Արայիկ Հարությունյանը որոշել է դպրոցը վերածել մինի գաղութի
Կրթության, գիտության, մշակույթի և սպորտի նախարարությունը հրապարակել է պարետատան հաստատած ուղեցույցը, որով պետք է առաջնորդվեն դպրոցները։ Ուսումնական գործընթացի կազմակերպման համար սահմանված են այնպիսի կանոններ, որոնք իրականացնելու դեպքում դպրոցը կվերածվի մինի գաղութի։
Համաձայան ուղեցույցի՝ դասասենյակում սովորողները պարտավոր են կրել դիմակներ, դասին մասնակցում են տեղից, գրատախտակին մոտ կանչելն արգելվում է:Սովորողներին ստուգված գրավոր աշխատանքները տրամադրելն արգելվում է, կարող է տրամադրվել գրավոր աշխատանքի լուսապատճենը:
Գրավոր աշխատանքները կատարվում են թղթի վրա, տետրերի գործածումն արգելվում է։
Դպրոցական բուֆետները և ճաշարանները չեն աշխատելու, երկաօրյա չի լինելու, միջոցառումներ չեն կազմակերպվելու, խմբակներ չեն լինի։ Դասարանները բաժանում են առավելագույնը 20 սովորող ունեցող խմբերի: Եթե դասասենյակի մակերեսը հնարավորություն չի տալիս ապահովել սոցիալական հեռավորություն 20 սովորողի համար՝ դասարանը բաժանում են 10-հոգանոց խմբերի: Սեղանները պետք է դրված լինեն իրարից 1,5 մետր հեռավորության վրա, ամեն սեղանի մոտ պետք է նստի մեկ երեխա, , դասամիջոցների ժամանակ երեխաները դասասենյակից դուրս չեն գալու, երկարօրյա չի լինելու։ Խմբերի բաժանված դասարանների երեխաները դպրոց են հաճախելու շաբաթվա մեջ 3 օր, մնացած օրերին տանը կատարելու են ինքնուրույն աշխատանք։
Ֆիզկուլտուրայի դասերը կազմակերպվում են դասասենյակում ըստ ուսուցիչներին տրամադրված մեթոդական ցուցումների կամ բացօթյան տարածքներում և սպորտային մարզասրահներում՝ շեշտը դնելով անհատական վարժությունների վրա:
Իսկապես համակենտրոնացման ճամբար տպավորություն թողնող նկարագրություն է, մնում է միայն երեխաներին ձեռնաշղթա հագցնեն։
Անհասկանալի է, թե մասնագիտական ինչ հիմնավորում է դրվել այս կանոնների հիմքում։ Աշխարհի որ երկրում են, օրինակ մինչև 10 տարեկան երեխաները դիմակով նստում դասի։ Կամ տեսնես ինչ են մտածել, որ որոշել են երեխաներին 5-6 ժամով փակել դասասենյակում և թոյլ չտալ, որ դուրս գան բակ՝ օդ շնչելու։ Այս կանոները մշակած նախարարները՝ Արայիկ Հարությունյանը, Արսեն Թորոսյանն ու Տիգրան Ավինյանը կյանքում քանի անգամ են տեսել, որ դասամիջոցի զանգից հետո երեխաները անշարժ նստեն տեղերում կամ էլ միմյանց հետ չխաղան, կամ էլ գուցե խաղան՝ 2 մետր հեռավորությունից։ Դասամիջոցն հենց նրա համար է, որ երեխաները ազատ շփվեն ու լիցքաթափվեն։ Իսկ եթե նման անհեթեթ կարգավորման հիմնավորումն այն է, որ կարող են առաջանալ կուտակումներ և միմյանց հետ շփվելու ժամանակ վարակը կտարածվի, ապա պետք է այս խելոքներին հիշեցնել, որ ավանդաբար դասարանը փոքր ընտանիք է եղել։ թե սույն հանճարեղ կարգը գրողները կաբինետներից դուրս եկած լինեին և շուրջբոլորը նայեին, թերևս տեսած կլինեին, որ երեխաները բակերում ամբողջ օրը խաղում են իրար հետ։
Կանոններն արդեն առաջ են բերել հանրային մեծ դժգոհություն, անգամ մարդու իրավունքների պաշտպանն է հարցադրումներ ուղղել ԿԳՄՍ նախարարությանը՝ պահանջելով պատշաճ հիմնավորում և բացատրություն, թե ինչ հմքով են որոշել, որ երեխան դասի պետք է նստի դիմակով։ Բացատրություն, իհարկե, չկա, եթե լինեին, դրանք կցված կլինեին ուղեցույցին։
Միակ հույսն այն է, որ դժգոհության ալիքի ազդեցության տակ պարետը փոխի կանոնները և դպրոցները փրկվեն այս աբսուրդային կանոներից։ Հակառակ դեպքում սեպտեմբերին դպրոց գնալու փոխարեն ուսուցիչներն ու աշակերտները՝ ծնողների հետ միասին քայլելով կգնան հրապարակ՝ ցույցի։
Նաիրա Բաղդասարյան