Ո՞ւմ դեմ են ուղղված թուրք-ադրբեջանական զորավարժությունները
Ադրբեջանի և Թուրքիայի միջև ռազմական համագործակցության համաձայն մայիսի 1-ից մեկնարկել են երկու երկրների զինված ուժերի տակտիկական զորավարժանքները: Ըստ ադրբեջանական գործակալությունների` զորավարժանքների հիմնական նպատակը, որոնք տևելու են մինչև մայիսի 5-ը, կոորդինացման բարելավումն է՝ Ադրբեջանի և Թուրքիայի զինված ուժերի միջև փորձի փոխանակման, ինչպես նաև երկու երկրների ռազմական ստորաբաժանումների միջև համագործակցության հաստատումը՝ շտաբերի համատեղ պլանավորման, զորքերի պատրաստականությունը բարձրացնելու միջոցով: Համատեղ զորավարժանքներին ներգրավված են հրետանիներ, զրահատեխնիկա, ականանետներ, մարտական և տրանսպորտային ուղղաթիռներ, ինչպես նաև հակաօդային պաշտպանության և զենիթահրթիռային ստորաբաժանումներ: Ո՞ւմ դեմ են ուղղված թուրք-ադրբեջանական զորավարժությունները: Պարզ է, որ Ադրբեջանը վերջին մի քանի շաբաթներին անցկացվող զորավարժությունների միջոցով ստուգում է իր զորքերի պատրաստվածության աստիճանը: Իհարկե, այստեղ առկա է նաև գործընթացի քարոզչական մաս: Ապրիլի 16-21-ը Ադրբեջանի զինուժը անցկացրեց հրամանատարաշտաբային լայնածավալ ուսումնական հավաքներ, որին մասնակցեցին մեծ թվով զորքեր և ռազմական տեխնիկա: Այժմ էլ Ադրբեջանը սկսել է թուրքական զինուժի հետ համատեղ օպերատիվ-մարտավարական զորավարժությունները, որի նպատակը ադրբեջանական և թուրքական զինված ուժերի համագործակցության, համակարգման բարելավումն է: Սա իհարկե, որոշ չափով նաև ուժի ցուցադրություն է, որը նաև նպատակ ունի զինված ուժերի վիճակի ստուգում իրականացնել, որն էլ իր հերթին հուշում է, որ Ադրբեջանը «օրակարգում» ունի պատերազմի հավանականությունը, և այն մեծ է: Սա էլ իր հերթին ապացուցում է մեկ այլ բան, որ Ադրբեջանը գիտակցում է, որ Հայաստանն էլ իր հերթին մարտական պատրաստականության վիճակի է բերել իր զինված ուժերը: Այսպիսին է տարածաշրջանում ստեղծված իրավիճակը, իսկ նման իրավիճակը ստեղծվել է` ռազմական հավասարակշռության խախտման արդյունքում: Կհանգեցնե՞ն թուրք-ադրբեջանական համատեղ զորավարժությունները ռազմական կոնֆլիկտի Հայաստանի հետ, հազիվ թե: Ոչ այս փուլում, թեև ռազմական գործողությունների բռնկումը ոչ ոք չի բացառում: Կարծես, բոլորն են դրանում համոզված, պարզապես, ժամանակի հարց է: Ադրբեջանական զինուժը վերջին տարիներին, թերևս, զգալի առավելություն ունի հայկականի նկատմամբ`ռազմական բյուջեի և սպառազինությունների չափով, սակայն, այնուամենայնիվ՝ ադրբեջանական բանակը մարտական ոգով և բարոյահոգեբանական պատրաստվածությամբ էապես զիջում է հայկական բանակին: Վերջին շրջանում հայկական կողմից առաջնագծում կատարված աշխատանքների մասին, և ցամաքային հնարավոր բախումների դեպքում հայկական կողմի ակնհայտ առավելությունների մասին շատերն են վստահեցնում, ինչը ուրախալի է: Սակայն, նաև բոլորն են գիտակցում, որ պատերազմները տարբեր են լինում, չեն կրկնվում իրենց մասշտաբներով ու որակներով: Թամար Բագրատունի