Թեթևացած շունչ քաշի՞ ազգը, որ՝ «չգիտեիք»
«Ակնհայտ է՝ այն ժամանակ, երբ ես խոսում էի, ասում, որ փողոցում պետք չի դիմակ կրել, երկու բան պարզ չէր: Մի հանգամանքը դիմակների համաշխարհային դեֆիցիտն էր, որ պետք է պարտադիր հասնեին բժշկական աշխատողներին: Սովորական մարդիկ ավելի քիչ խոցելի էին այն ժամանակ: Եվ երկրորդ հանգամանքը՝ այո այդքան էլ հայտնի չէր, թե բաց կամ փակ տարածություններում սովորական մարդկանց դիմակ կրելը ընդհանուր պոպուլյացիայի վրա և ոչ թե անձի վրա, ինչ ազդեցություն էր թողնում հիվանդության տարածման տեսանկյունից»:
Ահա, երեկ առողջապահության նախարար Արսեն Թորոսյանի մի խոստովանություն՝ ամիսներ առաջ իր կողմից հնչած հայտարարության առիթով, երբ նա ասել էր փողոցում դիմակ կարելի է չկրել:
Թե այս, թե մեկ այլ առավել կարևոր հայտարարություն, որ՝ «կորոնավիրուսը վտանգավոր վիրուս չի համարվում» իրապես ազդեցություն են ունեցել Հայաստանում համավարակի դեմ պայքարի ցածր մակարդակի վրա:
Իրականում երկու հայտարարություններն էլ ուղղակիորեն Հայաստանում համավարակի դեմ պայքարը ձախողել են՝ ամեն մեկն իր չափով:
Իսկ հիմա մեզ ասում են՝ «Եթե կարծում եք, որ ես ինչ-որ բանում սխալվել եմ, ներողություն եմ խնդրում: Հիմա էդ ամեն ինչը հայտնի է, և մենք չենք կարող հենվելով էն ժամանակվա գիտելիքի վրա, որը փոխվել է, իսկ գիտելիքը միշտ փոխվում, հաճախ հերքվում, հարստանում է, հիմա չանենք ճիշտ քայլերը: Այդ ժամանակ մենք ամենամեծ, աններելի սխալը գործած կլինենք»:
Ի՞նչ է նշանակում՝ «եթե կարծում եք, որ ես ինչ-որ բանում սխալվել եմ...»: Այսինքն՝ դուք այդքան էլ այդպես չե՞ք կարծում որ սխալվե՞լ եք...
Հետո՝ ի՞նչ է նշանակում՝ «այդ փուլում հայտնի չէր....»: Եթե 100 տոկոսով հայտնի չէր, որ 100 տոկոսով դիմակները օգնում են նաև փողոցում պաշտպանվելիս, ապա աշխարհի բազմաթիվ երկրների փորձը աչքի առաջ ունենալով, կարելի էր հասկանալ, որ համավարակը խիստ վտանգավոր է, որովհետև Արսենի Թորոսյանը չէր հասկացել մի պարզ իրողություն, որ՝ եթե կա համավարակ, որի դեմ պաշտպանելու դեղամիջոց ու պատվաստանյութ առայժմ չկա, իսկ այդ վիրուսը վարակիչ է ու մահացու, ուրեմն չի կարող այդ վիրուսը վտանգավոր չլինել:
Գոնե սա պարզագույն տրամաբանություն էր, որը թվում էր, թե «գիտունիկ» Արսեն Թորոսյանը պետք է որ գլխի ընկած լիներ:
Ինչևէ, հիմա մենք լսում ենք Արսեն Թորոսյանից, այսպես ասած՝ ետին թվով ներողություն՝ «գործած սխալների» համար:
Եվ ի՞նչ, հասարակությունը հանգիստ, խորը շունչ քաշի՞ ու շարունակի ապրե՞լ ոչ պրոֆեսիոնալ, իր գործի մեջ ոչ գիտակ մարդկանց կառավարման երկրում, որոնց վստահված են պետության բնակչության առողջությունն ու անվտանգությունը...
Իսկ պատասխանատվություն ո՞վ պետք է կրի... Հասարակությո՞ւնը, որին ի սկզբանե դրդեցիք լուրջ չվերաբերվել համավարակին: Այդպես չի լինում: Պատասխանատուները պետք է հեռանան:
Ըստ ամենայնի Նիկոլ Փաշինյանը պահանջել է Արսեն Թորոսյանից ներողության նման մի բան հայտնել, որպեսզի պատասխանատվությունը որոշակիորեն նաև իրենից ցրի և հասարակությունն էլ մի փոքր հանդարտվի, չմեղադրի իշխանություններին՝ համավարակի դեմ պայքարը տապալելու հարցում:
Մետաքսյա Շալունց