Նիկոլ Փաշինյանը հերթական հարվածը կհասցնի Զինված ուժերին
Գեղարքունիքի և Սյունիքի մարզերի սահմանագծում ստեղծված իրադրության ողջ պատասխանատվությունը, ինչպես և սպասվում էր, երկրի քաղաքական իշխանությունը մտադիր է ջարդել ռազմական ղեկավարության, հրամանատարության, զինվորականների վրա:
Խնդիրն այն չէ, որ բարձրագույն զինվորական կազմը կատարվածում որևէ պատասխանատվություն չունի, սակայն հարցը նրանում է, որ տեղի ունեցածի առաջնային պատասխանատուն՝ ցանկացած նման իրավիճակում, երկրի քաղաքական ղեկավարությունն է:
Վարչապետի պաշտոնակատարի գլխավոր խորհրդական Արայիկ Հարությունյանը հարցազրույց է տվել Փաշինյանի ընտանեկան լրատվամիջոցին, որում մասնավորապես նշել է, թե «լարվածության վերացումից հետո, պաշտպանության նախարարության և Գլխավոր շտաբի համապատասխան ստորաբաժանումները կպարզեն, թե ով է այս ամենի իրական պատասխանատուն, արդյո՞ք դրա համար կային օբյեկտիվ և սուբյեկտիվ սխալներ և ըստ դրան որոշումներ կկայացվեն»: Մասնավորապես, ով է ստեղծված իրավիճակի պատասխանատուն հարցին, Հարությունյանը բառացի պատասխանել է. «Կարծում եմ, որ պատասխանատվության հարցը Պաշտպանության նախարարության եւ Գլխավոր շտաբի ուշադրության կենտրոնում է, պարզապես այս պահին պետք է ավելի շատ շեշտը դնենք առկա խնդրի կարգավորման վրա, առկա լարվածության վերացման վրա, այնուհետեւ Պաշտպանության նախարարության եւ Գլխավոր շտաբի համապատասխան ստորաբաժանումները կպարզեն, թե ով է իրական պատասխանատուն այս ամենի համար, արդյոք դրա համար կայի՞ն օբյեկտիվ եւ սուբյեկտիվ պատճառներ, եւ ըստ դրա որոշումներ կկայացվեն: Իրականում այս պատճառների վերհանումը եւ պատասխանատվության վերհանումը անհրաժեշտ է, որ մենք հետագայում նմանատիպ իրավիճակներ չունենանք»:
Ստացվում է, որ հենց սկզբից, Փաշինյանի քաղաքական թիմն իր ղեկավարին և իրական մեղավորներին ազատում է պատասխանատվությունից և խնդիրը տեղափոխում է զինվորականների դաշտ:
Մյուս կողմից՝ կասկած չկա, որ Զինված ուժերը՝ ի դեմս Պնախարաի եւ Գլխավոր շտաբի չեն փորձի հակադրվել քաղաքական իշխանությանը, նրանք դա անելու պարզապես հնարավորություն չունեն: Եթե 44-օրյա պատերազմին քաղաքական ղեկավարության դրսեւորած դավաճանության վրա աչք փակեցին, եթե չասենք լուռ մասնակցություն ունեցան Արցախը հանձնելու փաշինյանական ծրագրին, ապա այսօր էլ ստիպված են ընդունել հերթական մեղադրանքը եւ դառնան քաղաքական իշխանության համար քավության նոխազ՝ լռելով Նիկոլ Փաշինյանի եւ Ալիեւի բանավոր պայմանավորվածությունների, Սյունիքում եւ Գեղարքունիքում կատարվածի հարցում քաղաքական որոշման առկայության մասին:
Եթե ամփոփենք, ապա քաղաքական եւ ռազմական իշխանությունը զբաղված են համատեղ երկիր հանձնելով, պարզապես ի տարբերություն երկրորդի, առաջինը միշտ կարողանում է ջրից չոր դուրս գալ եւ կատարվածը բարդել զինվորականների վրա: Այնպես որ առաջիկայում էլ պետք է սպասել պաշտոնանկությունների, թե ով կդառնա քավության նոխազ, կորոշի կապիտուլանտը:
Անի Սահակյան