Քյանդրբազությունից մինչեւ կրակոցներ
«Անվտանգություն և առաջընթաց» ՀՀԿ-ի նախընտրական կարգախոսը պարզապես փոշիանում է Ջրառատ գյուղում տեղի ունեցած իրադարձությունների ֆոնին, երբ Հայաստանի Հանրապետական կուսակցության տեղական կառույցի ներկայացուցիչները զինված հարձակում են գործում «Օհանյան-Րաֆֆի-Օսկանյան» դաշինքի համակիրների վրա, որի արդյունքում կան վիրավորներ: Ավելին՝ կա տեսանյութ, որից պարզ է դառնում, որ միջադեպին անմիջական մասնակցություն են ունեցել նաև փոխոստիկանապետ Լևոն Երանոսյանը և նրա եղբայրը՝ Լեռնիկ Երանոսյանը։ Հայաստանի բոլոր ընտրություններն առանց բացառության ընթացել են կրակոցների, թմրամոլների հայտնաբերման, հետապնդումների ու նման միջադեպերի ուղեկցությամբ: Բայց քանի որ այս անգամ փոխվելու, անվտանգության ու առաջընթացի խոստումներ տվողը կարկառուն Հանրապետական չէր, դյուզն-ինչ հույս կար: Իշխանության վերարտադրության գործը իր վրա վերցած վարչապետ Կարեն Կարապետյանը դեռ ՀՀԿ նորամուտին հավաստիացրեց, որ ՀՀԿ-ն ուզում է փոխվի. «Ինչպես մյուս կուսակցությունները, ՀՀԿ-ն նույնպես օբյեկտիվ եւ սուբյեկտիվ պատճառներից ելնելով ոչ միշտ է եղել արդյունավետ, բայց ՀՀԿ-ն այն կուսակցությունն է, որ գիտակցելով երկրի անվտանգության եւ զարգացման համար իր պատասխանատվությունը, որոշում է կայացրել փոխվել եւ ունի իր մեջ այդ ներուժը»: Ջրառատի դեպքերից հետո դժվար է հավատալ՝ ՀՀԿ-ն հանուն մեր անվտանգության պատրաստ է փոխվել, թե նա ինքն է սպառնում մեր անվտանգությանը: Այս խոստումից ամիսներ են անցել, Կարեն Կարապետյանի հավեսը ակնհայտորեն փախել է ՀՀԿ-ի փոխվելու եւ <<աշխարհը փոխելու>> հավաստիացումներից, նա քարոզարշավներին իմիջիայլոց ելույթներ է ունենում ու չի կարողանում թաքցնել իր հոգնած, հիասթափված դեմքը: Հիմա էլ ստացվում է այնպես, որ քարոզարշավի կես ճամապարհին գործընթացները զարգանում են Կարեն Կարապետյանի դեմ՝ ջրելով վերջինիս փոխվելու ու կյանքը փոխելու հավաստիացումները: Վարչապետին որպես մի վերջին մխիթարանք կարող է դառնալ Վովա Գասպարյանի ընկերակցությունը: Այս դեպքերի հասցեատերը նաեւ ոստիկանապետն է, որը շաբաթներ առաջ նախընտրական մարզային այցեր կատարած հանդիպումների ժամանակ վստահ հրահանգներ էր իջեցնում ենթականերն՝ ամեն ինչ անել լարվածության մթնոլորտ չստեղծելու, խժդժություններ չհրահրելու համար: Գասպարյանը մարզերում լեկցիաներ էր կարդում ենթակաների գլխին, թե ինչպես պետք է ճիշտ կատարել պարտականությունները,որից կախված է տասնյակ քաղաքացիների ճակատագրեր: Սակայն այցելություններից շատ չանցած պարզ է դառնում, որ ոչ միայն մարզերում ոստիկանական հսկողությունն է բացակայում, այլապես մարտի 12-ին տհաճ միջադեպը նման շարունակություն չէր ունենա, այլ որր նման խժդժություններն ու լարվածությունն առաջացել են համակարգի աշխատակցի՝ փոխոստիկանապետի պատճառով: Այդ պատճառով է, որ ՈՍ-ն նման միջադեպերն ու կոնկրետ Ջրառատի դեպքը ներկայացնում է որպես կենցաղային հարաբերություններից բխող, բայց խաշած հավի ծիծաղն էլ է գալիս, քանզի սրանք ոչ թե պատահականություններ են, այլ տխուր օրինաչափություն: Նախընտրական պայքարը այս տեսակյունից լուրջ մարտահրավեր է նախ ոստիկանության համար: Իրավական և քաղաքական համակարգերը Հայաստանում համարյա միահյուսված են ու պետք է գիտակցել, որ այլ կերպ միջադեպերը ներկայացնելը կարող է ի վերջո հանգեցնել ողբերգական հետեւանքների, երբ այլեւս կհասնենք մարդկային կորուստներին: Անի Սահակյան