Լավրովը շատ է շտապում ԼՂ հարցում
Ռուսաստանի և Ադրբեջանի միջև դիվանագիտական հարաբերությունների 25-ամյա հոբելյանի կապակցությամբ, այդ երկրների ԱԳ նախարարները հոդվածներ են հրապարակել: «Միջնորդների աջակցության շնորհիվ կողմերը կարողացել են զգալիորեն մոտեցնել իրենց դիրքորոշումները շատ վիճելի հարցերի շուրջ։ Հիմնականում համաձայնեցված են հակամարտության կարգավորման բազային սկզբունքները»։ «Բակինսկի ռաբոչիյ» թերթում հրապարակված հոդվածում այս մասին գրել է Ռուսաստանի արտաքին գործերի նախարար Սերգեյ Լավրովը: Ըստ նրա, սակայն, Ադրբեջանն ու Հայաստանը տարբեր տեսակետներ ունեն այդ սկզբունքների իրագործման հերթականության հետ կապված։ «Այդ կապակցությամբ՝ մեր խնդիրն է արդեն կատարված աշխատանքների հիման վրա օգնել հավասարակշռված լուծում գտնել։ Հուսով ենք, որ Բաքուն և Երևանը կկարողանան փոխզիջումների գնալու քաղաքական կամք դրսևորել։ Սա անհրաժեշտ է, որպեսզի բանակցային գործընթացն արդյունավետ լինի։ Բնական է, որ հակամարտության գոտում լարվածության նվազումը և ուժային ճանապարհի բացառումը առաջ գնալու կարևոր պայմաններն են»,- գրել է Լավրովն ու շարունակել․«Բնականաբար, մենք շարունակում ենք մեծ ուշադրություն դարձնել ղարաբաղյան խնդրին։ Ռուսաստանն անկեղծորեն շահագրգռված է, որ տարածաշրջան վերադառնան խաղաղությունն ու հանգստությունը, որպեսզի այնտեղ դադարեն զոհվել մարդիկ, բացվեն սահմանները, երկրների միջև վերականգնվի առևտուրը: Մենք դրա համար անում ենք հնարավորը: Մեր առաքելությունն իրականացնում ենք ինչպես ինքնուրույն, այնպես Մինսկի խմբի համանախագահ մյուս երկրների՝ Միացյալ նահանգների և Ֆրանսիայի հետ միասին» Իսկ Էլմար Մամեդյարովը «Նեզավիսեմայա գազետա»-ում հրապարակված հոդվածում ընդգծել է, որ Ադրբեջանի ու Ռուսաստանի միջև այսօր ռազմավարական գործընկերություն է հաստատված, և Մոսկվայի ու Բաքվի դիրքորոշումները մի շարք առանցքային հարցերում համընկնում են։ Անդրադառնալով ղարաբաղյան հակամարտությանը, Մամեդյարովը գրում է, թե Բաքուն իր տարածքային ամբողջականության վերականգման հարցում մեծ հույսեր է կապում միջազգային հանրության ու հատկապես ՄԱԿ-ի անվտանգության խորհրդի մշտական անդամ և ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի համանախագահ՝ աշխարհագրական և պատմական առումներով Հարավային Կովկասի հետ մտերիմ կապեր ունեցող Ռուսաստանի հետ։ Ապա Մամեդյարովը հերթական անգամ ակնարկում է, որ Սանկտ Պետերբուրգում անցած տարի հունիսին կայացած Սարգսյան-Ալիև-Պուտին եռակողմ հանդիպմանն ինչ-որ պայմանավորվածություն է ձեռք բերվել: «Ադրբեջանի նախագահ Իլհամ Ալիևի և Հայաստանի նախագահ Սերժ Սարգսյանի միջև Սանկտ Պետերբուրգում Ռուսաստանի նախագահ Վլադիմիր Պուտինի նախաձեռնությամբ տեղի ունեցած վերջին բանակցությունները օկուպացիոն ուժերն Ադրբեջանի տարածքից դուրս բերելու ձգձգվող հարցի լուծման որոշ հույսեր էին ներշնչել։ Սակայն, ցավոք, այդ հանդիպումից հետո Հայաստանն ամեն կերպ տարբեր պատրվակներով բանակցությունների շարունակությունից փորձում է խուսափել»,- գրել է Մամեդյարովը։ Նախ, սկսենք նրանից, որ Սանկտ-Պետերբուրգում և Վիենայում նախագահների մակարդակով հանդիպումները, որոնք անցկացվեցին ապրիլյան քառօրյա պատերազմից հետո, դրանց ժամանական ձեռք էին բերվել հայկական կողմի համար կարևոր պայմանավորվածություններ` կոնկրետ խաղաղության և կայունության պահպանման, սահմանային միջադեպերի հետաքննության մեխանիզմների ներդրման, մասնավորապես ԵԱՀԿ նախագահի անձնական ներկայացուցչի գրասենյակի ընդլայնման հարցերով: Հետաքրքիրն այն է, որ այսօր Բաքուն ու Մոսկվան այս հարցերը բացահայտ անտեսում են: Բայց չէ՞ որ այս խնդիրների լուծումից, այս առաջարկների ընդունումից հետո պետք է լուծվեր դրանց կիրառման ու վստահության ամրապնդման քայլերը, որոնցից հետո միայն պետք է շարունակվեին բանակցությունները: Մինչդեռ Մամեդյարովն ու Լավրովը, կարծես, «թռնում են» այս հարցերի վրայից ու խոսում են` «մի քանի» չհամաձայնեցված հարցերի մասին, կարծես, ամեն հարցում համաձայնություններ ձեռք է բերվել, մնացել է Երևանը կողմնորոշվի, կարծես Հայաստանը չի ցանկանում առաջ շարժվել, բանակցել: Հետաքրքիր է` ինչու՞... Ռուս-ադրբեջանական համատեղ «ողբն» ուղեկցվում է համապատասխան երաժշտությամբ... Ադրբեջանի նախագահի առաջին տեղակալ Մեհրիբան Ալիևան էլ արդեն հայ մայրերին է ուղերձ հղում, թե մի թողեք, որ ձեր զավակները կռվեն Ղարաբաղում և չի մոռանում, բնականաբար, «գրավյալ տարածքների» մասին ադրբեջանական հին «երգը»: Տպավորություն է ստեղծվում, որ Մոսկվան այս փուլում ուղղակի ճնշումներ է սկսել գործադրել Հայաստանի ուղղությամբ, ինչն ուղեկցվում է, բնականաբար, Բաքվից համապատասխան ֆոնի ապահովմամբ: Թամար Բագրատունի