Գողականներ, հատուկ առաքելությամբ թեկնածուներ, ով ինչի համար
Շարունակում ենք դիտարկել ապրիլի 2-ի ընտրությունների արդյունքները մարզերում, հերթը Գեղարքունիքն է, որը ձեւավորում է թիվ 8 ընտրատարածքը: Այստեղ առաջ եկած իրավիճակը ամենացցունն է բնորոշում ռեյտինգային ընտրության բնույթը, համաձայն որի օրենսդիր դառնալու հստակ նախապայմաններ կան՝ փող, շատ փող, գողականների աջակցություն, այլ ոչ թե կուսակցական պատկանելություն, գաղափարներ, ծրագրեր: Առաջատարն այս մարզում երիտասարդ Կարեն Բոթոյանն է՝ 14 հազար 932 ձայնով, Սերգեյ Մանուկյանի ՝ Շինանյութի Սերոժի փեսան։ Բոթոյանի համար աշխատում էին նաեւ նորատուսցի հայտնի Բանդուրյան եղբայրները։ Երկրորդ ցուցանիշը գրանցել է մարզպետ Ռաֆիկ Գրիգորյանը՝ 14 հազար 430 ձայն, իսկ Հակոբ Հակոբյանը՝ Թունելի Հակոբը, ստացել է 13 հազար 248 քվե։ Անակնկալը գործարար Տիգրան Արզաքանցյանի պարտությունն է, ընդամենը 3 հազար 500 ձայն է ստացել։ Արզաքանցյանը վերջին տարիներին հիմնականում արտերկրում է բնակվում, հավանաբար նրա հայրենակիցները հաշվարկել ու քյաշը նիսյայի հետ չեն փոխել՝ մտածելով, որ Արզաքանցյանը այստեղ մնացողը չէ…Այդուհանդերձ, փաստն այն է, որ Գեղարքունիքն անցավ երիտասարդ Բոթոյանին, ով անցած հինգ տարիներին ամենատխրահռչակ պատգամավորներից մեկն է եղել: Parliamentmonitoring.am կայքի տվյալներով՝ պատգամավորը չորս տարվա ընթացքում տվել է 0 հարց, ունեցել 0 ելույթ: Փոխարենը՝ շատ ակտիվ քվեարկել է: Հիմնականում՝ կողմ: Բոթոյանը խորհրդարանում է հայտնվել ՕԵԿ-ի ցուցակով և աներոջ շնորհիվ: Մինչեւ պատգամավոր դառնալը արդեն խոսվում էր, որ աներոջ ցանկությունն է՝ փեսային տեսնել խորհրդարանում:Սակայն ՕԵԿ-ում Բոթոյանը պատգամավորի կարգավիճակում ձգեց երկու տարի, մի քիչ ավել:2014թ.-ի մայիսի 22-ին Կարեն Բոթոյանը հայտարարեց, որ դուրս է գալիս ՕԵԿ-ից՝ կողմ քվեարկելով Կառավարության ծրագրին: Հաջորդ օրը, սակայն, ՕԵԿ-ականները հայտարարեցին, որ Բոթոյանը ոչ թե հեռացել է, այլ՝ հեռացվել:Մամուլում հրապարակումներ եղան նաեւ, որ վարչապետի և ֆինանսների նախարարի կողմից ճնշումներ կան գործարարի վրա, սպառնում են խոչընդոտել աներոջ գործերին: Հիմա այս երիտասարդը կարկառուն ՀՀԿ-ական է: Ուշագրավ է նաեւ Ռաֆիկ Գրիգորյանի առաջադրումը, լինելով մարզպետ, նա պատգամավորության թեկնածություն է առաջադրել ու, փաստորեն, զբաղեցրել երկրորդ տեղը: Բայց առավել զարմանալին այն է, որ Գրիգորյանը գրեթե մինիմալի է հասցրել իր շփում է ենթակաների, մարզի համայնքապետերի հետ, հետեւաբար ինչպես է հաջողացրել այդքան ձայն հավաքել: Մմամուլում վերջին տարիներին հաճախակի են գրում, որ մարզային շատ պաշտոնյաների հետ հարաբերություններ որպես այդպիսին մարզպետը չունի: Մարզպետի պահվածքից դժգոհում են նաեւ մարզպետարանի աշխատակիցները, որոնց հետ նա նույնպես չի շփվում: Հավանաբար Գրիգորյանն էլ այն երջանիկ թեկնածուներից մեկն է, որի օգտին է գնացել ընտողների ուռճացված թվից փոքրիկ մասնաբաժին: Հետաքրքիր է նա կհրաժարվի մարզպետի պաշտոնից ու կգնա Ազգային ժողով, թե իր առաքելությունն ավարտվում էր նրանով, որ ընտրություններին որպես վարչական լծակներին տիրապետող պաշտոնյայի, լեգիտիմացնի ուռճացված թվերը, որոնք ներկայացրել է իշխանությունը, ԿԸՀ-ն իբրեւ ընտրող ներկայացած անձանց ցուցանիշ: Անի Սահակյան