Պատասխան տալու ժամանակը. Փաշինյանը հիստերիայի մեջ է
Նիկոլ Փաշինյանը Հայաստանը սահուն կերպով ետ է մղում նախնադարյան համայնակարգեր, ժողովրդրավարական, իրավական պետության փոխարեն պրոպագանդում ինքնադատաստանի հետամնաց կարգերը:
Փաշինյանը ՀՀ քաղաքացիներին կոչ է անում իր եւ ընտանիքի մասին կոռուպցիոն լուրերին չհավատալ ՝ վստահեցնելով, որ հավատարիմ է մնում «թավշյա հեղափոխության» օրերին իր հռչակած սկզբունքին:
«Եթե ես կոռուպցիայի մեջ ներգրավվեմ, ՀՀ քաղաքացիներին կոչ եմ անում Հանրապետության հրապարակում ինձ կախաղան հանել»,- ասում է նա ու շարունակում.«Օրինակ՝ իմ ընտանիքի մասին գրում են, որ Կանադայում վիլլա ենք առել, մաքսանենգությամբ ենք զբաղվում: Դրա նպատակն ի՞նչ է: Վստահության ճգնաժամ ստեղծելն է, որ մեկ է` ոչ մի բան չի փոխվել, ոչ մի բան չի փոխվելու: Իմիջիայլոց, ուզում եմ հիշեցնել, որ նախկին կառավարող համակարգի հայեցակարգը հենց սրա վրա էր կառուցված, որ մեկ է` ոչ մի բան չի փոխվելու, ով էլ գա, նույնն է լինելու: Այն ժամանակ փոփոխությունները սրանով կասեցվում էին, հիմա պոստ ֆակտում փորձ է արվում փոփոխությունների անիմաստության զգացում ներշնչել»:
Հիշեցնենք՝ ֆեյսբուքյան օգտատեր Արմեն Պետրոսյանը հունիսի 11-ին մի առանձնատան լուսանկար էր հրապարակել ու գրել, որ «ըստ օդում կախված լուրերի՝ դա Նիկոլ Փաշինյանի՝ Կանադայում գտնվող առանձնատունն է, որը Աննա Հակոբյանը ձեռք է բերել 2019-ին Կանադա այցի ժամանակ 3 միլիոն դոլարով և գրանցել ախրանիկի քրոջ անունով:
Իրեն հրապարակներում կախելու պոպուլիստական կոչերի փոխարեն, իհարկե, ճիշտ կլիներ փաստարկված պատասխաներ, թե ծխախոտի մաքսանենգության, թե ադամանդների բիզնեսի վերաբերյալ իրեն ուղղված մեղադրանքներին՝ ինչպես ու ինչ ծխախոտ է ուղարկվել ՌԴ, ինչ գումարների մասին է, ում գրպանն է այդ փողը գնացել: Կամ հայտարարվում է, որ ԱԱԾ նախկին տնօրենին որպես սուրհանդակ ես ուղարկել եւ նախկիններից գումարներ պահանջել, նույնիսկ անվանական խոստովանություն գրանցվեց, բայց վարչապետը համառորեն լռում է՝ անպատասխան թողնելով մի մեծ հարցաշար՝ բացի Միքայել Մինասյանից, էլ ում մոտ է սուրհանդակ ուղարկել,որ ուղարկել ես դրանում կասկած չկա, ինչպես կասկած չկա, որ 100-ից հիսունը համաձայնության են եկել սուրհանդակի հետ ու մուծվել, ինչ գումարներ է հաջողացրել ստանալ, ինչ է արել այդ փողերը, որտեղ են ուղղվել դրանք, ինչ կարիքներ են հոգացվել, թե միգուցե իր անձնական հաշիվների վրա են:
Մի բան ակնհայտ է, որ ընդամենը երկու տարվա պաշտոնավարման ընթացքում կոռուպցիոն բազում պատմությունների մեջ են վարչապետին ու իր մերձավորներին մեղադրում, բայց արիուտես փաստերի փոխարեն, նա նախընտրում է հույզերը ու ասում՝ թող ինձ կախեն: Հասկանալի է, որ երկիրը մի քանի տարով հետ է մղվել 2018 թվականից հետո, կառուցելու, ավելացնելու փոխարեն միայն քանդվել, ավիրվել, պառակտվել ու ատելության գերդոզա է հաստատվել: Բայց հայ ժողովուրդը քո պատկերացմամբ բարբարոս ցեղախումբ չէ, որ քեզ պետք է տանի-կախի: Եթե պետության ղեկավար լինելով ինքդ չես ընդունում, որ Հայաստանում հանցագործները պետք է պատասխանատվության ենթարկեն օրենքով սահմանված կարգով, ապա է ինչ ես ակնկալում շարքային քաղաքացիներից: Տպավություն է, որ Փաշինյանը վերջնականապես կորցրել է ադեկվատությունը,եւ խոսքն այն մասին չէ, որ պետության ղեկավարը խորհրդարանի ամբիոնից մոտ տաս րոպե շարունակ կարող է փչացած ռադիո խաղալ եւ կրկնել նույն նախադասությունը,որով արդեն մեկ ամիս է մքայրաքաղաքի փողոցներում խաթարել են քաղաքացիների անդորրը, այլ այն, որ եթե մինչեւ վերջերս նա իր ձախողումների համար մեղադրում էր ժողովրդին, ապա ներքաղաքական ակտիվացումից հետո սկսել է կրկին սպառնալ ընդդիմությանը՝ չընդունելով, որ Հայաստանում ստեղծված իրավիճակի միակ պատասխանատուն ինքն է ու իր իշխանությունը: Տպավորություն է, որ իշխանությանը կարելի է ամեն ինչ, օրը մի օրենքով սահմանափակել մարդկանց իրավունքները, իսկ այ երբ ընդդիմությունն ասում է, որ դա ճիշտ ճէ, արտակարգ դրության պայմաններում պետք է նաեւ իրենց իրավունքները չոտնահարվի, Նիկոլ Փաշինյանը ընկնում է հիստերիայի մեջ: Թերեւս հասկանում է, որ անվերջ չի կարող ջրից չոր դուրս գալ եւ տարիներ շարունակ արտակարգ դրության ռեժիմը ձգել, եւ ի վերջո, գալու է նաեւ պատասխան տալու ժամանակը: Այդ հարցը սկսել են բարձրաձայնել անգամ Փաշինյանի երբեմնի դաշնակիցները, որոնք ցայսօր կիսաընդդիմություն վիճակներում են: Խոսքը ԼՀԿ-ի մասին է, Էդմոն Մարուքյանը երեկ հայտարարեց՝ պանդեմիայի հաղթահարումից հետո քաղաքական պատասխանատվության հարց են բարձրացնելու, ընդհուպ՝ մինչեւ քննիչ հանձնաժողով կարող է ձեւավորվել։ «Ոչ մի հարց չի մնալու անպատասխան, բոլոր խնդիրները քննարկվելու են»:
Անի Սահակյան