Ադրբեջանի նոր տարածքային պահանջները՝ Երևանի, Գյումրիի, Սևանի, Սյունիքի նկատմամբ
Մայիսի 10-ին հայտարարվել է «Արևմտյան Ադրբեջանի (Իրևան) Հանրապետության վտարանդի կառավարության» ստեղծման մասին: Թուրքիայի Կայսերիի համալսարանի պրոֆեսոր, ««հայագետ Գաֆար Չախմաղլին ընտրվել է» «Արևմտյան Ադրբեջանի Հանրապետության» նախաձեռնող խմբի նախագահ Բոաոյան համաժողովի կազմակերպած տեսակոնֆերանսի ընթացքում տեղի ունեցած քննարկումներից հետո», հայտնում է armtimes.com-ը:
Ըստ կայքի՝ ադրբեջանական պարբերականների հետ զրույցում Չախմաղլին նշել է, որ «վտարանդի կառավարության» գաղափարն արդեն վաղուց կանգնած է «ինչպես Ադրբեջանի, այնպես էլ Թուրքիայի օրակարգում», և որ «արևմտաադրբեջանական (իրևանական) ծագմամբ կարևոր մարդիկ գնացել են այդ վճռական քայլին»:
Նա նաև կիսվել է «Իրևանի Հանրապետության» հեռանկարային պլաններով՝ նշելով, որ սկզբում նախատեսվում է ստեղծել Ազգային խորհուրդ, ինչից հետո տեղի կունենան խորհրդարանական ընտրություններ և կձևավորվի կառավարություն: Թե ովքեր պետք է ընտրեն Ազգային խորհրդի պատգամավորներին, որն էլ իր հերթին պետք է ձևավորի կառավարություն, չի նշվում: Փոխարենը Չախմաղլին նշել է, որ «Իրևանի
Հանրապետության» նպատակը «պատմական հողերը վերադարձնելն է»: «Պատմական հողերը» ենթադրում են Երևանը, Սյունիքը, Սևանը, Գյումրին և Հայաստանի Հանրապետության այլ տարածքներ:
armtimes.com-ի փոխանցմամբ՝ նորաստեղծ «վտարանդի հանրապետության» իրական նպատակները չեն սահմանափակվում Հայաստանի տարածքներով: Արևմտյան Ադրբեջանը (Ազարբայեջան) նահանգ է Իրանի հյուսիս-արևելքում՝ Իրանական Ադրբեջանում:
Կա՞ որևէ մեկը, որը կասկածում է, որ Ադրբեջանում տեղի ունեցած այս «միջոցառումը» առնվազն համաձայնեցված է իշխանության հետ, եթե չասենք՝ կազմակերպված է իշխանության կողմից:
Իսկ Իլհամ Ալիևի դիրքորոշումը տարբերվո՞ւմ է նախաձեռնության հեղինակների արտահայտած մտքերից... Ամենևին:
Քա՞նի անգամ է Ալիևը Հայաստանի նկատմամբ տարածքային պահանջներով հանդես եկել, «ադրբեջանական տարածքների» մասին խոսել՝ Հայաստանի մայրաքաղաքի մասին՝ մինչև Հայաստանի այլ մարզեր «ադրբեջանական» անվանելով:
Հետևաբար, գործ ունենք ադրբեջանա-թուրքական հստակ քաղաքականության հետ, որը հետևողականորեն տարվում է ընդդեմ Հայաստանի ու Արցախի և դա թշնամական քաղաքականություն է:
Այս պայմաններում Հայաստանի իշխանությունները պետք է բավական զգույշ լինեն և Ադրբեջանի իշխանությունների իրական քաղաքականությանը հակազդեն՝ աշխատելով գործընկեր պետությունների հետ, ոչ թե Ալիևին «կառուցողական» գործիչ անվանեն:
Մետաքսյա Շալունց