Ալիևը սադրում է Պուտինին․ Ինչո՞ւ է Կրեմլն այսքան խեղճացել
Ադրբեջանը Ռուսաստանի պաշտպանության նախարարությունից Հայաստանում «Իսկանդեր-Մ» հրթիռների մասին պատասխան նամակ է ստացել, սակայն բավարարված չէ գերատեսչության այս պատասխանից: Այդ մասին Ադրբեջանի նախագահ Իլհամ Ալիևը հայտարարել է AzTV հեռուստաալիքին տված հարցազրույցում:
Ալիևի խոսքով՝ Ռուսաստանի պաշտպանության նախարարությունը հայտնել է, որ հրթիռները չեն արձակվել Լեռնային Ղարաբաղում հակամարտության ընթացքում:
«Ռուսաստանի պաշտպանության նախարարությունը պատասխանել է Ադրբեջանի պաշտպանության նախարարության նամակին: Ես ծանոթացել եմ այդ նամակին: Պատասխանում նշված է, որ ռուսական կողմը բալիստիկ հրթիռների արձակում չի նախաձեռնել: Իրականում սա մեր նամակի ամբողջական պատասխանը չէ, քանի որ մեր հայցի հիմնական հարցն այն էր, թե ինչպես է Հայաստանը ստացել «Իսկանդեր-Մ» մահաբեր հրթիռները»,- ասել է Ալիևը:
Ուրեմն, Ալիևի սանձարձակությունը հասել է այն աստիճանի, որ Թուրքիայի միջոցով Շուշի Սիրիայից Իսկանդերի «Իսկանդեր-Մ» տեսակի հրթիռի բեկորներ բերելուց հետո թուրք-ադրբեջանական դաշինքը սկսել է բացահայտ սադրել ռուսական կողմին։
Իսկ ռուսական կողմն էլ շարունակում է, այսպես ասած՝ կուլտուրական կրկրնել իր դիրքորոշումը, թե Ռուսաստանը չի ֆիքսել «Իսկանդեր»-ի կիրառում։
Ի դեպ, ինչն է այստեղ հատկանշական, եթե իսկապես Ռուսաստանից «Իսկանդեր-Մ» կիրառված լիներ, արդյոք արևմտյան երկրները միաբերան չէին կրկնի, որ Ադրբեջանի նկատմամբ կիրառվել է նույնը։
Բայց իսկանդերային այս ամբողջ պատմության մեջ իհարկե, մեղմ ասած, զարմանալի է պաշտոնական Մոսկվայի պահվածքը։ Ինչո՞ւ է Կրեմլն այսքան խեղճացել․․․ Թուրքիա՞ն է պատճառը, որի հետ հարաբերություններում Կրեմլը չի ցանկանում գնալ ընդհարման։
Ընդհանուր առմամբ, աշնանը պատերազմից հետո, Թուրքիան ու Ադրբեջանն այնքան են սանձարձակ դարձել, որ արդեն իրենց իրավունք են վերապահում ռուսական կողմի ներկայացրած պաշտոնական պարզաբանումների վերաբերյալ ոչ միայն կասկածներ հայտնել, այսինքն՝ ռուսական քաղաքականությունը կեղծ են որակում, այլև համարձակվում են՝ նորից պարզաբանում պահանջել և ապա նորից կեղծ պատասխան այն գնահատում։
Ի՞նչ է սա, եթե ոչ վառ ապացույց այն փաստի, թե որքան է մեր տարածաշրջանում թուլացել Մոսկվայի ազդեցությունը՝ թուրքական գործոնի մեծացմանը զուգահեռ։
Մետաքսյա Շալունց