, որը իբրև թե պետք է պայթեցներ, ապակայունացներ Ադրբեջանի ներքաղաքական կյանքը, որն այդպես էլ չհրապարակեց Փաշինյանը: Պատգամավորը հիշեցրեց Փաշինյանի՝ մեկ տարի առաջվա, պատերազմից մեկ օր առաջ Հանրային տված հարցազրույցը, որի անոնսում Փաշինյանն անձամբ էր խոսում նման հզոր կոմպրոմատի մասին, բայց ոչ հարցազրույցը եթեր գնաց, ոչ կոմպրոմատն է մինչ օրս հրապարակվում:
Ինչո՞ւ գոնե հիմա չի հրապարակում այդ կոնֆիդենցիալ տեղեկատվությունը, հիմա՞ էլ է ցանկանում, որ չապակայունանա իրավիճակը Ադրբեջանում և Ալիևը մնա իշխանության, հարցրեց պատգամավորը:
Փաշինյանը պատասխանեց, թե չի կարծում, որ զուտ սպորտային հետաքրքրության համար իրենք պետք է հրապարակեն այդ հարցազրույցը: Փաստորեն, պատերազմը նրա համար սպորտային իրադարձություն էր, պատերազմի պատճառների ապացույցները՝ «սպորտային հետաքրքրություն»։
Գեղամ Նազարյանի հարցն էլ անհետ կորածների մասին էր,«Ի՞նչն է պատճառը, որ էս ամիսների ընթացքում լուրջ մարմին չստեղծվեց անհետ կորածների խնդրով զբաղվող։ Գուցե պատճառը նա է, որ էդ տղաների ծնղները խանգարո՞ւմ են, որ գունագեղ շոուներն ավելի շատ լինեն, մի՞թե էս իրավիճակում, երբ ունենք գերիներ, ունենք անհետ կորած տղաներ, Եռաբլուրում ունենք թարմ շիրիմներ, էս իրավիճակում մի՞թե ավելի ընդունելի ձև չկար անկախության օրը նշելու, քան փայտով տղերքի ծնողների սիրտը փորփրելն էր գունագեղ շոուով։ Միգուցե էդ խնդիրնրով զբաղվելու փոխարեն անհետ կորածների հանձնաժողո՞վ ստեղծեիք, երկու միլիոնն էլ հատկացնեիք, որ ավելի լավ զբաղվեին»,-հարցրեց Նազարյանը։
Փաշինյանն ասաց, թե անհետ կորածների հարցերով զբաղվող մարմին կա, ու ինքն էլ նրանց հարազտաներին ասել է, որ անձամբ է այդ հարցերը համակարգում։
Ինչ վերաբերում է անկախության օրվան նվիրված միջոցառումներին և գունագեղ շոուին, ապա Փաշինյանը դարձյալ դիմեց դեմագոգիային, մանիպուլացիայինեւ բարձրակարգ ցինիզմ դրսեւորեց ՝ ասելով, թե «գունագեղ» նկատի է ունեցել ՀՀ պետական դրոշի գույները, որոնք, ըստ նրա, շատ վառ գույներ են, ու ինքը չի կարծում, թե «մենք պետք է չեղարկենք մեր դրոշի գույները»։
Եվ որպեսզի ցինիզմցն առավել ամբողջական լինի, Փաշինայնը հիշեցրեց, որ անկախության 30-ամյակին նվիրված միջոցառումը կոչվում է «Հայրենիքիս հետ», որը Թումանյաի հայտնի ստեղծագործության վերնագիրն է, և որոշեց ամբիոնից արտասանել այդ բանաստեղծությունից՝ ցույց տալով, թե հենց այդ բանաստեղծության տրամաբանությամբ են կառուցել այս տոնակատարությունը։
«Երբ որ այդ բանաստեծության առաջին տունը ավարտվում է՝ զարկված հայրենիք, զրկված հայրենիք, հետո՝ ողբի հայրենիք, որբի հայրենիք, հետո՝ լույսի հայրենիք, հույսի հայրենիք, հետո՝ իմ նոր հայրենիք, հզոր հայրենիք։ Սա էն տրամաբանությունն է ,ո ր մենք փորձում ենք դնել մեր էսօրվա գործողությունների հիմքում»,-պոետիկ զեղումներով արդարարցրեց իրենց վարչապետի աթոռին նստած թիվ մեկ ծաղրածուն:
Անի Սահակյան